ทุ่งหญ้า..ป่าเขียว

โชคดีเหลือเกินที่ “สีเขียว” ยังไม่ถูกใครนำไปใช้เป็นสัญลักษณ์ทางการเมือง ไม่เช่นนั้นคงไม่เหลือสีให้เราได้อภิรมย์แน่ๆ

ป่า เขา ทุ่งหญ้า ต้นไม้ ไม่ว่าจะที่ไหนก็น่าดูชมและสวยเป็นธรรมชาติโดยไม่ต้องปรับแต่ง ธรรมะก็คือธรรมชาติ พยายามเข้าใจธรรมชาติก็เท่ากับพยายามเรียนรู้ธรรมะ ธรรมชาติให้ความสุข สดชื่น ร่มเย็น ฉันใด ธรรมะก็ให้ความสุข สดชื่น สบายใจได้ ฉันนั้นเหมือนกัน

แม้ในเมืองจะมองหาธรรมชาติได้ยาก(เพราะถูกป้ายสส.บังหมด) แต่ธรรมะไม่ได้จำพื้นที่ ไม่ว่าในเมือง นอกเมืองเราสามารถมองหาธรรมะได้ตลอดเวลา

ธรรมะไม่ได้อยู่ที่ไหน อยู่ในใจของเราเอง