กลอน – N E V I K U P

เรื่องราวของชายที่ปมในวัยเด็ก หลังเกิดเหตุฆาตกรรมฆ่าหมดบ้าน เขาใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหาฆาตกร เรื่องราวถูกถ่ายทอดในรูปแบบของกลอนแปดสุภาพบ้าง ไม่สุภาพบ้าง ..เชิญติดตามได้ ณ บัดนั้น.

อ่านต่อ

เที่ยวเมืองไทย..ให้คึกคัก..ฉันรักเมืองไทย

8 June 200914 May 2016 ใน ท่องเที่ยวถูไถ, สุขกะภาพ

ไม่รู้มาก่อนว่าที่เมืองทองธานี (อาณาจักรใหม่ของไทยชาติ) มีงาน วันนี้(อาทิตย์ 7 มิถุนายน 2552) ตุปัดตุเป่กันไปจึงพบว่า..เขามีงานชนกันตั้ง 3 งานนนนนนนนนนน งานแรกเป็นงานท่องเที่ยวไทย ไทยครึกครื้นเศรษฐกิจคึกคัก ไม่ได้ตั้งใจจะมาหาที่เที่ยว ก็เลยได้แต่เดินดูแพกเกจเที่ยวต่างๆนานาประดามี พบว่ามีหลายที่หลายแห่ง ให้ราคาค่อนข้างถูกมากครับ ใครที่วางแผนเที่ยวตอนปีใหม่ ถ้าได้จองกันตั้งแต่วันนี้เลย จะได้ราคาค่อนข้างดี แต่น้อยคนที่จะวางแผนเที่ยวปีใหม่ตั้งแต่วันนี้..เพราะมันอีกตั้งหลายเดือน กว่าจะถึงวันนั้น ไม่รู้คนร่วมทริปกับเราจะยังอยากจะไปอยู่อีกมั้ย? ทีเด็ดของงานนี้อยู่ที่เขาจำลองสถานที่ท่องเที่ยวและประเพณีของแต่ละภาคมาไว้ มีกันทุกภาคส่วน เห็นแล้วก็คึกคักคึกครื้น อยากเสียเงินเหลือเกิน เดินกันที่นี่พอหอมปากหอมคอ หอบแฮ่กแล้ว ก็ไปอีกงาน งานนี้เรียกตัวเองอย่างเป็นทางการอย่างไร จำชื่อไม่ได้ รู้แต่ว่าเป็นงานสินค้าจากโรงงานลดล้างสต็อก คือเสื้อผ้า ของใช้ ยี่ห้อดังๆ ไม่ว่าจะเป็นไนกี้ คอกโคได ฯลฯ ต่างขนเอาเสื้อผ้ามาลดราคากันแหลก (แต่ลดยังไง ผมก็ว่ายังแพงอยู่ดี) มีอีกเยอะแยะมากมายครับ จำชื่อไม่ได้ มาลดมาขายกัน งานนี้ได้เสื้อให้คุณแม่ 2 ตัว งานนี้คนเยอะกว่าคนท่องเที่ยวอีก เดินกันชนิดหายใจรดต้นคอกันเลยทีเดียว อีกงานหนึ่ง เป็นงานเกี่ยวกับเกษตร วิชาการเกษตรปีที่ 39 ประมาณนี้ […]

