เพียงชายคนนี้ (ไม่ใช่ผู้วิเศษ)

ต่อจากตอนที่แล้ว..ไม่ใช่เจ้าชาย

nature-flowers-summer-branches

นับเป็นครั้งแรกที่เจ้าหญิงเกิดความรู้สึกวูบวามและว้าเหว่เช่นนี้

ด้วยความที่เจ้าหญิงพึ่งอายุย่าง 16 ยังไม่เคยรู้จักความรักและความรู้สึกแบบนี้ก็พึ่งเกิดขึ้นกับเธอ อยู่ระหว่างรอยต่อของความเป็นเด็กและความเป็นสาว ตลอด 16 ปีที่อยู่ในรั้ววังมีแต่คนตามใจ อยากได้อะไรเพียงแค่ปรายตามองของสิ่งนั้นย่อมตกเป็นของเธอ ในเขตวังไม่มีชายหนุ่มให้เธอได้คุ้นเคย นอกจากนายทหารแก่อายุคราวพ่อ ครั้งนี้จึงเป็นครั้งแรกที่เจ้าหญิงได้พบกับชายหนุ่มในวัยไล่เลี่ยกัน

ด้วยความเป็นเจ้าหญิงผู้ยิ่งยโสเอาแต่ใจ เธอพยายามปฏิเสธและปกปิดความรู้สึกนั้น

ฝ่ายนักพรตและนายพรานผู้สู้อุตส่าห์มาช่วยเจ้าหญิงตามคำขอร้องของกระต่ายและกวาง เมื่อเห็นว่าเจ้าหญิงปลอดภัยแล้ว ก็ขอแยกทางไปโดยมิได้แม้คำขอบคุณจากปากเจ้าหญิง

เจ้าหญิงเหลือบเห็นนักพรตกำลังจะเดินผ่านไปจึงร้องไปว่า “ท่านนักพรต ช้าก่อน”

“เจ้าหญิงมีอันใดรึ?” นักพรตเอ่ย

“ท่านเป็นนักพรตผู้ถือศีล ท่านช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม”

“หากสิ่งนั้นไม่เกินวิสัยและไม่เป็นการทำผิดหรือทำบาป ข้ายินดี”

“ท่านเป็นผู้วิเศษ ท่านช่วยเสกให้เจ้าชายผู้ช่วยชีวิตข้ากลับมาหาข้าได้ไหม” ในที่สุดเจ้าหญิงก็ไม่สามารถปิดกั้นความรู้สึกและความต้องการภายในจิตใจตัวเองได้ ในชีวิตไม่มีสิ่งไหนที่เจ้าหญิงอยากได้แล้วไม่ได้ และครั้งนี้เจ้าหญิงก็หวังจะได้อีกเช่นกัน

“เจ้าหญิง..” นักพรตกล่าวเสียงเรียบ

“โลกนี้ล้วนตกอยู่ภายใต้กฏแห่งไตรลักษณ์ คือ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่มีตัวตน ไม่มีอะไรที่ยั่งยืน ความไม่ยั่งยืนหากรู้ไม่เท่าทันก็เป็นทุกข์ และทุกอย่างไร้ตัวตน ไม่มีอะไรที่จะได้ดั่งใจทุกอย่าง ข้าเป็นนักพรตผู้ถือศีล แต่มิใช่เป็นผู้วิเศษ ไม่สามารถเสกอะไรให้เจ้าหญิงได้ หรือแม้มีฤทธิ์สามารถเสกให้ได้จริง ก็มิอาจทำได้เช่นกัน”

“ทำไม” เจ้าหญิงถามเสียงแข็ง

“ความรักเป็นสิ่งเกิดขึ้นจากจิตใจที่บริสุทธิ์ และจะเกิดขึ้นก็ด้วยเหตุปัจจัย 2 ประการ คือ 1 เคยรักกันมาก่อนในอดีตชาติ 2. ได้ช่วยเหลือกันในปัจจุบัน ความรักที่ได้มาจากวิธีอื่นนอกเหนือจาก 2 ข้อนี้มิใช่ความรักที่ยั่งยืน”

“ข้าไม่ได้รักเขา แต่ข้าต้องการแค่ให้เขากลับมา” เจ้าหญิงยังปากแข็ง

“เจ้าหญิงถามใจตัวเองดูสิว่า อยากให้เขากลับมาทำไม ถ้าไม่ใช่เพราะมีใจให้เขา”

เมื่อเห็นว่าเจ้าหญิงนิ่งไป นักพรตจึงกล่าวสืบไปอีกว่า “ความรักเป็นสิ่งสวยงาม หากมีวาสนาต่อกันแล้ว คงไม่แคล้วจากกัน สักวันเจ้าหญิงจะได้พบรักแท้”

แม้ไม่เข้าใจที่นักพรตพูดทั้งหมด แต่เจ้าหญิงก็ไร้ซึ่งคำถาม เมื่อสบโอกาสนักพรตจึงกล่าวอำลา

“ความรักที่ยิ่งใหญ่มีพลังเหนือพลังวิเศษทั้งหลาย มิจำเป็นต้องมีผู้วิเศษใดๆมาเสกให้ เพราะความรักนั่นแหละคือผู้วิเศษ”

 

 

จากเพลง เพียงชายคนนี้(ไม่ใช่ผู้วิเศษ)

ศิลปิน : เพชร โอสถานุเคราะห์