Skip to content

N E V I K U P

Find your Heart, Find the Happiness.

☰
  • หน้าแรก
  • ท่องเที่ยว
  • คาเฟ่รีวิว
  • เรื่องสั้นสั้น
  • เรื่องยาว
  • สารบาญ
  • หน้าแรก
  • ท่องเที่ยว
  • คาเฟ่รีวิว
  • เรื่องสั้นสั้น
  • เรื่องยาว
  • สารบาญ

บ้านบ้าน

เกี่ยวกับเรื่องบ้านที่เป็นวิมานของผมล้วนๆ ครับ

อ่านต่อ

ร่องรอยผู้บุกรุก

บ้านบ้าน 14 August 201328 October 2015

ไม่ไ้ด้คิดไปเองแน่ๆ ..เพราะเสียงนั่นมันมาจากหลังบ้าน!! เสียงคุยกันอย่างกระซิบกระซาบในความมืด ไม่แต่ผมที่ได้ยิน จิ๊กกี๋สุนัขสัญชาตญาณนักล่าหูขวากระดิ๊กตลอดเวลาที่มีเสียง ผมย่องอย่างแผ่วเบาในราตรีไปที่หลังบ้าน ค่อยๆแง้มประตูอย่างเบาที่สุดเท่าที่จะเบาได้ หลังบ้านปกคลุมด้วยความมืด หลังจากเปิดประตูออกไป ผมรีบเปิดสวิตซ์ไฟทันที!! ทั้งสองตกใจอย่างสุดขีดเมื่อหันมาเจอผมอย่างจัง จิ๊กกี๋กระโจนเบียดผมออกจากประตูไป แต่ไม่ทัน มันเร็วมาก .. วิ่งตามกันบนกำแพงบ้านก่อนจะลัดเลาะปีนป่ายไปบนหลังคาอย่างแคล่วคล่อง ทิ้งไว้แต่ร่องรอยมูลและคราบน้ำบางอย่างไว้บนหลังตู้ มันคือกระรอกผัวเมียที่กำลังหาเรือหอ และมันก็เล็งหลังบ้านผมไว้ .. และภาพนี้คือหลักฐาน ภาพจากสถานที่จริง และอึของกระรอกจริงๆ

กระรอก
อ่านต่อ

อึลึกลับ

บ้านบ้าน 8 July 201325 August 2022

เมื่ออยู่ๆ ก็ปรากฏอึลึกลับของตัวอะไรสักอย่างที่คาดเดาไม่ได้ ณ ทางออกหลังบ้าน

ขี้ อึ
อ่านต่อ

น้ำท่วมบ้านนะเออ

บ้านบ้าน, สุขกะภาพ, ไดอารี่ 7 November 201128 June 2013

ขอคั่นทริปเที่ยวเมืองจีนด้วยสถานการณ์น้ำท่วมที่บ้าน

น้ำท่วม บ้าน
ลั่นทม..หลังบ้าน อ่านต่อ

ลั่นทม..หลังบ้าน

บ้านบ้าน 25 June 2011

เห็นว่าวันนี้อากาศดี เลยจะพาไปนั่งเล่นที่ระแนงหลังบ้านซะหน่อย.. บ้านทาวน์โฮมทั่วไปเกือบทุกหลังจะตีหลังบ้านทึบทำเป็นครัว เพราะบ้านมีพื้นที่น้อย แต่ผมไม่คิดอย่างนั้น รู้สึกมันอึดอัดเกินถ้าจะปิดหลังบ้านทึบ เลยตีพื้นระแนงด้วยไม้สมาร์ทวูด และตีระแนงที่กำแพงให้สูงขึ้นอีกหนึ่งเมตร เพิ่มความสดชื่นด้วยต้นไม้เล็กๆน้อยๆ ..ต้นลีลาวดีหรือชื่อเก่า “ลั่นทม” สองต้นซ้ายและขวานั้นได้อานิสงส์จากบ้านคุณเกลือ เห็นว่าเป็นพันธ์สามกษัตริย์คือมีดอกสามสี..ไม่พอเท่านั้นครับ หลังบ้านจะจืดไป จัดการละเลงสีเข้าไปตามใจชอบ อยากได้สีอะไรก็เทกันเข้าไป ตั้งใจว่าถ้าสีเก่าลอก จะทาสีใหม่ให้แซ่บกว่านี้ ถ้าเบื่อหน้าบ้านที่เป็นสวนสาธารณะก็จะแอบมานั่งในพื้นที่ส่วนตัวหลังบ้านได้ ‘ว่างๆก็เชิญนะครับ’

