ทริปเขาใหญ่ครั้งนี้ วางแผนกันคร่าวๆล่วงหน้าประมาณ ๑ เดือน
เพื่อเตรียมพบกับการเที่ยวครั้งใหญ่ในปีใหม่ จึงต้องมีทริปเล็กๆเพื่อเรียกน้ำย่อยก่อน
ทริปนี้ได้รับความอนุเคราะห์จากท่านสารวัตรสาธิต ที่ให้พักบ้านพักตากอากาศส่วนตัวที่ปากช่อง เป็นที่พักที่สวยงาม สะดวกเพราะอยู่ใกล้ตลาด แต่อย่าพึ่งเข้าใจว่า อยู่ใกล้ตลาดแล้วบ้านพักจะไม่น่าอยู่นะครับ ด้านหลังเป็นคลองยาว มองไปไกลๆเห็นภูเขาเป็นทิวแถว ด้านหน้าบ้านเป็นตีนเขา อากาศดี ทำเลดีทีเดียว..ขอบคุณท่านสารวัตรอีกครั้งครับ
ทริปครั้งนี้ ไปด้วยรถส่วนตัว ๒ คัน คันแรกโดยคุณหมอนักวิชาการ และสองสาว แกขับคัมรี่
ส่วนผมไปอีกคัน ด้วยฮอนด้น ซีวิค นั่งกันสบายๆสองคน โดยผมเป็นเนวิเกเตอร์ คอยกางแผนที่บอกทาง!
ออกเดินทางเช้าวันศุกร์ ทานข้าวเช้ากันที่บางปะอิน ก่อนจึงแวะกันที่เขื่อนป่าสัก งานนี้ไม่ได้ถ่ายรูปดอกทานตะวันเลย (ขี้เกียจว่อกแวกข้างทาง)


ไปถึงปากช่องเที่ยงพอดี เลยแวะทานข้าวเที่ยงกันที่ระเบียงน้ำ
ร้านนี้น่าจะให้บริการในช่วงเย็นซะส่วนใหญ่ เพราะคนไม่มีเลย นอกจากนี้ อาหารแต่ละอย่างนานมากกกกกก กว่าจะได้ ขนาดกาแฟยังปาไปเกือบสามสิบนาที!


หลังจากเอากระเป๋าและข้าวของเก็บยังบ้านพักแล้ว ..เย็นนี้เราจะไปดูบ้านดินของคุณหมอชลอกัน บ้านแกอยู่ไกลพอสมควร ถนนหนทางเข้าไปในลีบเขา ถนนบางช่วงยังเป็นลูกรังอยู่เลย สร้างความสั่นสะเทือนมากเวลานั่งรถ
สภาพตัวบ้านเป็นดินครับ เป็นบ้านสองชั้น ระหว่างชั้นกั้นด้วยไม้ ทำแบบหยาบและดิบ ดูจากไม้ที่ปูเป็นไม้ที่ไม่ได้ขัดเกลา เนื่องจากเจ้าของบ้านไม่ได้อยู่ เลยมีสภาพรกเล็กน้อย
แต่สภาพรอบบ้านน่าอยู่ทีเดียว มองไปด้านหน้าก็มีเทือกเขา รอบๆประกอบด้วยต้นไม้นานาชนิด มะขาม ละมุด มะละกอ ฯลฯ
จากนั้นเราก็กลับที่พักครับ ระหว่างก่อนจะเข้าที่พัก มีเรื่องให้เครียดกันเล็กน้อย เรากำลังหาห้างโลตัสเพื่อซื้อของเข้าไปทำอาหารกินกันเอง แต่ขับวนไปวนมาอยู่หลายรอบกว่าจะเจอ .. เล่นซะเกือบถอดใจเหมือนกัน
ขอนำชมตัวบ้านพักซะหน่อย..
ขอแนะนำผู้ที่ดูแลบ้านแห่งนี้…
เย็นวันนั้นกว่าจะได้ทานข้าวกันก็เกือบสามทุ่มครับ
เมนูเด็ดคือ มาม่าผัด หมูปิ้ง และลูกชิ้นปิ้ง
พอเช้า..เราก็ทำอาหารกันเองอีกครั้ง งานนี้ไม่ต้องกลัวอด เรานำแม่ครัวมาเอง..
เสร็จจากมื้อเช้า..วันนี้เราจะไปเที่ยวเขาใหญ่กันแล้วววว
ขึ้นเขาใหญ่ครั้งนี้ เราไปด้วยคัมรี่คันเดียว เพื่อประหยัดน้ำมัน
แวะไปทานส้มตำกันที่ น้ำตกเหวสุวัต
ไม่อร่อยเท่าไรนักครับ..เพราะตรงนี้ไม่มีร้านอาหารให้เลือก เป็นเคสบังคับต้องร้านสวัสดิการเท่านั้น!!
ถ้าจะให้เวิร์ก ซื้อไปจากข้างล่างดีกว่า ถูกและอร่อยกว่าด้วย
ไปดูนกกัน..
เส้นทางต้องเดินไปครับ ระยะทางน่าจะกิโลกว่าๆ ลำพังเดินก็เหนื่อยจะแย่แล้ว ..นี่คนถ่ายรูปดันให้ผมโดดอีก..กว่าจะถ่ายได้ก็ปาไปหลายเทคเหมือนกัน เอาซะเหนื่อยยยยย หอบ
หลังจากนั้น ลงจากเขาใหญ่แวะไปทานกาแฟที่…
จำชื่อไม่ได้ครับ ขอโทษทีจริงๆ ดูแต่รูปเอาละกัน ที่นี่คนเยอะมาก ทั้งมากินกาแฟ ไอศครีม เค้ก และมาถ่ายรูป
แวะซื้อดอกไม้ข้างทางกัน..
กลับบ้านกันในวันอาทิตย์ ทริปนี้ก็สนุกดีครับ ใกล้ๆแต่ได้สาระ
ป.ล. ยังเที่ยวไม่ทั่วปากช่องเลย ..ไว้มีโอกาสจะไปเยือนอีกครั้ง
ป.ล. ๒ ขากลับมีหวาดเสียวกันเล็กน้อย ผมเป็นคนขับ อีกคันหนึ่่งไปนั่งรถทานข้าวแล้วที่ร้าน …จำชื่อไม่ได้ จำได้แต่มีรูปปั้นปลาช่องตัวโตๆ อยู่หน้าร้าน แถววังน้อย
ขณะขับหาร้านอยู่นั่น ก็เจออยู่ไกลๆ บังเอิญว่ามีรถอีกคันกำลังออกตัวซึ่งทำให้ผมมองไม่เห็นทางเข้าดี ขณะกำลังเหยียบคันเร่งเพื่อแซงรถคันดังกล่าว ก็แว่บเห็นทางเข้าซึ่งผมกำลังจะขับเลย..ด้วยความขี้เกียจขับวนมาอีกรอบ และด้วยความประมาทของผม จึงหักพวงมาลัยเข้าร้านทันที!!
ความเร็วสูงเกินที่จะหักเข้าแบบนั้น ทำให้รถหมุนคว้าง..โชคดีไม่เป็นอะไร ทั้งคนทั้งรถ
จากเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์สอนให้รู้ว่า….อย่าประมาทและจงมีสติตลอดเวลาที่ขับรถ
ตกใจครับ..
ท่องเที่ยวให้สนุกต้องปลอดภัยด้วย
ไม่เช่นนั้น จะเป็นเที่ยวทุกข์ใจ..ที่ใครๆก็ไม่ต้องการ