ทรัพย์อันประเสริฐ..เกิดในสันดาน

ความสุขของปุถุชนเฉกเช่นพวกเรา คงปฏิเสธไม่ได้ว่า ความสุขสูงสุดในชีวิตคือ เงิน


อัตราความสุขจะสูงหรือต่ำ เงินคือมาตรวัด  เพราะเงินสามารถซื้อความสุขได้สารพัดอย่าง ซื้อความสะดวกสบาย ซื้ออาหารที่ชอบ ซื้อผู้หญิงที่ใช่ ซื้อความรัก(?) (กรณีความรักนี่ ผมไม่แน่ใจว่า เขาสามารถซื้อได้จริงหรือไม่นะ เพราะหากความรักสามารถซื้อได้ด้วยเงิน เมื่อไรที่เงินหมด ความรักก็จะหมดเช่นกัน)

เนื่องจากยังไม่เคยเป็นคนมีเงินมากมายถึงขนาดสามารถซื้อโน่นซื้อนี่ได้แบบไม่ต้องคิดอย่างนั้น เลยไม่สามารถให้คำตอบได้ว่า เงินมาก เท่ากับ สุขมาก จริงหรือไม่?

รอให้มีเงินเยอะๆก่อน แล้วจะมาบอกว่า มีเงินเยอะแล้วสุขเยอะจริงมั้ย?

ผมว่า สุขหรือทุกข์ มันอยู่แค่ กินได้ และนอนหลับมั้ย? ประเภทที่ว่า กินก็ไม่ค่อยได้ ได้นิดหน่อยก็หาความอร่อยไม่เจอ อาหารเต็มโต๊ะหรูหราแต่นั่งกินคนเดียว ลูกก็ไม่อยู่ ภรรยาก็ไปเที่ยว  เวลานอนก็มือก่ายหน้าผาก คนที่นอนข้างๆก็ไปจ้างเขามานอนด้วย หน้าตาหยั่งกะนางฟ้า อายุเท่ากับลูกสาวตัวเอง รู้สึกเหมือนนอนกับลูกสาว ..นี่เราจะมีอะไรกับลูกสาวตัวเองเหรอเนี่ยะ?? บริวาร ลูกน้อง เดินห้อมล้อม ยกมือไหว้ ธาตุแท้มิได้ไหว้เราเลย มันไหว้เงินของเราต่างหาก สรุปนี่ สุขหรือทุกข์กันแน่นะ

มองดูตามียายมา ตาสายายสี ตาดียายดำ ทำงานง่กๆ ทั้งวัน เหนื่อยมากก็กินข้าวได้มาก เอร็ดอร่อยลูกหลานห้อมล้อมแย่งกันกิน แป๊บเดียวกับข้าวหมดจาน พอตกกลางคืนยังไม่ทัน 2 ทุ่มดี ก็หลับเป็นตาย

กินอิ่ม นอนหลับ ..ก็สุขใจ

ในพุทธศาสนาบอกไว้ว่า แท้จริงทรัพย์ที่มีค่าที่สุด คือทรัพย์ที่มีอยู่ในสันดานของเรานี่เอง เรียกว่า อริยทรัพย์ มี ๗ อย่าง

๑.  สัทธา เชื่อสิ่งที่ควรเชื่อ

๒.  สีล รักษา กาย วาจา ให้เรียบร้อย

๓.  หิริ ความละอายต่อบาปทุจริต

๔.  โอตตัปปะ สะดุ้งกลัวต่อบาป

๕.  พาหุสัจจะ ความเป็นคนเคยได้ยินได้ฟังมาก คือ จำทรงธรรมและรู้ศิลปวิทยามาก

๖.  จาคะ สละให้ปันสิ่งของของตนให้แก่คนที่ควรให้ปัน

๗.  ปัญญา รอบรู้สิ่งที่เป็นประโยชน์ และไม่เป็นประโยชน์

สิ่งเหล่านี้ เรียกว่าทรัพย์อันประเสริฐ มีกันอยู่ทุกคน มากบ้าง น้อยบ้าง แล้วแต่ใครจะเก็บสะสมหรือหามาไว้ในสันดานได้มากเท่าไร ยิ่งมากก็ยิ่งดี

เริ่มต้นที่ศรัทธา เมื่อมีศรัทธาก็จะรักษาศีล เมื่อมีศีลก็จะละอายและเกรงกลัวบาป  บ่มเพาะจนเป็นนิสัยเป็นคนศึกษามากจนเกิดพาหุสัจจะ พิจารณาไตร่ตรองและแบ่งปัน(จาคะ) สิ่งทั้งหลายทั้งหมดที่ทำก็ทำไปเพราะพิจารณาอย่างรอบคอบแล้วด้วยปัญญา

ลองสำรวจสิครับว่า..เรามีอริยทรัพย์มากน้อยแค่ไหน?