บ้าน ระแนง
อย่าโกรธเลยนะ อ่านต่อ

อย่าโกรธเลยนะ

บ้านบ้าน 16 February 2011

ความโกรธทำให้แก่เร็วขึ้นมาก ถ้าบอกว่าความโกรธทำให้แก่ คนเริ่มไม่กลัว เพราะถึงไม่โกรธคนก็แก่ขึ้นทุกวันอยู่แล้วโดยธรรมชาติ ความโกรธมักเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว และไม่ทันได้ตั้งตัว จนบางครั้งทำให้เผลอพลาดทำเรื่องที่ผิดพลาดใหญ่หลวงไปแล้วถึงได้สติ ซึ่งมันก็สายไปเสียแล้ว สำหรับผู้มีสติ ก็จะมองเห็นความโกรธ รู้เท่าทันและจัดการกับมันอย่างเหมาะสม ความโกรธมาได้อย่างไร คนเรามีประสาทรับรู้ 6 แห่ง เรียกว่าอายตนะทั้ง 6 ถ้าสิ่งทีี่รับรู้มาน่ารื่นรมย์ใจก็เป็นสุข แต่ถ้าได้รับรู้ในสิ่งที่ไม่ถูกใจก็เป็นทุกข์ หรือโกรธ จะโกรธมาก โกรธน้อย อยู่ที่ว่าสิ่งที่รับมามากน้อยแค่ไหน ประสาททั้ง 6 คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ตา ได้เห็นภาพบาดใจ เช่น แฟนของเราไปกับคนอื่น โกรธ หู ได้ยินมาว่า แฟนเราไปกับคนอื่น โกรธ จมูก ได้กลิ่นน้ำหอมแปลกๆติดมากับเสื้อของแฟน โกรธ ลิ้น ได้รับรสอาหารที่ไม่อร่อย ไม่ถูกใจ โกรธ กาย ถูกเตะ/ต่อย/ตี โกรธมาก ใจ หลังจากได้เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ได้สัมผัสเรื่องไม่ดีทั้งหมดข้างต้นมาแล้ว เก็บเอามาคิดมาเป็นอารมณ์ .. โกรธ อาฆาต คิดมาก เครียด นั่นแหละครับ ที่มาของความโกรธ แล้วจะรู้เท่าทันมันได้อย่างไร ตา เห็นภาพบาดตา อย่าพึ่งวู่ว่ามโวยวายจนเสียการ ตั้งสติแล้วเข้าไปถามด้วยคำพูดที่ปกติและสุภาพที่สุด หู ได้ยินเรื่องไม่ดีมา อย่าพึ่งเชื่อทั้งหมด 10 ปากว่าไม่เท่าตาเห็น หาข้อเท็จจริงด้วยใจที่ไม่ลำเอียงก่อน จมูก ได้กลิ่นไม่ดี ระงับความโกรธ ถามหรือหาความจริงด้วยใจไม่ลำเีอียง ลิ้น ทุกอย่างในโลกมีทั้งดีและไม่ดีเสมอ แม้ในสิ่งดีสำหรับบางคน ก็อาจไม่ดีสำหรับอีกคนก็ได้ เมื่อได้ลิ้มรสชาติไม่ดี ก็แค่ไม่กินมัน แต่ไม่ต้องถึงกับทิ้งหรือโวยวาย เพราะอาหารนั้นอาจถูกใจคนอื่น กาย หากได้รับการเตะ/ต่อย/ตี แล้วตอบโต้ ทุกอย่างจะไม่จบเพียงเท่านั้นจนกว่าจะมีผู้สูญเสีย ซึ่งนั่นแปลว่ามันสายไปแล้ว หากเขาเตะ/ต่อย/ตีเราแล้วมีความสุข เราควรจะดีใจที่ได้ช่วยให้คนอื่นสมหวัง ใจ ทำใจให้เป็นกลาง ปล่อยวาง ไม่นำมาสุมในหัวใจให้เป็นทุกข์ ..สาธุ ปล….

โกรธ
สุดเขต..สเลดเป็ด อ่านต่อ

สุดเขต..สเลดเป็ด

บ้านบ้าน, เรื่องทั่วไป 23 January 201128 October 2015

ไม่ได้ดูหนังในโรงนานพอสมควร 1.ไม่มีเวลา 2. ไม่มีเงิน 1. ไม่มีเวลา ก็น่าจะจริง การดูหนังมันต้องเข้าไปดูในโรง นั่งรถไป รถก็ติด..เสียเวลา ไปถึงห้างจองตั๋วดูหนัง ใช่ว่าถึงปุ๊บ จะได้ดูหนังปั๊บ ต้องรออย่างน้อยๆ 30 นาที – 1 ชั่วโมง แล้วระหว่างนั้นทำอะไรละ เดินดูของ กินข้าว เสียเวลาและเสียตังค์ ในห้างมีของวางเรียงรายล่อกิเลสเรามากมาย ไม่ควักตังค์ซื้อบ้างถือเก่งโคตร 2.ไม่มีเงิน เงินสำหรับดูหนังนะมี แต่ไม่มีเงินสำหรับกิจกรรมระหว่างรอดูหนังและค่าโดยสารสำหรับไปดูหนัง!! ที่ผ่านมาก็เลยอาศัยดูหนังแผ่นจากร้านเช่า ถูกดีแผ่นละ 20 แต่ต้องรีบไปคืนภายใน 1 วัน!! ก่อนหน้าจะดูหนังในโรงครั้งล่าสุดนี้ ดูหนังแผ่นเรื่อง “กวน มึน โฮ” เป็นหนังไทยจากค่าย GTH ที่อยากดูตั้งแต่เข้าโรง แต่ติดปัญหาจาก 2 ข้อข้างต้น พึ่งได้ดูแผ่นก็ชอบ สนุก จนอยากจะดูซ้ำ แต่ยังไม่ได้ดู เพราะเช่ามาวันเดียว ดูได้รอบเดียวก็ต้องรีบเอาไปคืน เดี๋ยวเขาปรับ!! ล่าสุดดูหนังในโรงเรื่อง สนุกแบบไม่หยาบคาย ไม่ตลกพร่ำเพรื่อ แอบมีแง่คิดเล็กๆ ไม่ต้องมาก คนดูไม่ชอบหนังที่ต้องขบคิดเยอะชีวิตมันเครียดพอแล้ว ถ้าเข้าไปดูหนังแล้วต้องนั่งคิดตีโจทย์เหมือนหนังเรื่อง inception ก็ไม่ไหว เครียด ปวดหัว งง เหี้ย ห่าอะไรไม่รู้ ดูจบแล้วต้องมานั่งคิดต่อ แต่ก็ยังไม่หายงง หลายซีนในหนังเรื่องนี้มีแอบจิก กัดแบบน่ารักๆ การจิกกัดทำนองนี้เมื่่อก่อนเป็นแนวถนัดของยุทธเลิศ แต่ตอนหลังๆเฮียแกทิ้งไป หนังของแกแต่ละเรื่องเลยดูไม่จืด ไม่สนุก และไม่ใช่(สำหรับผม)อีกต่อไป ความเห็นสำหรับ..หนังเรื่องนี้ – ไหนว่าเป็นผู้ชายนับ 3 เจอนางเอกมากกว่า 3 ครั้ง แต่ยังพูดมาเต็มปากกว่า 3 ครั้ง – การจีบหญิงแบบพระเอก ก็แนวดีอยู่หรอก แต่ใช้ในชีวิตจริงไม่ได้ – คนหน้าตาเหี้ยๆ ถึงไปบอกหญิงว่าใจโคตรหล่อ เขาก็ไม่เชื่อหรอก จริงๆ – ชอบที่นางเอกบอกว่าไม่ชอบดูหนังภาคต่อ แต่ชอบดูเรื่องใหม่ (ความคิดนี้ใช้ได้กับเรื่องคนเหล็ก 3 ภาคต่อทำได้ห่วยแตก…

