Skip to content

N E V I K U P

Find your Heart, Find the Happiness.

☰
  • หน้าแรก
  • เพลงสั้น
  • เรื่องสั้นสั้น
  • เรื่องยาว
  • ท่องเที่ยวถูไถ
  • สารบาญ
  • หน้าแรก
  • เพลงสั้น
  • เรื่องสั้นสั้น
  • เรื่องยาว
  • ท่องเที่ยวถูไถ
  • สารบาญ

30 June 200614 June 2019 ใน เรื่องสั้นสั้น

เสียงจากความมืด

30 June 200614 June 2019 ใน เรื่องสั้นสั้น by nevikup

คงเคยได้ยินมาบ้างแล้วนะครับ กรณีที่เพื่อนหรือคนที่เรารู้จักเสียชีวิตไปแล้ว แต่เรายังไม่ได้ลบเบอร์เขาออกจากมือถือของเรา แล้วเวลาดึกของวันหนึ่ง ก็มีโทรศัพท์ดังขึ้น ขณะงัวเงียจะรับโทรศัพท์อย่างเคยชิน แว่บหนึ่งก็มองหน้าจอมือถือ ยังไม่คิดอะไร ยกโทรศัพท์มาประกบที่ข้างหู แต่ไม่ทันโทรศัพท์จะถึงหูและฟังเสียงปลายสาย ก็เอ่ะใจ..จึงดูหน้าจอมือถืออีกครั้ง แล้วชื่อที่ปรากฏในหน้าจอนั้นคือ .. คนที่เสียชีวิตแล้ว
กดวางแล้วโยนโทรศัพท์นั้นทิ้งทันที..

ยังไม่ทันได้ฟังและพูดอะไรเลย และหลังจากวันนั้นก็ได้สอบถามไปยังญาติผู้เสียชีวิต ได้รับข้อมูลว่า สิ่งของส่วนตัวผู้ตายส่วนใหญ่ ถ้าไม่เผาไปพร้อมกับศพ ก็ถวายวัดหมดแล้ว.. !

เรื่องประมาณนี้ คงเคยได้ยินได้ฟังบ้างใช่มั้ยครับ

แต่เรื่องที่จะเล่านี้ คล้ายๆกัน แต่มันมีมากกว่านั้นครับ
เกิดขึ้นกับไอ้แจ๊ส..

ไอ้แจ๊ส พ่อเป็นตำรวจ แม่เป็นครู เป็นรุ่นน้องผมประมาณ 2-3 ปี
ผมรู้จักไอ้แจ๊สจากพี่ชายของมัน พี่ชายมันเป็นเพื่อนผม เมื่อก่อนผมชอบไปค้างที่นั่น ดึกๆ เวลาหิว ไอ้แจ๊สทำหน้าที่เป็นพ่อครัวที่ดีเสมอ หลังจากถูกพี่มันบังคับและขู่ (ถ้าเมิงไม่ทำนะ กูจะบอกพ่อว่ามึงสะสมหนังโป๊) แจ๊สจึงลวกมาม่าให้พวกเรากินอย่างจำยอม

แจ๊สมีเพื่อนเยอะมาก ทั้งหญิงและชาย ชอบพามาแนะนำให้รู้จักอย่างไม่ซ้ำหน้า เพื่อนส่วนใหญ่เป็นเพื่อนเที่ยว เพื่อนกินมากกว่า แต่ในที่สุด แจ๊สก็ได้เพื่อนตาย..!

ตอนที่เพื่อนคนนี้ตาย แจ๊สไม่สามารถไปร่วมงานศพได้ เพราะงานศพจัดที่ต่างจังหวัดทางภาคเหนือค่อนข้างไกล และกระทันหัน เสียชีวิตวันเดียว วันต่อมาก็เผาแล้ว

เพื่อนของแจ๊สคนนี้ชื่อมี้ เป็นหญิงมาดมั่น น่ารัก สดใส เธอเสียชีวิตพร้อมกับผู้โดยสารบนเรือด่วนอีก 4 คน เรือที่เทอใช้โดยสารในวันเกิดเหตุ เกิดพลิกคว่ำกลางแม่น้ำเจ้าพระยาที่เชี่ยวกราด ผู้โดยสาร 20 กว่าชีวิตว่ายน้ำได้ จึงรอด มี้เป็นคนเหนือ ว่ายน้ำไม่เป็น เธอจมน้ำเสียชีวิต กว่าเจ้าหน้าที่จะช่วยกู้ศพขึ้นมา ร่างเธอก็ขึ้นอึดจนจำแทบไม่ได้

