คนบ้าหารัก

ชายหนุ่มนั่งกระวนกระวายใจอย่างยิ่ง แม้ภายนอกสงบนิ่ง  หากแต่ว่าภายในมันคือคลื่นแห่งความสับสนทางอารมณ์..ที่ถั่งโถมทำลายดั่งเปลวเพลิง

เบื้องหน้าเขาคือสระขนาดไม่ใหญ่นัก รอบๆสระรายล้อมด้วยหมู่พฤษานานาพันธ์ เขาหย่อนก้นนั่งรอใครบางคนตั้งแต่หลังเที่ยง จนท้องฟ้าเริ่มปกคลุมด้วยความมืด ยังไม่เห็นเงาของเธอคนนั้นเลย มันอาจเร็วเกินไปที่จะนัดใครสักคนที่พึ่งพบรู้จักกันเพียงครั้งเดียวมาพบในสถานที่แห่งนี้ เธอคนนั้นอาจเพียงรับปากว่าจะมาเพียงเพื่อให้เขาไปให้พ้นๆ ไม่ไปยุ่งให้เธอยากใจ แต่ใครจะรู้ว่าความกล้าที่ชวนเธอมาเดินเล่นที่สวนในวันนั้น เขาต้องรวบรวมความกล้ามามากมายเท่าใด

เมื่อต้นเดือนที่แล้ว เขาพบเธอที่สวนสาธารณะแห่งนี้  เธอผู้อยู่ในชุดทำงาน นั่งที่ม้านั่งแห่งนี้ สายตาเหม่อมองไร้จุดหมาย และสายตานั้นปรากฏมีน้ำตาไหลยาวเป็นทาง  แรกที่เห็นชายหนุ่มเกิดความรู้สึกหลายอย่าง และในความรู้สึกหลายอย่างนั้น มีความรู้สึกชอบปนอยู่ด้วย เขารู้สึกคุ้นเคย สงสาร อยากดูแล อยากใกล้ชิด และความรู้สึกที่รุนแรงที่สุดคือ รู้สึกเหมือนเคยได้รู้จัก พูดคุยกับเธอคนนี้มานานแสนนานแล้ว

หลังนั้นเขาก็เฝ้ามองเธออยู่ทุกวัน และสิ่งที่ทำให้เขากล้าที่จะเข้าไปหาเธอ คือ น้ำตา เธอมีน้ำตาทุกวันจนทำให้เขาอยากไปดูแล ปลอบใจ

เย็นวันนั้น เขาเฝ้ามองดูเธออย่างที่เคย และก่อนที่เธอจะกลับบ้าน เขารวบรวมความกล้า เข้าไปทำความรู้จัก..แม้จะเป็นการคุยกันที่แสนสั้น แต่พอได้ใจความ เธอชื่อสา  มาริสา ศิริเพ็ญ เขาแปลกใจอีกครั้ง ที่มีความรู้สึกคุ้นเคยกับชื่อนี้ เหมือนเคยรู้จักมาก่อนแล้ว เขานัดเธอทันที บ่ายวันอาทิตย์ที่สวนสาธารณะแห่งนี้…เธอกล่าวทั้งน้ำตาว่า “ได้สิ” ก่อนเดินจากไป

แม้จะเลยเวลานัดมาแล้ว 5 ชั่วโมง ชายหนุ่มเปลี่ยนอิริยาบถจากยืนรอ มาเป็นนั่ง พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า เขาจะรอเธอต่อไปดีหรือไม่ กลัวเธอจะมาหลังจากที่เขากลับไปแล้ว เธออาจยุ่งอยู่ รถอาจติด เขาคิดจะโทรไปถาม แต่น่าเสียดาย วันนั้นเขาไม่กล้า แม้จะเอ่ยขอเบอร์..

ชายหนุ่มตัดสินใจไม่รอ และก้าวเดินออกจากสวนสาธารณะอย่างช้าๆ ทางกลับต้องเดินผ่านศาลเจ้าแห่งหนึ่ง  ขณะเดินผ่านเขาแอบแว่บมองไปด้านใน ความบังเอิญทำให้เขาเห็นใครคนหนึ่ง ซึ่งมีลักษณะและหน้าตาคล้ายเธอคนนั้น ..คุณสา

เขาแอบๆย่องเดินเข้าไป เป็นคุณสาจริงๆด้วย เธอกำลังไหว้พระและกล่าวอธิษฐานอะไรบางอยู่ เสียงอธิษฐานดังมาถึงหูเขา

“ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ช่วยดลบันดาลให้พี่รุจหายกลับเป็นปกติด้วยเถิด โรคสมองผิดปกติ ไม่สามารถจำอะไรได้แม้กระทั่งสาแฟนตัวเอง หมอยังไม่สามารถรักษาได้ คงต้องพึ่งสิ่งศักดิ์…”

ชายหนุ่มได้สติทันที..เขาชื่อรุจ และมีแฟนสาวชื่อสา

มิน่าเล่า คุ้นๆ ชื่อมาริสา ศิริเพ็ญ