โชคดีที่เป็นหมา

25 June 2011 ใน ไดอารี่

จะดีก็ดี จะไม่ว่าไม่ดีก็ไม่รู้จะใช่หรือเปล่านะครับ ‘จิ๊กกี๋’ ยามสุภาพสตรีสีดำประจำบ้านที่ผมได้แนะนำให้รู้จักในบล็อกก่อนหน้านี้ หลังจากที่เธอซึมๆไป ผมได้พาไปให้หมอเจาะตรวจเลือด..ปรากฏผลออกมาว่า เธอเป็นโรค ‘ไต’ ระยะที่ 3 (โรคไตมี 4ระยะ) ระยะที่สามถือว่าเป็นระยะที่อันตรายพอสมควร จึงไม่แปลกใจที่เธอมีอาการซึมอย่างเห็นได้ชัด หมามันพูดไม่ได้ว่ามันเป็นยังไง มันรู้แต่ว่าเมื่อไม่สบายตัว มันก็จะไม่สนุกสนาน ไม่เล่น ไม่ร่าเริง ซึ่งจากอาการเหล่านี้ถ้าคนที่สนใจหมาสักนิ๊ดก็จะรู้ทันทีว่ามัน “ไม่ปกติ” จากการสันนิษฐาน จิ๊กกี๋เป็นโรคไตเพราะ 2 สาเหตุหลัก คือ 1. อาหาร อาหารที่มีรสจัดมาก ถูกปากหมาแต่ไม่ถูกต่อโรค 2. อั้นฉี่ น่าจะเป็นสาเหตุหลัก จิ๊กกี๋ไม่อึ ไม่ฉี่ในรั้วบ้าน และนั่นหมายความว่ามันจะมีโอกาสได้อึฉี่วันละสองครั้งเท่านั้น คือ เช้ากะเย็น ก่อนผมออกไปทำงานและหลังผมเลิกงาน ยิ่งกว่านั้นจิ๊กกี๋เคยอั้นฉี่นานสุด 3 วัน!!! หลังจากนี้ก็เข้าสู่การรักษาตัว หมอบอกว่ามีโอกาสที่หายได้ แต่ต้องมีวินัยในการกินอาหาร กินยาอย่างสม่ำเสมอ และ..ต้องให้น้ำเกลือทุกวันๆละ 300 ซีซี เรื่องอาหารและยาไม่ยากเท่าไร ถึงแม้มันจะเคยบ้วนยาทิ้งก็ตาม แต่ก็สามารถบังคับขืนใจให้มันกินไปจนได้ แต่การให้น้ำเกลือถือเป็นเรื่องใหม่สำหรับผม หมอได้ทำตัวอย่างให้ดู ก็เห็นว่าไม่ยาก เพราะแค่เจาะเข็มให้เข้าสู่ผิวหนัง […]

ศรีษะนี้..มอบแด่พระเจ้าแผ่นดิน!!

16 May 2010 ใน เรื่องทั่วไป

พงษ์พัฒน์ วชิระบรรจง พูดในงานนาฏราช..ฟังแล้วขนลุก ดาราหลายคนน้ำตาคลอ มีดาราไม่กี่คนที่กล้าแสดงออกทางความคิดในเรื่องการเมือง ด้วยพวกเขาอยู่ในอาชีพที่ต้องอาศัยแรงศรัทธาจากผู้ชม หากชัดเจนว่าอยู่ฝั่งหนึ่ง แฟนานุแฟนที่อยู่อีกฝั่งคงจะไม่ชอบ ดาราจึงออกมาพูดเรื่องการเมืองน้อย และถึงพูดก็พูดได้ไม่เต็มปากนัก แต่การพูดของพี่อ็อฟ พงษ์พัฒน์ในครั้งนี้ ได้ใจคนทั้งสองฝั่ง