หลังจากมี้เสียชีวิตไปประมาณ 2 อาทิตย์ ทุกคนเกือบลืมเรื่องเศร้าๆของมี้หมดแล้ว แต่แล้วจู่ๆ วันหนึ่ง เป็นวันศุกร์ปลายเดือนที่ทุกคนมักไปเที่ยวยามค่ำคืน คืนนั้นก็เช่นกัน แจ๊สไปกับเพื่อนๆในกลุ่ม กลับถึงบ้านตอนเกือบตีสามด้วยอาการสลึมสลือด้วยฤทธิ์แอลกอฮอ ขณะกำลังไขกุญแจบ้านด้วยความลำบากยิ่ง โทรศัพท์เจ้ากรรมก็ดังขึ้น แจ๊สกดรับทันทีโดยไม่ทันดูหน้าจอว่าใครโทรเข้า
“ฮาาาา..า โหลล”
“……”
“ฮาาโหล ใครอ่ะ” สองมือของแจ็สยังไขกุญแจอย่างยุ่งยาก โทรศัพท์เหน็บข้างหู ใช้ไหล่หนีบไว้
“ฮาโหลๆๆๆๆ ๆ ๆ ไม่พูดจะวางแล้วน่ะ”
“…….แจ๊ส มี้อยากกลับบ้าน” เสียงค่อยและเบามากก แจ๊สบอก
“ไรน่ะ…ยังไม่กลับถึงบ้าน? ไม่ได้ไปแท็กซี่กะพวกยัยสิเหรอ” ขณะพูดแจ๊สไขกุญแจเข้าบ้าน เข้าห้องได้แล้ว มันไปนั่งห้อยขาบนเตียง

“อยากกลับบ้าน” ปลายเสียงยังพูดประโยคเดิม
“โอเคๆ ๆ เดี๋ยวจะไปรับ ตอนนี้อยู่ที่ไหนอ่าา ” แจ๊สทิ้งตัวนอนบนเตียง
“ท่าน้ำ..”
“ที่ไหนนะ ? แล้วนี่ใครพูด”
“มี้”

แจ๊สดีดตัวจากตัวจากเตียง เหลือบมองดูชื่อผู้โทรเข้า .. เป็นเบอร์ของมี้จริงๆ มันสร่างเมา โยนโทรศัพท์ลงพื้น เครื่องพอกระทบพื้น ระบบก็หยุดทำงาน หน้าจอมืด

…

เวลาตอนนั้น ตี 3 กว่า บรรยากาศกำลังเงียบสงัด แจ๊สค่อยๆ ย่องไปเหลือบแลดูโทรศัพท์ว่ามันดับไปแล้วจริงหรือไม่ เมื่อเห็นว่ามันดับสนิทแล้ว จึงเดินอย่างแผ่วเบาอ้อมเครื่องโทรศัพท์รีบบึ่งไปจากห้องทันที..!!

คืนนั้น แจ๊สไปปลุกพี่มันและเล่าเรื่องให้ฟัง
“มันอาจเป็นเบอร์ของมี้ ที่มีคนเอาไปใช้ก็ได้” พี่ชายมันพูด
“ไม่หรอกพี่ ผมจำเสียงมี้ได้ อีกอย่างนะ โทรศัพท์มี้ตกน้ำหายไปตั้งกะวันนั้นแล้ว”

เพื่อความแน่ใจ วันต่อมาจึงพากันไปที่ท่าน้ำที่เกิดเหตุ ไม่พบอะไร
จึงไปสอบถามยังเจ้าหน้าที่ว่า วันนั้นมีคนเสียชีวิตกี่คน
คำตอบก็คือ 4 แต่..
ยังมีศพหนึ่งยังอยู่ที่โรงพยาบาล เป็นแรงงานต่างด้าวจึงไม่มีญาติมารับ
“เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายครับ” แจ๊สถาม
“ผู้หญิง”

พวกเราพากันไปยังโรงบาลทันที ทำเรื่องของดูศพ กระบวนการขั้นตอนยุ่งยากพอสมควรกว่าจะได้ดูก็เกือบค่ำ เป็นครั้งแรกที่มีโอกาสเข้าไปยังห้องเก็บศพทีเย็นยะเยือก

แต่ละศพถูกเก็บไว้เป็นล็อกๆ ศพถูกห่อหุ้มอย่างมิดชิด เจ้าหน้าที่ให้เวลาเรา 15 นาที พอเปิดดูศพเท่านั้น แจ๊สก็อุทานออกมาทันที
“มี้”
“มึงอย่าพูดมั่วๆไปไอ้แจ๊ส มี้ ญาติๆเขารับศพไปทำบุญแล้ว แล้วศพนี่ก็ขึ้นอึดจนจำไม่ได้ มึงจะมาบอกว่าเป็นมี้ได้ไง”
“พี่ก็ดูนี่สิ”
แจ๊สชี้ให้เราดูรอยสักผีเสื้อเล็กๆ ที่ต้นคอด้านหลัง “พ่อแม่ของมี้เกลียดรอยสักมาก แต่มี้ชอบจึงแอบสักเล็กๆไว้ที่ต้นคอด้านหลัง นอกจากเพื่อนๆแล้วไม่มีใครรู้” แจ๊สแจง

