เมื่อกรด..มันไหลย้อน

วันนี้..หลังเลิกงานตั้งใจไว้แล้วว่า จะไปหาหมอ !!

ความจริงที่ทำงานอยู่ใกล้รพ.เพชรเวชที่สุด แต่ผมเลือกที่จะใช้บริการประกันสังคมที่ รพ.คาเมลเรียล เนื่องจากหลายปากหลายเสียงแว่วมาหนาหูว่า รพ.เพชรเวชให้บริการประกันสังคม ค่อนข้างแย่ บริการไม่ดี ฯลฯ เราเสียเงินค่าประกันสังคมทุกเดือนๆ แต่นานทีปีหนถึงเข้าไปใช้บริการ ก็ดันให้บริการห่วยอีก หยั่งงี้..จะทู่ซี้ใช้ทำไม..นั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องทนพิษบาดแผล กัดฟันนั่งรถไปอีกประมาณ 5 ป้ายรถเมล์ เพื่อใช้บริการของคาเมลเรียล

ที่นี่ คนน้อยดี และเปิดรับประกันสังคมตลอด 24 ชม. ไม่เหมือนเพชรเวช ที่รับแค่ 2 ทุ่ม (ถ้ากูสำลักมาม่าตอน 2 ทุ่มครึ่งก็หมดสิทธิ์เข้ารับการรักษา ใช่ม่ะ) หาหมอวันนี้ด้วยโรคเก่าแก่ที่อยู่ด้วยกันมาปีกว่าแล้ว โรคนี้ตอนอาการหนักๆ ทำเอาผมสะอึก 3 วัน 3 คืน รักษาหลายโรงพยาบาลก็ไม่หาย ไปทั้งจุฬา สมิติเวช คาเมลเรียลก็ไป​…(สุดท้ายหายที่รพ.แรก หลังจากทนสะอึกมา 3 วันเต็มๆ )

กรดไหลย้อน เป็นโรคที่มักเกิดขึ้นกับหนุ่มสาววัยทำงานเกิดจากการไหลย้อนกลับของกรดหรือน้ำย่อยในกระเพาะอาหารขึ้นไปในหลอดอาหารส่วนบนอย่างผิดปกติโรคนี้สามารถเกิดขึ้นได้ในเวลากลางวันหรือกลางคืนหรือแม้แต่ผู้ป่วยไม่ได้รับประทานอาหารก็ตามทำให้เกิดอาการจากการระคายเคืองของกรด เช่น อาจทำให้เกิดหลอดอาหารอักเสบและมีแผล หรือหลอดอาหารอักเสบโดยไม่เกิดแผลหรือถ้ากรดไหลย้อนขึ้นมาเหนือกล้ามเนื้อหูรูดของหลอดอาหารส่วนบนอาจทำให้เกิดอาการนอกหลอดอาหาร เช่น อาการทางปอดหรืออาการทางคอและกล่องเสียง

อาการของโรคกรดไหลย้อน

1. อาการทางคอหอยและหลอดอาหาร

อาจมีอาการปวดแสบร้อนบริเวณหน้าอกและลิ้นปี่ บางครั้งอาจร้าวไปที่บริเวณคอได้ รู้สึกคล้ายมีก้อนอยู่ในคอ กลืนลำบาก หรือกลืนเจ็บ เจ็บคอ หรือแสบลิ้นเรื้อรัง โดยเฉพาะในตอนเช้า รู้สึกเหมือนมีรสขมของน้ำดี หรือรสเปรี้ยวของกรดในคอหรือปาก มีเสมหะอยู่ในลำคอ หรือระคายคอตลอดเวลา เรอบ่อย คลื่นไส้ รู้สึกจุกแน่นอยู่ในหน้าอก คล้ายอาหารไม่ย่อย

2. อาการทางกล่องเสียง และปอด

อาจมี เสียงแหบเรื้อรัง หรือแหบเฉพาะตอนเช้า หรือมีเสียงผิดปกติไปจากเดิม ไอเรื้อรัง ไอหรือรู้สึกสำลักในเวลากลางคืน กระแอมไอบ่อย เจ็บหน้าอก เป็นโรคปอดอักเสบ เป็นๆ หายๆ อาการหอบหืดที่เคยเป็นอยู่ (ถ้ามี) ก็จะแย่ลง

(อ่านอาการและอันตรายของโรคกรดไหลย้อนโดยละเอียด คลิกที่โน้น)

ผมก็รู้ว่าเป็นโรคนี้มาสักพักแล้ว ..แต่ก็อย่างว่านั่นแหละครับ ถ้ามันไม่ถึงกับเดินไม่ได้ พูดไม่ออก ผมก็ไม่ค่อยจะเดือดเนื้อร้อนใจสักเท่าไรนัก ถึงอาการของมันจะมีอยู่ทุกวันก็ตาม..ตัดใจในวันนี้ ว่าอย่างไรเสีย ต้องไปหาหมอ ขอยากิน หรืออย่างน้อยที่สุดให้หมอตรวจสักหน่อยก็ยังดี