บ้าน บ้าน บานแล้วบ้าน อ่านต่อ

บ้าน บ้าน บานแล้วบ้าน

บ้านบ้าน 8 December 2010

นานมาก ..ไม่ได้มาเขียนอะไรไว้ที่นี่เลย ดูเหมือนชีวิตช่วงนี้จะขาดหายไป ..อะไรทำให้เป็นแบบนั้น? คำตอบสั้นๆครับ “บ้าน” ตั้งแต่ตัดสินใจซื้อบ้าน โอน และเริ่มต่อเติมบ้าน ในหัวสมองผมก็มีแต่เรื่องบ้าน บ้าน และบ้าน หลายๆอย่างไอเดียที่เกิดขึ้นในหัว แต่เวลาลงมือทำจริง มันออกมาได้แค่ใกล้เคียง ใช่ว่าช่างจะไร้ฝีมือนะครับ แต่เพราะ.. 1. ถ่ายทอดไอเดียออกมาไม่เป็นภาพ ช่างเห็นเป็นอีกอย่างตามแบบของเขา 2. ไอเดียบางอย่างมีค่าใช้จ่ายสูงมาก 3. ข้อจำกัดในเรื่องเงิน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าข้อสุดท้ายสำคัญสุด!! ทุกกระบวนการขั้นตอนของการซื้อ สร้าง และต่อเติมบ้าน ผมก็ได้ถ่ายรูปไว้หมดแล้วละ ตั้งใจว่าบ้านเสร็จเมื่อไร ค่อยมาเรียบเรียง เรียงลำดับภาพตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน เห็นถึงระยะเวลาและกระบวนการผลิตที่ไม่ซับซ้อนเลย แต่ใช้เวลายาวนานยิ่ง บางอย่างก็ขัดใจเหลือเกิน แต่เสียดายไม่ได้เกิดมาเป็นช่าง ไม่อย่างนั้นไม่ง้อหรอกก ลงไปผสมปูน ตอกตะปูเองแล้ว สร้างบ้านไม่ให้งบบาน ทำไม่ได้ง่า่ยเลย มีเรื่องให้เสียเงินอีกมากมายครับ พูดเรื่องเงินแล้วปวดหัว ..พอก่อนๆ ที่อยากจะมาบันทึกไว้ในวันนี้คือความคืบหน้าของบ้าน ตั้งแต่จองเมื่อมีนา โอนมิถุนา และเดือนนี้ธันวา ก็ใกล้ย้ายเข้าไปอยู่ได้แล้วครับ ขอฤกษ์จากพระอาจารย์ได้ฤกษ์เข้าบ้านวันที่ 22 ธันวาคม เชิญพระเข้าบ้านและถือฤกษ์นอนเป็นวันแรกด้วยเลย ส่วนวันทำบุญบ้านก็ว่ากันอีกที ณ ตอนนี้งานหลักๆที่ยังขาดคือ งานทาสีของช่างผู้รับเหมา งานเก็บรายละเอียดสีของช่างโครงการ งานแก้ไฟบางจุด และงานม่านหน้าบ้าน อาทิตย์นี้จะลุยทำความสะอาดใหญ่ และหลังจากนั้นก็น่าจะเก็บข้าวของย้ายเข้าไปอยู่ได้แล้วละครับ ซื้อบ้าน ทำบ้าน ..ไม่ใช่เรื่องง่า่ยเลย หมดยาแก้ปวดหัวไปหลายเม็ดเลยละครับ!!

ปลูกองุ่นหน้าบ้านดีไหม? อ่านต่อ

ปลูกองุ่นหน้าบ้านดีไหม?

บ้านบ้าน 3 June 2010

หลังๆ ผมหันไปบันทึกแบบสั้นๆ ไว้ที่ thaithaidairy ส่วนเรื่องยาวๆ เป็นเรื่องเป็นราว ก็คงเขียนที่นี่แหละครับ บอกเผื่อมีใครมาๆหายๆ แล้วรู้สึกว่าบล็อกที่นี่ทิ้งช่วงนานไป ก็แว่บไปดูที่นั่นได้ (ที่นั่นคุณสามารถสมัครเขียนด้วยกันได้ด้วยนะ :P) วันนี้มาพูดถึงเรื่องบ้านใหม่(ที่ยังไม่ไปถึงไหน)อีกที ครั้งล่าสุดที่ไปดูบ้าน ก็สำเร็จไปประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์แล้วครับ ที่เหลือคงเป็นการตกแต่งรายละเอียดภายในบ้าน ทาสี และอื่นๆ  ระหว่างนี้ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า จะจัดบ้านอย่างไร ปลูกอะไรตรงไหน ใส่สีอะไรไปดี ฯลฯ คิดแต่ว่าจะใส่โน่นใส่นี่อ่ะนะครับ แต่ไม่เคยคิดถึงค่าใช้จ่าย 🙁 วันนี้แอบไปเห็นห้องน้ำแบบอนรักษ์ธรรมชาติ เห็นแล้วก็อยากได้ละนะครับ แต่คิดว่าห้องน้ำที่โครงการให้มา คงไม่ใหญ่พอที่จะทำแบบนี้ หรือถ้าจะขยายทำใหม่ ก็สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายไปเปล่า เอาเป็นว่าใช้ตามที่มีไปก่อน ไอเดียนี้ทดไว้ในใจ ไว้มีเรี่ยวแรงเมื่อไรค่อยลงมือ !! อีกอย่างที่อยากทำมาก คือระแนงหน้าบ้าน เมื่อก่อนหน้านี้คิดว่าคงปลูกไม้เลื้อยทั่วๆไป เช่น ม่านบาหลี ฯลฯ แต่วันก่อนไปทานอาหารแถวถนนอักษะ (หรือชื่อใหม่ ถนนอุทยาน) ไปทานร้านบ้านน้ำเคียงดิน ก็ไปเห็นไอเดียที่เขาปลูกต้นองุ่นให้มันเลื้อยนั่งร้านสวยงามทีเดียว มีลูกองุ่นด้วย แต่รสชาติหวานหรือเปรี้ยวมิได้ชิม  เลยได้ความรู้ใหม่ว่า องุ่นก็สามารถปลูกในกทม.ได้ และปลูกให้เป็นไม้เลื้อยได้เช่นกันหากปลูกอย่างถูกวิธี กลับถึงบ้านหาข้อมูลเกี่ยวกับการปลูกองุ่นต่อ ก็ได้ไปเจอที่นี่ครับ ‘ปลูกองุ่นในเมืองก็ได้ ง่ายนิดเดียว‘ เขาสอนวิธีปลูกองุ่นในเมือง ตั้งแต่ขั้นตอนแรก จนถึงการดูแลรักษาและการทำให้องุ่นมีรสหวาน เห็นแล้วก็เกิดไอเดียครับ  เราต้องปลูกองุ่นหน้าบ้านให้ได้ !!! ตามคำแนะนำเขาก็คือว่า ต้องปลูกต้นองุ่นก่อนที่จะสร้างร้านให้มันขึ้นอย่างน้อย 3 เดือน พยายามรักษาต้นให้มันแตกใบให้ได้เยอะๆก่อน แล้วค่อยทำร้านให้มันเลื้อย 3 เดือนก็กำหนดบ้านผมเสร็จพอดี ดังนั้น ตอนนี้ต้องไปหาองุ่นมาเลี้ยงได้แล้วสินะ