หลังจากนั้น จึงแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจให้ดำเนินการตรวจสอบกันใหม่ ผลปรากฏว่า เป็นมี้จริง ส่วนศพที่นำไปทำบุญที่บ้านเกิดนั้น เป็นศพแรงงานต่างด้าว
ญาติๆของมี้ต้องทำบุญกันอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้เพื่อนๆไปกันพร้อมหน้า หลังจากฟังเรื่องที่แจ๊สเล่าให้ฟัง

ผมได้รับรู้และร่วมกับเหตุการณ์นี้มาตั้งแต่ต้น
เหตุการณ์การสลับศพไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะเคยได้ยินข่าวบ่อยๆเรื่องการสลับเด็กของทางรพ.

แต่เรื่องที่มีโทรศัพท์จากผู้เสียชีวิตไปแล้วนี่..ผมยังคิดหาเหตุผลไม่ได้เลย

ทำไม มี้ ไม่โทรหาเพื่อนคนอื่นๆ อาจเป็นไปได้ว่า มี้จะสามารถโทรหาเฉพาะคนที่ยังไม่ลบเบอร์เขาออกจากเครื่อง เพราะเพื่อนคนอื่นๆ ต่างลบเบอร์มี้กันหมดตั้งแต่รู้ข่าวว่ามี้ตาย
ยกเว้น..ไอ้แจ๊ส

0
SHARES
ShareTweet
Posted ใน เรื่องสั้นสั้นTagged ผี

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

RELATED POSTS

ผู้โดยสาร

30 March 2009

406

6 July 2008

ตัวตาย ตัวแทน

28 April 2009

สยองขวัญ..แท็กซี่ผีสิง

14 March 2010

อดีตนายกของไทยคนที่ ๒๕

25 November 2009 ใน เรื่องทั่วไป

หน้าหนังสือพิมพ์วันนี้ข่าวใหญ่พาดหัวคือ การถึงแก่อสัญกรรมของ ฯพณฯ สมัคร สุนทรเวช อดีตนายกคนที่ 25 ของประเทศไทย ประวัติและความยิ่งใหญ่ของท่าน คงไม่ต้องมาเล่าซ้ำกันมากมาย เพราะหลายบล็อกหลายเว็บ หลายหน้าหนังสือพิมพ์ตลอดจนหน้าจอทีวีหลายช่องก็ได้นำเสนออย่างครบถ้วนกระบวนความ ผมแค่อยากบันทึกส่วนหนึ่งนี้ไว้ในความทรงจำของบล็อกนี้เท่านั้น จำได้ว่าในบล็อกของผมได้กล่าวถึงท่านสมัครแค่ครั้งเดียวสั้นๆ ในตอนที่ท่านเป็นนายก(อ่าน) แม้เพียงชั่วระยะเวลาสั้นๆที่ท่านเป็นนายก แต่ก็สร้างปรากฏการณ์อะไรหลายๆอย่าง แม้ในอดีตท่านจะมีความยิ่งใหญ่ในการสร้างประโยชน์แก่บ้านเมือง ตำแหน่งแห่งหนที่ใหญ่โต แต่ตำแหน่งสุดท้ายที่ถือว่าเป็นจุดสูงสุดในชีวิต(คือตำแหน่งนายก)นั้น กลับไม่ค่อยสง่างามเท่าที่ควรในสายตาของคนไทยหลายๆคน เพราะท่านประกาศชัดเจนว่าเป็นนอมินีของอดีตนายกทักษิณ และหลังจากที่ท่านได้ตำแหน่งนายก ท่านก็ได้แสดงตัวชัดเจนว่าเป็นนอมินี แต่ที่แปลกคือท่านกลับปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นนอมินีให้ใคร ไม่ได้ปกป้องใคร ฯลฯ ท่านเป็นนายกที่ครั้งหนึ่งในอดีตเคยเป็นสื่อ แต่พอเป็นนายกกลับประกาศตัวอย่างชัดเจนว่าเป็นศัตรูกับสื่อ คงจำกันได้ในสมัยนั้น ท่านด่าสื่อชนิดไม่ไว้หน้า ด่าออกทีวี ด่าออกโทรทัศน์ ถ้าสามารถด่าออกตู้เย็นและเครื่องซักผ้าได้ ท่านก็คงทำ   ความดุเด็ดเผ็ดมันส์ของคำด่านั้น ไม่ต้องบรรยายให้น่ากลัวซ้ำ ว่ากันว่า นักข่าวแทบทิ้งไมค์วิ่งร้องไห้กลับบ้าน (ถ้าสติไม่ดีพอ) เพราะนอกจากคำพูดที่ดุดันแล้ว สีหน้าสีตาท่าน ทำราวกับจะกินเลือดกินเนื้อผู้สื่อข่าวให้ได้ นั่นคือส่วนหนึ่งเล็กๆในช่วงที่ท่านเป็นนายก แต่ก่อนนั้นท่านได้ทำคุณประโยชน์ให้ประเทศชาติมากมาย ท่านยังมีสถิติเสียงสูงสุดในการเลือกตั้งผู้ว่า ที่ยังหาใครมาทำลายสถิตินี้ไม่ได้ เพื่อเป็นการไว้อาลัยแด่ท่านสมัคร วันนี้จึงขอนำคลิปเพลงที่ท่านเคยร้องมาแปะไว้ เพลงของสุนทราภรณ์ วงดนตรีที่ท่านโปรดปราน มีเนื้อหาที่ให้คติและแนวคิดสอนใจได้อย่างดี ขอให้ท่านไปสู่สุคติ ณ […]

