วันนี้ผมไม่ตอแหล

ในชีวิตประจำวันที่ซ้ำซาก ผมเลือกที่จะตื่นตอน ๖ โมงเช้า เพื่อดูข่าว และดื่มกาแฟ

แดดตอนเช้ามีอะไรน่าพิศมัย ทำไมใครต่อใครอยากให้ตื่นเช้านัก ..เข้างานตอน ๙ โมง จะรีบไปทำไม ข่าวตอนเช้า มีแต่ข่าวเน่าๆ ไม่ฆ่าข่มขื่น ก็ข่าวนักการเมืองแต่งตัวดี แต่ปากเสียดสีด่าทอ มันน่าดูตรงไหน เป็นหยั่งงี้แต่ไหนแต่ไหรแล้ววว ..น่าเบื่อ นอนต่ออีกสัก ๑๕ นาทีเอง..น่าน่ะ

เก้าอี้โยกหน้าระเบียง ช่างรับกับอากาศยามเช้าดีนัก หมู่นกบินสู่ท้องฟ้า พระอาทิตย์อ่อนๆ ทอประกายส่องแสง เหมือนเป็นการส่งพลังแก่สิ่งมีชีวิต ให้ลุกต่อสู้กันต่อไป ผมรับรู้ถึงพลังที่ได้รับ ร่างกายกระปรี้กระเปร่า หัวใจสูบฉีดพลังเต็มที่ พร้อมที่จะต่อสู้กับทุกปัญหาในวันนี้แล้ว..

ขอนอนต่ออีกสัก ๕ นาที อาบน้ำแป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว..

ผมหยิบเสื้อผ้าที่รีดเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อหัวค่ำ ส่วมเข้าอย่างแผ่วเบา กลิ่นหอมจากเนื้อผ้า รัญจวนใจยิ่ง ไม่ลืมที่จะประทินผิวอีกครั้งด้วยน้ำหอมจากฝรั่งเศส คุณป้าซื้อมาฝากเมื่อเดือนที่แล้ว

นอนต่ออีกสัก ๓ นาทีคงทัน ๆ

สำรวจตัวเองหน้ากระจกอีกครั้ง ทุกอย่างเรียบร้อยดี ผมเรียบแปร้ หน้าตาสะอาดสะอ้าน พร้อมออกไปทำงานแล้ว

ห๊าาา…นี่มัน ๘ โมงครึ่งแล้วเหร๊ออ ตายห่า..า ภาวนาว่ารถอย่าติดทีเถอะ.. ตาย ๆ ๆ ..ๆ

อากาศวันนี้ดีจริงๆ ส่วนหนึ่งคงมาจากการที่ผมตื่นเช้า อารมณ์ดีเป็นพิเศษ รถราวิ่งดีไม่ติดขัด อย่างนี้คงไปถึงที่ทำงานเร็วกว่าปกติแน่ๆ เวลาที่เหลือเฝือขนาดนี้ ผมเลือกที่พกหนังสือไปอ่านด้วย ส่วนหนึ่งมันจะช่วยทำให้เราไม่เบื่อ และช่วยคลายเครียดได้อย่างดี โดยไม่ต้องลงทุนมากมายเลย

ระยำจริงๆ วันนี้เป็นห่าอะไรว่ะ รถแม่งติดชะมัด นี่อุตส่าห์ไม่อาบน้ำ ไม่แปรงฟัน แค่กลั้วน้ำ ๒-๓ นาที แล้วฉีดน้ำหอมกลิ่นหยั่งกะฟอมาลีน เพื่อประหยัดเวลาแล้วน่ะ ..ก็ยังจะมาช้าตรงนี้อีก แดดร้อนชะมัด เหงื่อโทรมชวนให้หงุดหงิดแต่เช้า ..หงุดหงิดเว้ย หงุดหงิด

ลงจากรถเมล์ พอมีเศษเงินเหลือ ผมจุนเจือขอทานที่นั่งตรงเชิงสะพานลอย

สายแล้วววว​…กว่ารถจะมาถึง คนเบียดเสียดแย่งกันลงจากรถเมล์ราวกับบนรถมีระเบิดต้องรีบหนีงั้นแหละ .. ทางแคบๆขนาดนี้ ยังอุตส่าห์มีคนขอทานมานั่งแย่งพื้นทีอีก ..หงุดหงิดเว้ย ผมเตะขันขอทานกระเด็นไปกลางถนน เหรียญบาท เหรียญสลึงกระจาย รถเก๋งเหยียบขันใบนั้นแตกกระจาย .. สะใจว่ะ

อุตส่าห์มาที่ทำงานแต่เช้าแล้วนะ ยังมีคนมาเร็วกว่าเร็วอีก ..พรุ่งนี้เราต้องเร็วกว่านี้แล้วละ จะได้เป็นที่หนึ่งของที่นี่ ..ท้าทายดีๆ

สายไป ๓๔ นาที ดีกว่าเมื่อวาน ๑๕ นาที นี่ ถือว่าเป็นการพัฒนาขึ้นอีกขั้นนะเนี่ยะ ..

ผู้ที่มาเร็วกว่าผม เป็นบอส ไม่น่าเชื่อวันนี้ท่านจะมาเร็วกว่าใครๆ เพราะปกติจะเห็นท่านหลังเที่ยงไปแล้ว นอกจากวันที่มีประชุมเช้านั่นแหละถึงเห็น
“สวัสดีสาธิต คุณเป็นคนหนุ่มที่มีความมุ่งมั่น ขยันทำงานดี เดือนหน้าทางบริษัทอยากจะส่งคุณไปดูงานที่ต่างประเทศสักหนึ่งเดือน คุณขัดข้องไหม?”

บอสเรียกไปพบแต่เช้าเลย มีอะไรหนักหนาแต่เช้าว่ะ กลัวลูกน้องอู้รึไง ถึงต้องถ่อสังขารมาเช้าๆ ไม่เคยเห็นมาสายกับเขาสักที เปิดประตูเข้าไปในห้อง นั่งแอ็คโคตรๆ เท่ตายล่ะ
“คุณสาธิต…ผมจะไม่พูดอะไรมากนะ นี่ เงินเดือนสุดท้ายของคุณ”