องุ่น แต่งบ้าน
โต๊ะทำงาน ‘ธรรมดา..ที่ไม่ธรรมดา’ อ่านต่อ

โต๊ะทำงาน ‘ธรรมดา..ที่ไม่ธรรมดา’

บ้านบ้าน 8 April 201028 October 2015

แอบบไปเจอโต๊ะทำงานฝรั่งคนหนึ่งมา รู้สึกถูกใจในการจัดวางของใช้ต่างๆอย่างลงตัวและเหมาะเจาะดี โต๊ะทำงานที่เราไปเห็นตามห้าง หรือร้านขายเฟอร์นิเจอร์ จะมีการจำลองการวางคอมพิวเตอร์ แก้วน้ำ เอกสาร ฯลฯ  เห็นแล้วดูดี แต่เราลืมคิดถึงความเป็นจริง !! ความเป็นจริงที่ว่า ในชีวิตจริงของคนทำงานอย่างเราๆนั้น มีของใช้บนโต๊ะทำงานมากกว่านั้นเยอะมาก และไม่มีใครมาขยันเก็บโต๊ะทำงานให้สวยกิ๊กอยู่ทุกวัน ดังนั้น เวลาจะเลือกซื้อโต๊ะทำงานจริงๆ ต้องคิดถึงข้อนี้ด้วย ใช่ว่าเห็นอะไรสวย ก็จะซื้อจะเอาอยู่ร่ำ ดั่งโต๊ะทำงานที่ผมเอามาโพสต์ด้านบนนี้ วอเปเปอร์ด้านหลังเป็นสีฟ้าเข้ม โต๊ะเป็นแนวโปร่งเพื่อมองทะลุไปเห็นสีฟ้าได้อย่างสบายตา ความไม่ธรรมดาอยู่ที่ชั้นวางหนังสือและที่หนีบเอกสารทั้งซ้ายขวา โต๊ะคอมพิวเตอร์ธรรมดาๆ เลยกลายเป็นโต๊ะที่ไม่ธรรมดาทันที งานนี้ดูพอได้ไอเดียนะครับ

1 2

อนุตฺตรํ ปุญฺญกฺเขตฺตํ โลกสฺสาติ

เรื่องทั่วไป 9 May 2009

วันวิสาขบูชา เป็นวันสำคัญของพวกเราชาวพุทธอย่างยิ่ง ด้วยว่าเป็นวันคล้ายวันที่พระพุทธองค์ทรงประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน. บางทีก็มีน้อยใจคนไทยนิดหน่อย ตรงที่ว่าไม่ค่อยจำได้เลยว่าวันวิสาขนี้มีความสำคัญอย่างไร ที่ยิ่งไปกว่านั้นบางคนจำไม่ค่อยได้เลยว่าวันนี้ของทุกปีตรงกับวันไหน..ทีวันวาเลนไทน์ละจำแม๊น แม่น ความสำคัญของวันนี้ที่เราๆชาวพุทธควรยึดถือปฏิบัติ คือ การบำเพ็ญทาน ศีล และภาวนา อันเป็นหัวใจของพุทธศาสนิกชน การแค่จำได้ว่าวันนี้เป็นวันอะไร ยังไม่พอ ต้องปฏิบัติและยึดมั่นในคำสอนด้วย ถึงจะได้ชื่อว่าพุทธศาสนิกตัวจริง..   เมื่อคืนไปเวียนเทียนที่วัดชลประทานฯ จ.นนทบุรี มาครับ วัดที่หลวงพ่อปัญญานันทะ ท่านอยู่นะครับ คนเยอะมาก เลยต้องยืนฟังเทศน์ด้านนอกพระอุโบสถ  เห็นคนมาเวียนเทียนแล้วก็ชื่นใจ มีตั้งแต่เด็กเล็กๆ คนหนุ่มสาว คนวัยกลางคน คนแก่ จนกระทั่งคนพิการเดินไม่ได้ คนพิการแขนขาดทั้งสองข้างก็ยังมา เห็นแล้วก็อิ่มเอมใจ แอบอนุโมทนาบุญกับเขาในใจ หลังจากเทศน์จบก็จะมีพิธีเวียนเทียนรอบพระอุโบสถ เดินเวียนสามรอบ ขณะเดินเวียนเทียนให้สวดบทสรรเสริญพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ และพระสังฆคุณ (อิติปิโส) ไปด้วย ที่นี่ จะไม่มีพระนำสวด ดังนั้น เราต้องเดินสวดไปเองเท่าที่จำได้ ผมจำได้แม่นสวดได้เองโดยไม่ต้องเปิดหนังสือ บทพระพุทธคุณ ผ่านไปสบาย บทพระธรรมคุณก็ได้ แต่พอมาถึงบทพระสังฆคุณ ตรงท่อนสุดท้าย หลังจาก อัญชลีกรณีโย แล้วอะไรต่อ สวดไม่ได้..ลืม เป็นแบบนี้มาสองครั้งแล้ว ครั้งแรกที่อัมพวา ไปเที่ยวแล้วเวียนเทียนที่นั่น สวดๆไปก็ติดตรงนี้เหมือนกัน ต้องไปถามพระท่านเอา ครั้งนี้เป็นอีกแล้ว..เดินๆคิดไปจนครบสองรอบ แต่พอรอบสามถึงคิดได้.. ท่อนที่ลืมทุกครั้งนั่นคือ ท่อนนี้ครับ อะนุตตะรัง ปุญญะเขตตัง โลกัสสาติ ท่อนสุดท้ายตอนใกล้จบ  วันนี้ก็เลยเอาบทสรรเสริญพระพุทธคุณมาลงซะเลย จะได้จำแม่นๆ ใครจะลองสวดก่อนนอนก็ดีนะครับ จะได้ฝันดี และมีแต่สิ่งดีๆในชีวิต บทสรรเสริญ พระพุทธคุณ อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสสะธัมมะสาระถิ สัตถาเทวะมนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ. บทสรรเสริญ พระธรรมคุณ สวากขาโต ภะคะวา ธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง…