นายก
อ่านต่อ

ทริปนอนเต๊นท์ ณ ป้อมปี่ กาญจนบุรี

27 October 201927 November 2019 ใน ท่องเที่ยวถูไถ

หลังจากติดอกติดใจในการกางเต๊นท์เมื่อครั้งที่แล้ว ครั้งนี้จึงจัดทริปใหม่อีกครั้ง โดยจุดหมายคืออุทยานแห่งชาติเขาแหลม ป้อมปี่

กาญจนบุรี ป้อมปี่ เขาแหลม

เมืองต้องคำสาป

8 March 2010 ใน เรื่องทั่วไป

ช่วงนี้อากาศร้อนมาก ..ร้อนขนาดอาบน้ำเสร็จยังไม่ทันเช็ดตัว ตัวก็เกือบแห้งแล้ว แอร์คอนดิชั่นแต่ละบ้านทำงานหนักเป็นพิเศษ ทำความเย็นให้บ้านหลังเล็กหลังใหญ่ขณะเดียวกันมันก็ระบายความร้อนให้โลก คนกลุ่มเล็กๆเย็นสบายนอนห่มผ้าหนาๆหลับฝันดี ขณะที่คนกลุ่มใหญ่ร้อน โลกก็ร้อน!! ไม่ใช่ปัญหาเล็กน้อยแล้วนะครับ สำหรับเรื่องโลกร้อน หลายคนพยายามผูกให้เข้ากับคำทำนาย(ของใครไม่รู้) ที่บอกว่าโลกจะแตกในปี 2012 มีภาพยนตร์หลายเรื่องทำออกมาเขย่าขวัญกันอีก เพิ่มความน่าเชื่อถือของคำทำนายดังกล่าวมากขึ้น เท่านั้นยังไม่พอ ขณะนี้ทั่วโลกเกิดวิกฤตการณ์แปลกประหลาดของธรรมชาติอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เริ่มตั้งแต่.. แผ่นดินไหวครั้งรุนแรงที่สุดที่เฮติ.. แผ่นดินไหวที่ชิลี.. แผ่นดินไหวที่ตุรกี.. น้ำท่วมที่อเมริกา.. โคลนถล่มในอีกหลายประเทศแถบตะวันออกกลาง.. ไฟไหม้ป่าครั้งใหญ่ในออสเตรเลีย.. ซึนามิถล่มที่อินโดนีเซีย.. น้ำในแม่น้ำโขงแห้งที่สุดในรอบ 30 ปี.. …ฯลฯ….. ตอนนี้นานาประเทศกำลังตกใจต่อวิกฤตการณ์เหล่านี้มาก ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นที่ไหนอีก  หลายๆประเทศตกอกตกใจและเริ่มคิดถึงแนวทางแก้ไข รวมถึงการป้องกันและการเตรียตัวรับมือกับเหตุการณ์เหล่านี้.. เวลาเดียวกันกับที่นานาประเทศกำลังเตรียมตัวรับมือกับวิกฤตการณ์นี้ ประเทศไทยก็เตรียรับมือเหมือนกัน แต่ไม่ได้เตรียมตัวรับมือวิกฤตการณ์ธรรมชาติอะไรหรอกนะครับ..เตรียมรับมือกับวิกฤตการณ์คนไทยด้วยกันนี่แหละ…เห็นชาติโน้นชาตินี้เขาประสบปัญหากลัวจะน้อยหน้า ก็เลยสร้างปัญหาขึ้นซะเองเลย.. แม้ตอนนี้นักเรียนจะปิดเทอมแล้ว  แต่เราก็มีกีฬาสีให้ชม..มหกรรมกีฬาสีทำลายชาติกำลังจะเกิดขึ้นอีกแล้วในไม่กี่วันข้างหน้า ชาวประชาตื่นเต้นจนตัวสั่น ไม่รู้อะไรดลจิตดลใจให้เป็นไปได้ถึงขนาดนี้ ท่ามกลางแดดที่ร้อนเปรี้ยง พี่ป้าน้าอาพ่อเฒ่าแม่เฒ่าในชุดสีแดงต่างไม่หวั่นไหวต่อความร้อนแรงแห่งแดด แดดจะร้อนเท่าไรหากเทียบกับใจที่ร้อนแทบระเบิดเมื่อนายใหญ่ถูกยึดทรัพย์ไปกว่าครึ่ง ..แค้นครั้งนี้ต้องมาชุมนุม เมื่อครั้งในอดีตชาวบ้านบางระจันรวมกันด้วยพี่ป้าน้าอาทั้งหญิงชาย รวมผนึกกำลังเพื่อป้องกันดินแดนเกิดจากอริศัตรูคือพม่ารามัญ ครั้งนั้นชาวบ้านบางระจันไม่อาลัยในชีวิตหากเทียบกับผืนแผ่นดินไทยที่ยิ่งใหญ่ ยามสละเลือดแลชีวิตเพื่อต้านพม่า วีรกรรมครั้งนั้น ทำให้อนุชนรุ่นหลังรำลึกถึงและกล่าวขวัญกันสืบมาจนปัจจุบัน.. หวนกลับมาถึงพี่ป้าน้าอาในชุดสีแดงในปัจจุบัน… ชาวบ้านบางระจันหันหน้าออกนอกประเทศ หันหลังให้แผ่นดินมาตุภูมิ เตรียมประจัญกับข้าศึก.. […]

