เข้าเดือนเมษาบ้านเราก็เข้าสู่ภาวะอากาศร้อนแบบเต็มขั้น บางแห่งฮีทสุดถึง 40 องศา ก็เป็นธรรมดาของหน้าร้อน เดือนเมษาเลยต้องมีประเพณีสาดน้ำปะแป้งกัน เพื่อคลายร้อน แต่ประเพณีสาดน้ำแบบแต่เก่าก่อนมันหายไปหมดแล้วครับ เดี๋ยวนี้มันเป็นเทศกาลของการอนาจาร และตีรันฟันแทงไปหมดแล้ว ..
ช่าง..มัน !
ผมหมดความโหยหา สิเนหาการออกไปเล่นน้ำสงกรานต์มาตั้งนานแล้ว ทั้งแดด ทั้งผู้คนที่ล้นลาม ไม่เห็นมีสิ่งใดน่าพิศมัยเท่าไรนักครับ แต่ครั้นจะอยู่แต่ในบ้านผลาญค่าไฟด้วยการเปิดแอร์นอนดูทีวีก็ใช่ที่ ก็อากาศมันร้อนนี่นะ
เลยไปจัดหาสระน้อยต้นทุนต่ำ อ่างยางอัดลม ขนาด 200×160 เซนติเมตร ในราคา 3 พันกว่าบาท
ต้องบอกก่อนว่า อ่างยางพลาสติกต้องอัดลมเข้าไปครับถึงจะใช้งานได้ เราก็คิดว่าที่สูบลมจักรยานที่บ้านเราก็มีนี่นา มาอัดลมเองที่บ้านดีกว่า แต่พอเอาเข้าจริงยืนอัดลมไปกว่าครึ่งชั่วโมง อ่างยางพลาสติกไม่กระดิกเลยแม้แต่นิดเดียว 😮
ต้องเอาขึ้นรถแจ๊สตระเวนหาร้านซ่อมมอเตอร์ไซต์ที่เขามีที่อัดลม หากี่ที่ๆ ก็ปิดเพราะมันเป็นช่วงเทศกาลสงกรานต์!!
มาเจอร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ใจดี อยู่หน้าวัดโบสถ์ ..พออัดลมเข้าอ่างยางเสร็จ ปรากฏว่ามันใหญ่กว่าขนาดรถแจ๊สที่จะยัดเข้าไปได้ ลูกสาวเจ้าของร้านใจดีออกปากว่า จะขี่มอไซค์ไปส่ง ก็ได้รับความอนุเคราะห์จากลูกสาวและลูกชายเจ้าของร้านนำมาส่งถึงบ้าน ทีแรกเขาก็จะไม่รับสินน้ำใจ ค่าน้ำมันหรือแม้แต่ค่าอัดลมเลยแม้แต่บาทเดียว แต่เราขี้เกรงใจ และกำชับเขาไปว่า ถ้าทำอย่างนี้คราวต่อไปเราจะไม่กล้าใช้บริการนะ …เขาถึงรับเงินเล็กๆน้อยๆไป 50 บาท
และหลังจากนั้น เราก็ได้อ่างยางแช่น้ำไว้หลังบ้าน ร้อนเมื่อไรกระโดดลงอ่างเมื่อนั้น
ร้อนนี้เรารอดแล้ว