อ่านต่อ

พาน้องหมาเที่ยวทะเล..หาดเจ้าสำราญ

ท่องเที่ยว 28 June 201917 March 2020

สำหรับคนรักหมาแล้ว การพาหมาไปเที่ยวถือเป็นความสุขอย่างหนึ่ง แม้หมามันจะอยากไปหรือไม่ก็ตาม.. การพาหมาไปเที่ยวก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ที่พักต้องเป็นที่ๆอนุญาตให้หมาพักได้ (ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะมีราคาแพงกว่าปกติ) การจะแวะเที่ยวโน่นนี่นั่นหรือไปหาของกินอร่อยๆ อันนี้ก็ต้องตัดทิ้งไป เพราะนอกจากบางร้านจะไม่อนุญาตให้นำหมาเข้าแล้ว เราต้องเข้าใจอย่างหนึ่งว่า คนชอบหมาก็มาก คนไม่ชอบก็มากเช่นกัน ที่สาธารณะผมจึงพยายามเลี่ยง แม้วันเที่ยวเองก็เลือกวันธรรมดา เพื่อเลี่ยงคนเยอะ แต่กระนั้นที่นี่ Loft Caravan resort หาดเจ้าสำราญ ก็มีคนมาพักอย่างหนาตา อาจจะเพราะบรรยากาศและความเป็นส่วนตัวของที่นี่ การพาน้องหมาไปเที่ยว ปัญหาอย่างหนึ่งเลยคือการต้องนั่งรถนานๆ หมาบางตัวเมารถ เจ้าแซลม่อน เมื่อก่อนหน้านี้ก็มีอาการเมารถ นั่งรถแค่ใกล้ๆ ก็เมาน้ำลายนองพื้น วันนี้ก็ห่วงเหมือนกันว่าจะมีอาการเมาอีกหรือเปล่า แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี เพียงแต่น้องหมาจะมีอาการอ่อนเพลีย เพราะนอนบนรถไม่หลับ นั่นคือเหตุผลที่เลือกหาดเจ้าสำราญ เพราะใช้เวลาในการเดินทางไม่ไกลมาก พูดถึงที่พัก Loft caravan resort หาดเจ้าสำราญ  นอกจากจะสามารถพาน้องหมามาพักได้แล้ว ที่นี่มีความเป็นส่วนตัว เงียบ สงบ ที่สำคัญติดกับหาด แต่ข้อเสียนิดนึงคือทะเลไม่สะอาดพอที่จะลงเล่น และหาดมีเศษขยะที่ไม่วางใจพอที่จะถอดรองเท้าเดิน เจ้าของรีสอร์ทสุภาพมาก แต่พนักงานไม่ค่อย ผมได้รับสายตาแปลกๆจากพนักงานเมื่อเขาเห็นผมจูงน้องหมาเดินเข้ารีสอร์ท ร้ายกว่านั้นอาหารเช้าเริ่ม 8 โมง แต่ผมไปตอน 7.30 เพราะอันนี้ไม่ทราบจริงๆ ถูกพนักงานไล่กลับราวกับเราไปขอเขารับประทาน นั่นคือข้อเสียเพียงน้อยนิดนะครับ ถ้าเทียบกับรสชาตอาหารแล้ว เรื่องชวนขุ่นใจอันนั้นลืมไปได้เลย อ้อ .. ช่วงนี้หน้าฝน โชคดีมากครับ เจอฝนตลอดทริปเลยยย..T_T ก่อนปิดทริปมีคำแนะนำนิดนึงสำหรับการเดินทางไปในช่วงนี้..เส้นพระราม 2 กำลังทำถนนรถติดมากก ..หาของกินติดรถไว้เยอะๆครับ จะได้ไม่เครียดดดด.. เจอกันทริปหน้านะ