ดูบอล..แล้วย้อนมาดูตัว

19 June 2010 ใน เรื่องทั่วไป

กว่า 80 เปอร์เซ็นต์ของคนกทม.ในขณะนี้คือดูฟุตบอลโลก คนที่ดูก็มีเป้าหมายแตกต่างกันไป บางคน..ดูเพราะชอบกีฬาฟุตบอล บางคน..ดูเพราะชื่นชอบทีมใดทีมหนึ่งเป็นพิเศษ บางคน..ดูเพราะชื่นชอบนักเตะคนใดคนหนึ่งเป็นพิเศษ บางคน..ดูเพราะมีได้มีเสียกับทุกคู่ที่เตะ!! ผมจัดอยู่ในจำพวกแรกและกึ่งๆจะเป็นจำพวกสองนิดหน่อย คือมีทีมที่เชียร์อยู่ในใจด้วย การมีทีมเชียร์อยู่ในใจทำให้การดูฟุตบอลสนุกขึ้นมาก เหมือนดูละคร ยิ่งอินในบทยิ่งสนุก มันต่างจากละครตรงที่ว่า ตอนจบละครมีบทสำเร็จรูป พระเอกกับนางเอกรักกัน.. ผู้ร้ายตาย.. แต่ฟุตบอลมีฉากจบที่หลากหลาย บางครั้งพระเอก(ทีมที่เราเชียร์)อาจจะตายก็ได้ บางครั้งก็จบอย่างแฮปปี้เอ็นดิ้ง.. ดูฟุตบอลโลกครั้งนี้ทำให้เห็นอะไรหลายๆอย่างในเกมส์ฟุตบอล 1. ฟุตบอลไม่ใช่เกมส์สำหรับคนเก่ง แต่ต้องโกงเป็น ถึงจะชนะ!! หลายครั้งที่นักเตะแกล้งล้ม แกล้งเจ็บเกินจริง(มากๆ) เพียงเพื่อจะได้ฟาล์ว หรือทำให้คู่แข่งถูกใบเหลือหรือใบแดง ยิ่งดู ยิ่งคล้ายละครไปทุกที เพราะนักเตะ(บางคน)เล่นละครตบตากรรมการและคนทั้งโลกอย่างสมบทบาท ถ้าเป็นแบบนี้กันมากๆ ฟุตบอลไม่เท่และไม่แฟร์เลย 2. เป็นกันเกือบทุกทีมเหมือนมีการสอนเป็นคอร์สเลย สำหรับการถ่วงเวลาหลายๆรูปแบบของทีมที่ มีแต้มนำ ไม่ว่าจะเป็นผู้รักษาประตูที่โอบกอดลูกฟุตบอลนานเป็นพิเศษเมื่อได้ลูก นักเตะที่เดินราวหมดแรงเมื่อต้องไปทุ่มหรือเตะมุม ยิ่งถ้ามีการเปลี่ยนตัวก็จะเดินราวกับว่าสนามฟุตบอลกว้างเป็นหลายร้อยไมล์ กว่าจะเดินมาถึงจุดเปลี่ยนตัวได้ 3. ตำหนิมาสองข้อ แต่ข้อสามขอชมว่านักฟุตบอลเกือบทุกคนมีคุณธรรมเรื่องความอดทนและความไม่ย่อท้อสูงมาก การปะทะกันมีตลอดเวลา แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการว่าขุ่นเขืองรุนแรง ในยามที่คนเหนื่อยมากๆ การปะทะกันนิดๆหน่อยก็ย่อมเกิดเรื่องได้ง่ายอยู่แล้ว แต่นี่เหนื่อยมาก และปะทะกันก็รุนแรงมาก แต่นักเตะก็แค่ก่นด่าคนเดียวหรือวิ่งไปบ่นไป เรื่องความไม่ย่อท้อก็ต้องยกให้ หลายครั้งที่นักเตะช่วยกันต่อบอลทำเกมส์อย่างสวยหรูไปจนถึงหน้าประตู แต่กลับถูกนักเตะบางคนทำลูกเสียเองไปง่ายๆ […]