อ่านต่อ

ย่ำปราณบุรี..กับแพททีเซียทัวร์

30 October 20097 June 2019 ใน ท่องเที่ยวถูไถ, สุขกะภาพ

ต่อจากโพสต์ที่แล้ว (อ่านกินปู กินหมึก ศึกษาธรรมชาติ..ที่หาดปราณบุรี) โพสต์นั่น ทั้งหมดเป็นภาพจากกล้องคอมแพคพานาโซนิค ลูมิก หลังจากโพสต์ไปแล้ว มีหลายคนถามว่า ไม่เห็นมีภาพถ่ายรีสอร์ทที่พักเลย..ก็อย่างที่บอกนะครับ ผมไม่อยากจะโฆษณาให้เขาสักเท่าไร แต่มาคิดอีกที ..เราไม่ได้โฆษณา แต่อันไหนดี ก็น่าเอามาเผยแพร่แบ่งปัน เผื่อคนอืื่นอยากไป จะได้เลือกถูก..คิดได้ดังนั้น ก็เลยเข้าไปเอาภาพของเจ้าวรนัส (เขียนด้วยภาษาอังกฤษว่า voranas อ่านว่า วอ-ระ-นัส (ถ้าเพศเมีย เป็น voranus เพศผู้ จึงเป็น voranas ดังนี้แล)) เพราะจำได้ว่ามันถ่ายรีสอร์ทไว้อยู่หลายภาพ กล้องเขากะกล้องเรานี่มันคนละระดับกันเลยครับพี่น้อง กล้อง nikon d80 พร้อม Accessory เต็มหลังคารถ 6 ล้อ ไหนเลยเราจะเทียบเท่าได้ แต่ตกว่าไปด้วยกัน ..ก็เลยอาศัยเอาภาพมาประกอบบล็อกซะน่อย บรรยากาศในห้องพัก “พูลสวัสดิ์ ปาล์ม รีสอร์ท” ห้องน้ำครับ ..เก่าไปนิดนึง แต่น้ำอุ่นดี ด้านหน้าบ้านมีสระว่ายน้ำ แบ่งเป็นสระเด็ก สระผู้ใหญ่ (และสระคนชรา) อันนี้คือหน้าบ้าน..น่ามองมั้ย? บรรยากาศสระว่ายน้ำในยามค่ำคืน..สามารถเล่นได้ตลอด […]

อ่านต่อ

ทริป-เที่ยงท่อง-ล่องแพ

12 February 201415 June 2019 ใน ท่องเที่ยวถูไถ, สุขกะภาพ

พูดถึงจังหวัดกาญจนบุรี จังหวัดที่อยู่ห่างจากกรุงเทพมหานครเพียงแค่ 128 กิโลเมตร (ระยะจากกรุงเทพถึงเขตจังหวัดกาญจนบุรี) แต่บรรยากาศและสถานที่เที่ยวของจังหวัดนี้มีเยอะครับ และถ้าพูดถึงกาญจน์ หลายคนก็จะคิดถึงเขื่อน แพ และน้ำตก ..ทริปนี้เราไปเขื่อนครับ ได้ที่พักที่ อนันตาริเวอร์ฮิลส์รีสอร์ท ซึ่งที่พักมีทั้งแบบแพ แบบห้องพัก และกางเต๊นท์ เราไปครั้งนี้ได้ทั้งแบบห้องแพ ห้องพักบนสันเขื่อน และกางเต๊นท์ครับ กลางวันอาจจะร้อนไปหน่อย แต่ขอบอกเลยว่าพอตะวันตกดินเท่านั้นละครับ..ความหนาวเย็นเริ่มมาเยือนทันที จุดแข็งของที่นี่นอกจากมีเครื่องเล่นในน้ำแล้ว อาหารรสชาตถือว่าเด็ดครับ ถ้าไปเป็นหมู่คณะที่นี่ถือว่าเป็นทางเลือกที่ดี .. เล่นน้ำเหนื่อยๆ ขึ้นมาแล้วได้ทานข้าวอร่อยๆ ..แค่นี้ก็มีความสุขละครับ 🙂