ทะเล หาดเจ้าสำราญ แซลม่อน

เป็นเหี้ย

ไดอารี่ 3 May 2011

หยุด 3 วันมีโอกาสอยู่บ้านแบบเต็มๆ จึงจัดชุดใหญ่ ‘บิ๊กคลีนนิ่งเดย์’ เริ่มจากหอมผ้าไปลงถัง, ถูกบ้าน และ.. ใส่ปุ่ยให้ต้นไม้ ตอนนี้ต้นลีลาวดีที่อยู่หลังบ้านกำลังหัดออกดอก หลังจากผลิตแต่ใบมากว่า 3 เดือนแล้ว ผมจึงหมั่นไปดูแลทุกค่ำเช้าราวกับพ่อที่รอลูกคนแรกคลอด ต้นองุ่นที่หน้าบ้านก็เบ่งบานเต็มที่ หลังจากได้น้ำฝนบวกกับปุ่ยชีวภาพตอนนี้กำลังเลื้อยขึ้นระแนง ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดอีกประมาณ 8 เดือนนับจากนี้องุ่นจะมีลูกมาให้เราเชยชม ชวนชมที่ชวนกันมาจากคอนโดหลังถูกทิ้งตากแดดตัวเหี่ยว ตอนนี้มีใบสดชื่น แข่งกันออกดอกอย่างสนุกสนานเช่นเดียวกับอมรเบิกฟ้าที่พามาจากคอนโดตอนนี้ดอกสีขาวเบ่งบานและร่วงหลายครั้งแล้ว ขณะที่่ดอกสีชมพูมีเพียงใบให้ดูต่างหน้า คนขายบอกว่าสีชมพูออกดอกน้อย ต้อนม่วงมณีดอกสีม่วงเต็มต้นกำลังเป็นพุ่มสวย แต่ด้วยใบที่มีรสกรอบอร่อยจึงเชื้อเชิญบุ้งมากัดกินซะแหว่งหวิ่นเช่นเดียวกับส้มจี้ดถูกทั้งบุ้งและหนอนกัดกินกันอร่อย ต้นคล้ากับต้นกกได้น้ำไม่เคยขาด จึงเบ่งบานสวยสด มีอีกหลายต้นที่จำชื่อไม่ได้ เลยมิได้เอ่ยชื่อไว้ในที่นี้ ต้องกราบขออภัย ขณะตัดแต่งใส่ปุ่ยให้ต้นไม้นั่งเชยชมกับธรรมชาติอยู่นั้น แขกผู้มิได้รับเชิญก็แอบคลืบคลานเข้ามาในรั้วบ้าน!! ตัวไม่ใหญ่ขนาดเท่านิ้วโป้งผู้ใหญ่ วิ่งปรูดเข้ามาในซอกต้นไม้ในบ้าน ผมรีบวิ่งไล่เพื่อขับออกจากบ้านทันที พอเข้าไปใกล้ถึงได้รู้ว่ามันคือ “เหี้ย” ตัวน้อย น้องเหี้ยมาจากไหนไม่รู้วิ่งลุกลี้ลุกลนเข้ามาในรั้วบ้าน จิ๊กกี๋หมาที่เห่าดุเหลือเกินกับทุกสิ่งที่อาจหาญละเมิดอาณาเขตเข้ามาแม้กระทั่งผีเสื้อที่เผลอบินเข้ามามันยังกระโดดงับจนปีกขาด!! แต่ครั้งนี้มันปล่อยน้องเหี้ยน้อยวิ่งเข้ามาในบ้านอย่างหน้าตาเฉย ผมพยายามชี้ให้จิ๊กกี๋ดูให้มันไปช่วยจับ นอกจากไม่มาแล้วมันยังมองไปทางอื่นทำท่าไม่สนใจ เป็นหน้าที่เจ้าบ้านอย่างผม ต้องไล่จับอย่างทุลักทุเลได้รับความช่วยเหลือจากป้าข้างบ้านช่วยอีกแรงนึงทำให้จับได้เร็วขึ้น ผมนำมันไปปล่อยข้างนอกกำแพงหมู่บ้าน ..ให้มันไปสู่ที่ชอบๆ ไปในที่ๆมันชอบ อย่าชอบบ้านผมเลย ก็ไม่รู้ว่าเหี้ยมันเลวยังไงนะ ใครทำตัวไม่ดีถึงถูกด่าว่า “เหี้ย” ผมว่าถูกด่าว่า “ไอ้เหี้ย” ยังรู้สึกแย่น้อยกว่าถูกด่าว่า “ไอ้นักการเมือง” ผมจะโกรธมาก โกรธจริงๆ แค่คิดก็ขยะแขยง สะอิดสะเอียนเวียนหัวแล้ว

เหี้ย
อ่านต่อ

จุดเปลี่ยนของชีวิต..คุณลิขิตเองได้(นะ)