บอล
อ่านต่อ

บาป-บุญ-คุณ-เธอ

3 April 2014 ใน สุขกะภาพ

เมื่อตอนเด็กๆ พอยังจำความได้นิดๆหน่อยๆ แม่จะกระเตงผมไปวัดด้วย ขณะฟังพระท่านให้ศีลให้พรผมก็ปีนป่ายตามตัวแม่ แม่ก็พยายามจับมือผมพนมพร้อมกับดุว่าต่อหน้าพระอย่าซน ผมหยุดซนได้ไม่เกิน 10 วินาที ก็เริ่มซนใหม่ ตามประสาเด็ก   พอโตขึ้นมาหน่อย แม่ก็เริ่มสอนให้รู้จักใส่บาตรตอนเช้า ส่วนหนึ่งคือช่วยเป็นภาระแทนแม่ แม่มือไม่ว่าง ก็ได้ผมช่วยใส่บาตรแทน แม่ก็ได้บุญในฐานะคนจัดหาอาหารมาใส่บาตร ผมก็ได้บุญในฐานะตัวแทนมาทำบุญตักบาตร ความใกล้ชิดกับวัดวา พระสงฆ์องค์เจ้าตั้งแต่เด็กนี่เอง ทำให้เรากลัวในบาปบุญคุณโทษ เชื่อเรื่องกรรม ซึ่งอาจจะตรงข้ามกับคนในยุคปัจจุบันที่มองสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องขบขัน และมักมีคำถามแปลกๆ ว่า บาปบุญมีจริงเหรอ? นรกสวรรค์อยู่ตรงไหน? ทำดีได้ดีจริงหรือ? ฯลฯ ผมเองก็คงตอบไม่ได้ต่อคำถามเหล่านี้ เพราะตัวเองก็ไม่เคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้จะเป็นคำถาม เหมือนมันมีคำตอบอยู่แล้วในตัวของมัน มันจะค่อยๆชัดเจนเรื่อยๆ ตามวัย เห็นภาพนี้แล้วก็คิดถึงตัวเองตอนเด็กๆ ผมคงไม่นั่งเปะเหมือนเด็กในภาพ แต่วัย ณ ขณะนั้นคงไล่เลี่ยกัน คำอธิบายภาพ : ถ่ายด้วยโทรศัพท์มือถือ iphone 4s หน้าร้านข้าวแกง/อาหารตามสั่ง ติดกับโรงพยาบาลเพชรเวช เสื้อสีม่วงนั่นคือพนักงานของโรงพยาบาลเพชรเวช