ถึงโรงพยาบาลในเวลา 18 นาฬิกาพอดี  คนไม่เยอะ นั่งรอแป๊บหนึ่งก็ได้ตรวจ นางสาวพยาบาล(ขออนุญาตใส่สาวให้ เพราะยังเด็ก)บอกว่า “คุณหมอเฉพาะทางของโรคทางเดินอาหารจะมาในเวลาประมาณ 1 ทุ่มครึ่ง และมีคิวถึง 42 คิว หมอเฉพาะทางคนนี้ จะเข้าแค่เดือนละ 2 ครั้ง เดือนหน้าอาจไม่เข้า เพราะแกจะไปต่างประเทศ..ถ้าไม่อยากรอ หมอวิสัญญีก็มีนะ”

ใจจริงก็อยากรออยู่นะ ..ไม่นานก็จะทุ่มครึ่งแล้ว รอหมอไม่เท่าไร แต่คิวผมตั้ง 42 คิวนี่สิ ..ด้วยนิสัยมักง่ายผมเลยตัดสินใจไปตรวจกับวิสัญญีหมอ ขออนุญาตเรียกว่าหมอสารพัดโรค คือ รักษาได้ทุกโรค แต่ไม่แน่ว่าจะหาย!!

รู้ทันทีในวินาทีนั้นว่าตัวเองตัดสินใจผิด

พอก้าวเข้าไปในห้องแล้วนั่งด้านหน้าหมอ  หมออายุประมาณ 60 กว่าๆ เอาอุปกรณ์สำหรับตรวจเสียบเข้าหูตัวเองทั้งสองข้าง แล้วเอาอุปกรณ์ตรวจมาแตะที่ท้องผม ..อุปกรณ์สำหรับตรวจยังไม่สัมผัสถึงท้องผมเลย แกฟันธงทันที !!

“โรคกระเพาะ”

“หมอครับ ผมมีอาการลมตึขึ้น อึดอัดที่คอเหมือนจะมีลมออก แต่ไม่ออก ร้อนวูบๆ” ผมพยายามอธิบายอาการ แม้หมอจะไม่เอ่ยปากถามก็ตาม

“โรคกระเพาะ” หมอวัยคุณพ่อย้ำอีกครั้ง

“แต่..ลมมันร้อนๆวูบๆ มาที่ลำคอนะครับ”

“นั่นแหละ..กระเพาะ” หมอตอบด้วยความมั่นใจ

“แต่..”

“กระเพาะ..” หมอย้ำ

“เพื่อนผมก็มีอการเหมือนผมนะ แต่หมออีกโรงพยาบาลบอกว่าเป็นกรดไหลย้อน” ผมประท้วง

หมอแกเริ่มรำคาญ และรู้สึกเหมือนว่าผมไม่เชื่อในฝีมือการตรวจของแก ยิ่งมีการเอ่ยอ้างหมออีกโรงพยาบาลหนึ่งด้วย ..แกแสยะยิ้มอย่างใจเย็น มือขยับแว่น ตอบว่า

“กระเพาะ” ขณะที่ผมกำลังจะประท้วงอีกครั้ง แกก็พูดต่อ

“แต่..เอาเถอะเพื่อความสบาย หมอจะให้ยาทั้ง 2 ชนิดเลย ทั้งยาโรคกระเพาะ และยาโรคกรดไหลย้อน”

โอเค..พบกันคนละครึ่งทาง หมอแกคงไม่อยากเสียฟอร์มที่วิเคราะห์โรคในทีแรกเช่นนั้น ยิ่งมาเห็นความรั้นของผม แกก็เลยตัดสินใจจ่ายยามา 2 ขนานแล้วสำทับต่อท้ายไปว่า

“กินพร้อมกันทั้ง 2 อย่างนั่นแหละ รักษากันได้”

ผมกล่าวขอบคุณ พร้อมลากลับ ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อหมอ หรือทำตัวเก่งกว่าหมอหรอกนะ โรคนี้มันอยู่กับผมมานาน จนผมรู้จักมันดีว่ามันเป็นโรคอะไร..ไม่มีใครรุ้จักตัวเราดีไปกว่าตัวเราเองหรอกนะครับ ถ้าสังเกตความผิดปกติของตัวเองบ่อยๆ และลองไปหาข้อมูลของความผิดปกตินั้น ก็จะพบว่า เราเป็นโรคอะไร เรารู้ความผิดปกติ แต่เราไม่รู้จักชื่อโรคเท่านั้นเอง

ช่างคอมพิวเตอร์หลายครั้งที่วิเคราะห์อาการเสียผิด แล้วจะแปลกอะไร ถ้าหมอวิเคราะห์โรคผิด  ถ้าช่างคอมฯรู้มาก่อนหน้านั้นว่ายูเซอร์ใช้งานคอมพิวเตอร์อย่างไร ลงโปรแกรมอะไรบ้าง ก็จะวิเคราะห์ออกทันที่ว่า คอมเสียเพราะอะไร ..แล้วหมอจะรู้ดีกว่าเราเหรอ ว่าก่อนหน้านั้น เราเป็นอย่างไร? และทำอะไรมา

ใครๆก็เป็นหมอได้ ถ้าใส่ใจ

อ่านรายละเอียดโรคกรดไหลย้อน(กว่านี้)ที่นี่