ตัวต่อตัว..ไม่กลัวอยู่แล้ว

28 January 2011 ใน ไดอารี่

ช่วงนี้แฮงก์บ่อย ไม่ได้กินเหล้า ไม่ได้เมา แต่คิดมาก ..คิด คิด มาก มาก ตอนเด็กๆ ได้ยินผู้ใหญ่ชอบพูดว่า เป็นเด็กสบายไม่ต้องคิดมาก ก็ไม่เข้าใจว่า ผู้ใหญ่เขาคิดมากเรื่องอะไร? วันนี้เป็นผู้ใหญ่กะเขาบ้างแล้ว ก็เลยเข้าใจว่า ผู้ใหญ่เขาคิดมากเรื่องอะไร? มันบอกเป็นชื่อเรื่องไม่ได้ เพราะไม่รู้จะตั้งชื่อเรื่องอะไร แต่มันสุมๆ กองๆ เยอะๆ วุ่นๆ วายๆ อยู่ในหัว จะจัดการอย่า่งไร? ให้หมดไปคงยาก คงมีวิธีเดียว คือตามรอยพุทธองค์ หยุดใจให้นิ่ง..แยกแยะปัญหาแต่ละเรื่องออกมา เมื่อเรียงปัญหาตามลำดับความสำคัญ 1 2 3 แล้ว ก็กระโจนใส่ทีละปัญหาอย่างบ้าคลัง ดูสิว่า ใครจะแน่กว่ากัน ถ้าตัวต่อตัวรับรองมันสู้เราไม่ได้อยู่แล้ว ที่เราแพ้ เพราะเราเอาตัวคนเดียวสู้กับปัญหาทั้งหมด แต่ถ้าลองแยกปัญหาแต่ละตัวออกจากกัน แล้วลุยตัวต่อตัวทีละปัญหา.. รับรอง ..ชนะชัวร์ ปล. คิดเป็นนี่ ..แต่ทำให้ได้นะโคตรยาก!!

รถเมล์เหี้ย เหี้ย

19 January 2011 ใน เรื่องทั่วไป, ไดอารี่

การขึ้นรถโดยสารสาธารณะ ไม่ว่าจะเป็นรถเมล์ รถตู้ หรือรถแท็กซี่เหมือนการซื้อหวย!! ต้องลุ้นเสมอๆว่าจะเจอโชเฟอร์นิสัยดีมั้ย? ขับรถดีมั้ย รถเหม็นมั้ย ฯลฯ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยถูกหวย มีแต่เฉียดๆ อย่าไปคาดหวังถึงรางวัลที่หนึ่ง เพราะไม่รู้ว่ายังมีอยู่หรือเปล่า เท่าที่เคยขึ้นรถเมล์ รถตู้ และรถแท็กซี่มา คิดว่าเจอมาเกือบทุกประเภทแล้ว ตั้งแต่สูบบุหรี่บนรถ อันนี้นรกมากๆ เคยเจอทั้งบนรถแท็กซี่และบนรถเมล์(ร่วมบริการ) สาย 92 รถตู้ไม่เคยเจอสูบบุหรี่ เคยเจอแต่ขับเลวมากๆ ปาดซ้ายปาดขวา จี้ก้น เบรกหัวทิ่ม ออกตัวแรง ผู้โดยสารนั่งบนรถแทบจะอ๊วก เท่านั้นยังไม่พอ การพูดการจากับผู้โดยสารต้องบอกว่า “ต่ำ” และไม่ให้เกียรติเลย เคยเจอรถตู้ที่แอบขึ้นราคากับผู้โดยสารอย่างหน้าด้านๆ ก่อนซื้อหวยต้องอธิษฐานขอให้ถูก ก่อนขึ้นรถเมล์ก็คงต้องทำเช่นนั้นเหมือนกัน!! ปล. ชื่อเรื่องได้รับอิทธิพลจากน้าเน็ก