พระ ใส่บาตร
อ่านต่อ

แก้ปีชง

24 February 201428 October 2015 ใน สุขกะภาพ

ตั้งแต่เด็กจนโต พึ่งเคยได้ยินคำว่า ชง หรือปีชง ก็เมื่อไม่กี่ปีนี่เองครับ กว่าจะเข้าใจว่ามันคืออะไร ยังไง และทำไมก็เมื่อได้ยินเขาพูด อ่านที่เขาเขียน เขาบอกมาหลายครั้งถึงกระจ่าง “ชง”  ถ้าทางบ้านๆ ก็จะเรียกว่า “เคราะห์” คล้ายๆกับเมื่ออายุเบญจเพศจะมีเคราะห์ แต่ปีชง นี่นับตามปีเกิด แต่นับอะไรยังไงนั้นไม่รู้ครับ เป็นการนับแบบจีน เบญจเพศนี่เข้าใจง่ายมาก อายุ 25 จะมีเคราะห์ …… ทุกคนสามารถมีอายุ 25 ทั้งนั้น และเกือบทุกคนก็ต้องมีอุบัติเหตุ มีเคราะห์กันบ้างใน 1 ปี แต่พอมีอุบัติหรือเคราะห์ในช่วง 25 ปุ๊บ นั่นไง เบญจเพศ! เช่นเดียวกับปีชง อะไรนิดหน่อย ป่วยบ่อย ไอ้โน่นหาย ไอ้นี่เสีย เสียเงินหาย เงินหมด งานหาย นั่นไง ปีชง เบญจเพศ ต้องไปทำบุญ ปล่อยนก ปล่อยปลา ปล่อยเต่า ปีชง ต้องทำไง? ต้องไปวัดจีน ไปบูชากระดาษเงินกระดาษทอง […]

ปีชง มะเมีย
อ่านต่อ

ฝากรอยเท้า ​ณ ปราณบุรี

26 June 20163 November 2017 ใน ท่องเที่ยวถูไถ, วิ่ง, สุขกะภาพ

เป็นทริปที่ 4 ของ Recon tour ทริปนี้มุ่งหน้าหาทะเลของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ นั่นคือ ปราณบุรี เป็นทริปเลี้ยงส่งโค๊ชอาร์ม โค๊ชประจำทีมและถือเป็นการท่องเที่ยวของทีมอีกครั้งอีกด้วย งานนี้มีเยอะคนที่สุดเท่าที่เคยจัดไปเที่ยวมา นั่นคือ มากันถึง 17 คน กับรถ 4 คันๆละ 4 มี 1 คันที่นั่งกันถึง 5

recon tour run ปราณบุรี วิ่ง

ผู้ชนะสิบทิศ

26 May 2009 ใน เรื่องทั่วไป

ช่วงนี้ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนเลย จริงๆมีแผนจะไปเที่ยวสัตหีบกับเพื่อนๆที่ทำงานในวันเสาร์ที่ 23 พ.ค. ที่ผ่านมา แต่มีเหตุจำเป็นทำให้ไม่สามารถเดินทางไปกับเพื่อนๆได้ ฝนตกเกือบทุกวัน ทำให้ไม่อยากคิดถึงการเดินทาง การเที่ยว คิดถึงสภาพท้องถนนที่คลาคลำด้วยรถ ถนนลื่น อุบัติก็เกิดขึ้นง่าย ทะเลคงไม่สวยนัก หากท้องฟ้าไม่สดใส น้ำตกเองคงขุ่นคลั่กหากมีฝน ภูเขาหินผาก็ลื่นเกิดอุบัติเหตุได้ในหน้าฝน หน้าฝนจึงเป็นฤดูที่ไม่เหมาะแก่การเที่ยวเท่าไรนัก แล้วเหมาะแก่อะไรละ?? อ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง ผมเลือกของแรกเป็นหลัก ผสมด้วยข้อสอง และไม่ละข้อสาม!   เหตุที่ผมไม่สามารถไปเที่ยวกับเพื่อนๆได้ นั่น เพราะติดงานศพครับ ผู้วายชนม์เป็นอดีตข้าราชการทหารผู้ยิ่งใหญ่ ทำคุณประโยชน์แก่สยามประเทศเป็นอเนกอนันต์ ในอดีตท่านเคยออกรบในสงครามเวียดนามในนาม “จงอางศึก” และทำคุณประโยชน์ในฐานะชายชาติทหารแก่ประเทศชาติอย่างมากมาย ด้วยคุณงามความดีนี่เอง ในงานศพถึงคลาคลำด้วยแขกมากหน้าหลายตา และที่ยิ่งไปกว่านั้น คือ ท่านได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี เมื่อพระองค์ท่านทราบข่าวก็เสียชีวิต ก็ทรงประทานพวงหรีด เพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้เสียชีวิตและครอบครัว ผมได้มีโอกาสไปที่บ้านของอดีตนายทหารผู้ยิ่งใหญ่ จึงได้พบเบื้องหลังแห่งความยิ่งใหญ่มากมาย ไม่ว่าจะเป็นภาพความยิ่งใหญ่, บันทึกต่างๆที่ท่านเขียนบันทึกไว้ตลอด(ผู้ยิ่งใหญ่ในอดีตทุกคนรักการอ่านและการบันทึก ข้อนี้ผมได้ยินมาจากหลายๆท่าน) รวมถึงหนังสือหลากหลาย และหนังสือกองหนึ่งที่สะดุดตาผมยิ่งนัก นั่นคือ หนังสือนิยาย “ผู้ชนะสิบทิศ” โดยยาขอบ แต่ละเล่มมีความหนากว่า 500 […]

ศรีษะนี้..มอบแด่พระเจ้าแผ่นดิน!!