เรื่องทั่วไป, ไดอารี่ 29 January 201030 June 2016

ผมชอบดูรายการที่เขาสัมภาษณ์คนใหญ่คนโต หรือคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต คำว่า คนใหญ่คนโต ไม่ใช่เฉพาะ นายกรัฐมนตรี, สส. หรือคนร่ำรวมมหาศาลอย่างเดียว แต่หมายถึงคนที่มีความสุขในชีวิต มีอาชีพที่มั่นคง และได้ชื่อว่าประสบแล้วซึ่งความสำเร็จในชีวิต รายการแบบนี้มีน้อยเต็มทีในทีวีบ้านเรา เห็นมีเจาะใจที่ยังยืนยันยึดมั่นทำรายการแบบนี้มา ส่วนวู้ดดี้ เป็นรายการสัมภาษณ์เช่นกัน แต่สัมภาษณ์ดารา อิงกระแส เน้นถามแรงๆ แปลกๆ .. ส่วนสาระนั้นแทบไม่มี เมื่อวานนี้ผมได้ดูรายการสัมภาษณ์แบบนี้ 2 รายการ ไหนๆ ก็บอกไว้แล้วว่ารายการทำนองนี้มีสาระ ก็จึงต้องหาสาระจากการดูมาเล่าสู่กันฟังซะหน่อย รายการแรกบังเอิญได้ดูเมื่อตอนหัวค่ำ คม ชัด ลึก โดยพิธีกรน่ารัก อายุเท่ากันกับผม จอมขวัญ กัลยา แกได้ไปสัมภาษณ์คุณประเสริฐ รุ่งโรจน์ ผู้เป็นเจ้าของหนังสือ “แกะดำทำธุรกิจ” คำว่าแกะดำในความหมายของคุณประเสริฐ คือ การทำอะไรที่ไม่เป็นไปตามคนหมู่มาก การสร้างทางเลือกใหม่ให้แก่ชีวิต การเลี้ยวขวาขณะที่คนหมู่มากเลี้ยวซ้าย ไม่ใช่คนขวางโลก แต่เป็นการคิดและการทำอย่างมีเหตุผลซึ่งแกทำและประสบความสำเร็จมากว่า 20 ปีแล้ว ..แกะดำของคุณประเสริฐน่าสนใจมั้ย? คุณประเสริฐเริ่มต้นชีวิตการทำงานจากศูนย์ แกจบวิศวะ แต่มาเริ่มทำงานด้านโฆษณาตอนอายุ 29 แกเริ่มต้นงานโฆษณาจากศูนย์จริงๆ เพราะแกไม่รู้จักกระทั่งคำว่า “อาร์ตเวิร์ก” คืออะไร แต่ 2 ปีผ่านไปทุกอย่างก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนประสบความสำเร็จอย่างล้นลามอย่า่งในปัจจุบัน จุดเปลี่ยนของคุณประเสริฐคือ ตอนที่ท่านประสบอุบัติเหตุ ต้องนอนนิ่งๆอยู่ในห้องไอซียูถึง 3 อาทิตย์ ตรงนั้นเองทำให้ท่านคิด และพิจารณาถึงวงจรชีวิตที่เป็นวงกลมอันนำมาสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ จากหลังมือเป็นหน้ามือ คุณประเสริฐบอกว่า คีย์เวิร์ดสำคัญของการประสบความสำเร็จ คือ การตั้งคำถามอย่างถูกต้อง การตั้งคำถามอย่างถูกต้อง จะนำไปสู่การหาคำตอบที่ถูกต้องเช่นกัน เมื่อตั้งคำถามผิด คำตอบก็จะหาไม่ได้ เมื่อไม่ได้คำตอบในชีวิต การดำเนินชีวิตจะดีได้อย่างไร แกะดำ ไม่ได้สอนให้ทำธุรกิจด้วยตัวเองอย่างเดียว แต่สอนให้รู้จักคิดต่าง เพื่อสร้างความสุขในชีวิต ในหน้าที่การงาน ให้ออกจากวงกลมของชีวิตของแกะขาว กล่าวคือ ตื่นเช้า ไปทำงาน พักเที่ยงกินข้าว เย็นกลับบ้าน นอน เช้าวันใหม่ ก็เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ..นั่นคือ แกะขาวของคุณประเสริฐ จากการได้ดูการสัมภาษณ์ ทำให้ผมเริ่มอยากรู้จักวิถีชีวิตของแกะดำมากขึ้น วันนี้เลยสั่งซื้อหนังสือของคุณประเสริฐมา 1 เล่มก่อน…

แกะดำ
อ่านต่อ

วันเพ็ญเดือน ๑๒ กับน้องเขาใหญ่

สุขกะภาพ 5 November 200921 September 2016

เมื่อวันเพ็ญเดือน 12 ที่น้ำนองเต็มตลิ่ง และเราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันยิ่งวันลอยกระทงนั้น ..ขณะที่ดอกไม้ไฟและพลุระเบิดทั่วท้องฟ้า เด็กแว๊นซ์ เด็กสก๊อยส์บิดมอเตอร์ไซต์ไปลอยกระทงกันนั้นเป็นเวลาเดียวกันกับที่เจ้านกเขาลืมตาดูโลก อย่างที่เคยเล่าไปแล้ว (อ่านเรื่องที่เคยเล่าแล้วนั้นคลิก) ว่าที่ระเบียงบ้าน มีนกเขามาอาศัยอยู่ด้วย ผู้พี่ลืมตามาดูโลกก่อนในวันลอยกระทง ผมตั้งชื่อให้ทันทีว่า “เขาใหญ่” ส่วนผู้น้องที่ยังคงนอนขดอยู่ในไข่ ผมตั้งชื่อให้ล่วงหน้าเลยว่า “เขาเล็ก” เมื่อทั้งสองพี่น้องลืมตาดูโลกในเวลาที่แตกต่างกันเช่นนี้ ย่อมสร้างความลำบากแก่แม่นกเขาไม่น้อย เนื่องจากจะต้องฟักอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ตัวที่อยู่ในไข่ได้รับความอบอุ่นและพร้อมที่จะออกจากไข่ ขณะเดียวกันก็ต้องแบ่งเวลาไปหาอาหารเพื่อลูกที่ฟักออกมาแล้วนั้นด้วย เพราะนกเขาไม่ได้เลี้ยงลูกด้วยนม แม้ผมจะพยายามหาข้าวสาร ไปโรยใกล้ๆบ้านของมัน แต่แม่นกเขาเป็นนกที่หยิ่งในศักดิ์ศรี ไม่แม้แต่จะชายตามอง มันทะยานขึ้นไปสู่ท้องฟ้า มุ่งหาอาหารตามวิถีของมัน ผมพยายามจะมองหานกเขาผู้สามีที่จะมาช่วยดูแล ก็ไม่เห็น เป็นไปได้ว่า เธอถูกพ่อแม่ฝ่ายชายกีดกัด  จึงถูกขับไล่ออกจากบ้านหลังใหญ่ เธอคงไม่ได้บอกเรื่องนี้ต่อคนรัก เพราะรู้ตัวว่าต่ำต้อยไม่คู่ควร เธออยากจะไปเสียให้ไกลๆ ให้พ้นจากนกใจร้ายเหล่านั้น  อยากจะไปให้พ้นหน้าเขา เขา นกผู้เป็นที่รัก ที่แม้เธอจะเจ็บช้ำน้ำใจเพียงไร ก็ต้องใจอ่อนทุกทีที่ปะหน้ากัน ป่านนี้ เขาคงบินหาเธออย่างท้อแท้ เขาคงยังไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อนก.. เรื่องนี้จะจบด้วยความแฮปปี้เอ็นดิ้งอย่างละครเรื่อง น้ำตาลไหม้ หรือไม่นั้น ..ต้องติดตามต่อไป แต่วันนี้ผมอยากจะพาไปเยี่ยมชมบ้านเช่าของโบ เอ้ย ของนกเขาและลูกๆกัน พุ่มพลูด่างเป็นบ้านของ(นก)เขา แอบย่องไปดูภายในบ้านของ(นก)เขากัน..แม่มันไม่อยู่อีกตามเคย เขาใหญ่ ณ วันแรกที่ลืมตาดูโลก ข้างๆ นั่นคือเขาเล็ก ยังนอนคดอยู่ในไข่ ป.ล. ถ้าเขาเล็กลืมตาดูโลกเมื่อไร..จะถ่ายรูปมาให้ดูอีกทีละกันนะ