ตัณหาพาไป~

25 June 2008 ใน เรื่องทั่วไป

ช่วงนี้ลูกชายผมกำลังอยู่ในช่วงหนุ่มเต็มที่ มีอารมณ์ได้ตลอดเวลา ขณะนั่งทำงานอยู่ดีๆ มันมาเกาะขาผมกระดึ๊บๆ พยายามจะปล้ำขาผมให้ได้ ก่อนจะปล้ำมีการมาโลมเล้า เลียขาจนน่ารำคาญ คิดไปคิดมาก็น่าสงสารมันเหมือนกัน จะพาไปเที่ยวอาบอบนวด ก็ไม่รู้ว่าที่ไหนมีอาบ อบ นวดสำหรับกระต่ายบ้าง ก็จึงจำยอมให้มันข่มขืนขาไปพลางๆก่อน พอพ้นฤดูของมัน อารมณ์ของมันก็น่าจะปกติ พูดถึงเรื่องนี้ เมืือคืนดูรายการตี 10 กรณีหญิงสาวที่มาแฉว่าถูกพ่อพยายามข่มขืน ตัณหานี่ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ จนน่ากลัว สัตว์อย่าง หมา กระต่าย วัว ควาย มันมีเพศสัมพันธ์กันตามฤดู มีเพื่อสืบพันธ์ แต่คนมีเพศสัมพันธ์เพื่อสนองตัณหาตัวเอง ต้องการเซ็กเหมือนต้องการอาหาร ก็ไม่ปฏิเสธว่าเซ็กส์มันสุดยอด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเซ็กส์คือสิ่งที่ดีที่สุด อาจจะมีการวิจัยมาแล้วว่า เซ็กส์ที่เหมาะสมทำให้สุขภาพแข็งแรง เซ็กส์ทำให้เลือดสูบฉีดดี แต่เซ็กส์ต้องอยู่ในขอบเขตแห่งความถูกต้อง เหมาะสม มีศีลธรรม .. นับวันข่าวแนวพ่อข่มขืนลูก ลูกข่มขืนแม่ พี่ข่มชืนน้อง ฯลฯ จะเยอะขึ้นจนน่าตกใจ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวของต่างประเทศ ที่พ่อแท้ๆ ขังลูกสาวไว้ที่ห้องใต้ดิน และข่มขืนจนมีลูกหลายคน.. อ่านข่าวแล้วก็อนาถ ปฏิเสธอไม่ได้ว่า ที่โลกเจริญได้ทุกวันนี้ ก็เพราะตัณหาเป็นตัวขับเคลื่อน อยากบินได้เหมือนนก ก็คิดก็ค้นจนได้เครื่องบิน อยากเดินทางไปในน้ำได้เหมือนปลา […]

Thank You

7 August 2008 ใน เรื่องทั่วไป, ไดอารี่

ได้หนังซีรีส์เกาหลี เรื่อง Thank You (ชื่อไทยไม่รู้ชื่ออะไร)มาจากที่ทำงาน เป็นแผ่นดีวีดี 5 แผ่นๆ หนึ่ง ประมาณ 3 ชั่วโมงเศษ ตั้งใจจะลองดูสักแผ่น อยากรู้ว่าละครเกาหลี แตกต่างจากละครไทยเรามากมั้ย เบื่อละครไทยเต็มที เน่าจนไม่รู้จะเน่าอย่างไร ทำซ้ำไปซ้ำมา ก็อปปี้บท ก็อปปี้เนื้อหา จนเอียนจนเลี่ยน จนไม่อยากจะดูละครไทยอีกแล้ว :p เอาละ..บ่นละครไทยเป็นหอมปาก วกกลับมาที่ละครเกาหลีใหม่.. เรื่อง Thank You เป็นเรื่องราวของเด็กหญิงบ้านนอกวัย 6 ขวบคนหนึ่ง เธอเป็นเด็กธรรมดา แต่อยู่มาวันหนึ่งมีเรื่องราวที่ทำให้เธอต้องเปลี่ยนไปโดยที่เธอไม่รู้ตัว.. เธอประสบอุบัติเหตุ ต้องเข้าโรงพยาบาล แต่ด้วยความผิดพลาดของหมอ ทำให้เธอได้รับเชื้อเอดส์มา !! เด็กหญิงซื่อๆ น่ารักๆ ช่างพูดจา เป็นที่รักของแม่ และทุกคนในหมู่บ้าน ได้รับเชื้อเอดส์โดยไม่รู้ตัว แต่แม่ของเธอทราบจากหมอ หัวใจแทบสลาย แต่ก็พยายามทำทุกวิธีทางเพื่อที่จะให้ลูกน้อยได้อยู่ในโลกนี้นานที่สุด และมีความสุขที่สุด เธอเลือกที่จะไม่บอกใคร แม้แต่ลูกเอง […]

