เคยชิน

เรามักใช้ชีวิตด้วยความเคยชิน..

เคยชิน..กับการตื่น 6 โมงเช้าในวันจันทร์ถึงศุกร์ และเกือบเที่ยงในวันเสาร์อาทิตย์

เคยชิน..กับการบ่นเมื่อรถติดตามมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด ทั้งๆที่มันก็ติดทุกวัน

เคยชิน..กับการกินกาแฟเอสเปรสโซ่หวานน้อยก่อนการเริ่มทำงาน

เคยชิน..กับการเข้างานช้า ทั้งๆที่หลายครั้งมาถึงออฟฟิสเช้า

เคยชิน..กับการกินอาหารแบบเดิมๆ รสชาติเดิมๆ และปฏิเสธอาหารอื่น ทั้งๆที่มีรสชาตดีกว่า

เคยชิน..กับสังคมเน่าๆ ทั้งที่สามารถทำให้มันดีได้

เคยชิน..กับการคุยคนเดียวมากกว่าต้องไปคุยกับใคร

เคยชิน..กับการอยู่คนเดียว

เคยชิน..กับการไม่ต้องคิดถึงใคร

เคยชิน..หรือจริงๆแล้วไม่ใช่ความเคยชิน

แต่เป็นความแตกต่างตั้งแต่ต้น