หลงทาง

เมื่อก่อนเป็นแค่ผู้โดยสาร เวลาไปไหนไม่เคยต้องสังเกตทาง “เดี๋ยวเขาจะพาไปถึงที่หมายเองแหละ”
หรือบางทีไม่ตั้งใจจำ แต่มันก็ดูไม่น่า่จะยากหรือซับซ้อนเท่าไร
แต่เมื่อถึงคราวต้องเป็นขับรถซะเองบ้าง หรือง่ายกลายเป็นเรื่องยากทันที!!

ไม่ได้ยากเรื่องขับรถนะครับ แต่ยากเรื่องการสังเกตสังกาทาง ..บางครั้งหมายมั่นปั้นมือว่าทางนี้แน่นอนถูกชัวร์ แต่พอไปถึงกลับพบว่ามันมี 2 หรือ 3 ทางแยก หรือบางทีก็มีป้ายแปลกๆมาบั่นทอนความเชื่อมั่นไปซะอย่างนั้น
อย่างล่าสุดผมขับรถจากรถไฟใต้ดินลาดพร้าว ..ตามแผนคือขับขึ้นสะพานรัชโยธิน และขึ้นสะพานรัชวิภา แล้วค่อยเลี้ยวขวาเข้าประชาชื่นเพื่อเตรียมจะขึ้นทางด่วนตรงโรง’บาลเกษมราษฏร์ พอเลี้ยวซ้ายเข้าปุ๊บ ..แว่บนึงเห็นป้ายเขียนว่า “ทางด่วนบางปะอิน” ผมก็เฮ้ยยย..ผมไม่ไปต่างจังหวัดนะ (ลืมไปว่าบ้านตัวเองอยู่ต่างจังหวัด) แทนที่จะขึ้นทางด่วนกลับวนออกมาเลี้ยวขวาไปพระราม 7 โน่น ..เจอรถติดอีกมโหฬาร

บางทีทางที่เรามั่นๆ ก็อาจหลงทางได้เช่นกัน
มั่นอย่างเดียวไม่พอต้องแม่นด้วยถึงจะดี