สายใย..บางบาง

20 September 2010 ใน ไดอารี่

โลกเดี๋ยวนี้เราเชื่อมทุกอย่างเข้าใกล้กันมากขึ้น มากขึ้น และง่ายขึ้นด้วยเทคโนโลยีที่กลายเป็นปัจจัยที่ขาดไม่ได้เสียแล้วของ ‘สยามมนุษย์’ นั่นคือ “โทรศัพท์มือถือ” เดี๋ยวนี้มันไม่ได้เป็นแค่โทรศัพท์สำหรับติดต่อกันอย่างเดียว ไม่ว่าจะติดต่อด้วยเสียง ข้อความ รูปภาพ หรือเดี๋ยวนี้กำลังจะก้าวเข้าสู่โลกสามจี สามารถติดต่อกันด้วยภาพเคลื่อนไหวสดๆได้ โทรศัพท์มือถือกลายสภาพเป็นเครื่องประดับชิ้นเอก เป็นเครื่องวัดมาตรฐานของคนได้ในระดับหนึ่ง หากเมื่อไรที่หนุ่มหรือสาวนางไหน ควักไอโฟนหรือบีบีขึ้นเซย์ฮัลโหล สถานภาพทางสังคมดูดีขึ้นทันที ได้รับการต้อนและไมตรีจากผู้อื่นได้ง่ายขึ้น ชายหนุ่มที่ริจะขอเบอร์สาวๆ หากเดินปรี่ไปหาแล้วหยิบโทรศัพท์ไอโฟนหรือบีบี เพื่อบันทึกเบอร์สาวเจ้า เปอร์เซ็นต์ที่จะได้เบอร์ย่อมมีสูงกว่าพวกที่หยิบโทรศัพท์โนเนมหน้าจอสีขาวดำขึ้นมาบันทึกอย่างแน่นอน โทรศัพท์รุ่นใหม่ๆออกมา นอกจากเน้นประสิทธิภาพที่มากขึ้นกว่าเดิมแล้ว ดีไซน์ต้องสวยเลิศ เมื่อหยิบขึ้นมาโทรในที่สาธารณะแล้ว ทุกคนต้องมองแล้วร้องวู้ววว..ว รับโทรศัพท์ได้อย่างสง่าผ่าเผย ไม่ต้องแอบๆซ่อนๆใครเพียงเพื่อจะรับโทรศัพท์รุ่นกระติกน้ำโบร่ำโบราณ!! บริการต่างๆที่แฝงมาในโทรศัพท์สามารถดูดเงินในกระเป๋าผู้ใช้ได้อย่างสบายมือ โทรศัพท์ที่ว่าแพงแล้ว บริการต่างๆรายวัน รายเดือน หรือรายปีแพงกว่าอีก!! แน่นอนโทรศัพท์มือถือ ใช้ง่าย สะดวกสบาย คิดถึงใคร ติดต่องานไหน หรือไม่คิดถึง ไม่ได้ติดต่องาน อยากคุยกับเพื่อนที่อยู่ชั้น 2 (ตัวเองนั่งอยู่ชั้น 1) ก็กดโทรคุยได้ง่ายๆ คุยง่าย จ่ายหน้ามืด!! ยิ่งใช้ง่าย สะดวกสบายเพียงไร เงินก็หลุดหายไปได้ง่ายเช่นกัน อย่าลืมว่า..คำพูดทุกคำของเราที่พูดผ่านโทรศัพท์มือถือเป็นคำพูดมีค่าทั้งสิ้น แม้เรื่องที่พูดอาจจะเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ถ้าพูดผ่านโทรศัพท์..เรื่องไร้สาระจะมีมูลค่าขึ้นมาทันที!! ยิ่งเดี๋ยวนี้มีบริการ […]