16 May 2010 ใน เรื่องทั่วไป

พงษ์พัฒน์ วชิระบรรจง พูดในงานนาฏราช..ฟังแล้วขนลุก ดาราหลายคนน้ำตาคลอ มีดาราไม่กี่คนที่กล้าแสดงออกทางความคิดในเรื่องการเมือง ด้วยพวกเขาอยู่ในอาชีพที่ต้องอาศัยแรงศรัทธาจากผู้ชม หากชัดเจนว่าอยู่ฝั่งหนึ่ง แฟนานุแฟนที่อยู่อีกฝั่งคงจะไม่ชอบ ดาราจึงออกมาพูดเรื่องการเมืองน้อย และถึงพูดก็พูดได้ไม่เต็มปากนัก แต่การพูดของพี่อ็อฟ พงษ์พัฒน์ในครั้งนี้ ได้ใจคนทั้งสองฝั่ง

พงษ์พัฒน์

อนุตฺตรํ ปุญฺญกฺเขตฺตํ โลกสฺสาติ

9 May 2009 ใน เรื่องทั่วไป

วันวิสาขบูชา เป็นวันสำคัญของพวกเราชาวพุทธอย่างยิ่ง ด้วยว่าเป็นวันคล้ายวันที่พระพุทธองค์ทรงประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน. บางทีก็มีน้อยใจคนไทยนิดหน่อย ตรงที่ว่าไม่ค่อยจำได้เลยว่าวันวิสาขนี้มีความสำคัญอย่างไร ที่ยิ่งไปกว่านั้นบางคนจำไม่ค่อยได้เลยว่าวันนี้ของทุกปีตรงกับวันไหน..ทีวันวาเลนไทน์ละจำแม๊น แม่น ความสำคัญของวันนี้ที่เราๆชาวพุทธควรยึดถือปฏิบัติ คือ การบำเพ็ญทาน ศีล และภาวนา อันเป็นหัวใจของพุทธศาสนิกชน การแค่จำได้ว่าวันนี้เป็นวันอะไร ยังไม่พอ ต้องปฏิบัติและยึดมั่นในคำสอนด้วย ถึงจะได้ชื่อว่าพุทธศาสนิกตัวจริง..   เมื่อคืนไปเวียนเทียนที่วัดชลประทานฯ จ.นนทบุรี มาครับ วัดที่หลวงพ่อปัญญานันทะ ท่านอยู่นะครับ คนเยอะมาก เลยต้องยืนฟังเทศน์ด้านนอกพระอุโบสถ  เห็นคนมาเวียนเทียนแล้วก็ชื่นใจ มีตั้งแต่เด็กเล็กๆ คนหนุ่มสาว คนวัยกลางคน คนแก่ จนกระทั่งคนพิการเดินไม่ได้ คนพิการแขนขาดทั้งสองข้างก็ยังมา เห็นแล้วก็อิ่มเอมใจ แอบอนุโมทนาบุญกับเขาในใจ หลังจากเทศน์จบก็จะมีพิธีเวียนเทียนรอบพระอุโบสถ เดินเวียนสามรอบ ขณะเดินเวียนเทียนให้สวดบทสรรเสริญพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ และพระสังฆคุณ (อิติปิโส) ไปด้วย ที่นี่ จะไม่มีพระนำสวด ดังนั้น เราต้องเดินสวดไปเองเท่าที่จำได้ ผมจำได้แม่นสวดได้เองโดยไม่ต้องเปิดหนังสือ บทพระพุทธคุณ ผ่านไปสบาย บทพระธรรมคุณก็ได้ แต่พอมาถึงบทพระสังฆคุณ ตรงท่อนสุดท้าย หลังจาก อัญชลีกรณีโย […]

แบ่งตามหมวด

  • say (8)
  • กลอน (1)
  • คุยกับคอม (9)
  • ช่วยชิม (3)
  • ท่องเที่ยวถูไถ (45)
  • บ่น (36)
  • บ้านบ้าน (17)
  • พูดจาภาษาฝรั่ง (8)
  • วิ่ง (25)
  • สุขกะภาพ (61)
  • เพลงสั้น (11)
  • เรื่องทั่วไป (88)
  • เรื่องยาว (9)
  • เรื่องสั้นสั้น (47)
  • แมคบุค (4)
  • ไดอารี่ (64)
© N E V I K U P. All Rights Reserved.