นกเขา เขาใหญ่
อ่านต่อ

ทริปสันหนอกวัว 3 วัน 3 คืน

ท่องเที่ยว, สุขกะภาพ 10 November 202218 December 2022

กลับไปสู่ป่าเขาอีกครั้งตามคำเรียกร้องของจิตวิญญาณ เสียงลมและแสงแดดกำลังต้องการตัว ทริปนี้ผมไป “สันหนอกหวัว”

กาญจนบุรี สันหนอกวัว เดินป่า
อ่านต่อ

ให้อภัยตัวเอง แล้วเริ่มต้นใหม่

ไดอารี่ 11 July 201611 July 2016

ถึงวันนี้(11/07/59) ผมก้าวเข้าสู่การวิ่งมาแล้ว 5 เดือน วิ่งต่อเนื่องทุกอาทิตย์ เฉลี่ยอาทิตย์ละ 20 กิโลเมตร หากยังวิ่งแบบเดิมๆ ฝึกแบบเดิมๆ ก็จะได้ผลเท่าเดิม คือ วิ่งต่อเนื่องได้แค่ 10 กิโล มาถึงเดือนนี้ (กรกฏาคม) ซึ่งเป็นเดือนเกิดของผมเอง ตั้งใจว่าจะฝึกวิ่งทุกวัน อาจจะไม่ได้ถึง 10 กิโล แต่อยากให้ได้ความต่อเนื่อง เพื่อฝึกกำลังขา แต่พอเข้าเดือนกรกฏา ฝนก็ตกเกือบทุกวัน มีผลให้ความตั้งใจต้องล้มไม่เป็นท่า ถึงอย่างไร เมื่อมีโอกาสต้องรีบเข้าสู่โหมดความตั้งใจเดิมให้ได้ “ให้อภัยตัวเอง แล้วเริ่มต้นใหม่” เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไปวิ่งที่กระทรวงสาธารณสุข และนี่คือเวลาที่ดีที่สุดเท่าที่เคยวิ่งมา เราต้องดีขึ้นเรื่อยๆ

run วิ่ง ออกกำลังกาย

'องค์บาก 3' ปฐมบทขององค์บาก

เรื่องทั่วไป 6 May 2010

ชอบในฝีไม้ลายมือการแสดงของจา พนม ยีรัมย์ แต่ที่ผ่านมาเหมือนกับว่าผู้กำกับหนังของจา ไม่มีบทหนังที่ดีพอ ที่จะทำให้หนังของจาสนุกและน่าสนใจเท่าที่ควร ไม่ว่าจะเป็น องค์บาก หรือต้มยำกุ้งที่กำกับโดยผู้กำกับคนเดียวกัน นั่นคือ ปรัชญา ปิ่นแก้ว ฉากต่อสู้สนุก ตื่นเต้น มันส์ สะใจ แต่ทว่าบทอ่อนปวกเปียก อืดชืด และบางทีก็ไร้เหตุผลที่มาที่ไป ทำให้หนังถูกพูดถึงน้อยกว่าตัวแสดงอย่างจา สองเรื่องหลัง (องค์บาก 2-3) จา เลยขอกำกับเอง !!! ผลจึงออกมาอย่างที่เราเห็นๆ ย้ำว่าผมชอบที่ฝีไม้ลายมือการแสดง การต่อสู้ที่สวยสดงดงาม แต่ฝีมือในการกำกับหนังรวมถึงการเขียนบท ไม่ประทับใจเลย เมื่อวานพึ่งไปดูมา คนดูไม่มากอย่างที่คิดทั้งๆที่เป็นวันหยุด ภาค 3 เป็นเรื่องราวที่ต่อเนื่องจากภาค 2 แต่หนังพยายามโยงให้ต่อเนื่องกับภาคแรก โดยอาศัยพระองค์บาก ภาค 2-3 ก็คือภาคปฐมบทขององค์บาก ก่อนจะมีองค์บากที่ชาวบ้านศรัทธาและบูชากันจนถูกโจรตัดเศียรไป ให้จาวิ่งไล่ล่าในภาคแรก ภาค 3 นี้มีการเล่าเรื่องที่น่าเบื่อหน่าย มีหลายฉากที่เด็กๆ (หรือหญิงมีครรภ์)ดูไม่ได้เลย โหดร้าย หวาดเสียว เลือดท่วมจอ มีการเล่าเรื่องที่ทำให้งง บางฉากดูแล้วตลกๆ เช่นฉากที่จาฝึกวิทยายุทธ์ที่น้ำตกจนมีหนวดมีเครายาวเฟื้อย พลอยทำให้คิดไปถึงหนังจีนกำลังภายในอย่างเรื่อง กระบี่ไร้เทียมทาน ฉากการต่อสู้ที่ถือเป็นตัวชูโรง กลับไม่มีอะไรตื่นเต้นไปกว่าภาคก่อนหน้าเท่าไร ผมว่าจา ต้องกลับไปเป็นผู้เล่นอย่างเดียวก่อน ก่อนที่จะเป็นผู้กำกับ เพราะการกำกับหนังมันมีอะไรมากกว่านี้ มุมกล้อง การเล่าเรื่อง การตัดต่อ ฯลฯ ยังชื่นชอบในมีไม้ลายมือ หนังเรื่องหน้าที่จาเล่น ไม่ว่าใครจะกำกับ ผมก็จะดูครับ !!

ไม้ม้วน ไม้มลาย

เรื่องทั่วไป 4 August 2008

วันก่อนมีปัญหาถกกันในแผนก เกี่ยวกับการใช้ภาษาไทย เพื่อนคนหนึ่งใช้ภาษาไทยคำว่า “ไว้” ใช้เป็น “ใว้” ตลอด (ไม้มลาย เป็นไม้ม้วน) และยืนยันว่าตัวเองถูก ผมจึงแนะนำไปว่า “ไม้ม้วนนะ มีแค่ 20 คำ ท่องผู้ใหญ่หาผ้าใหม่..ได้มั้ย ถ้าท่องได้ ท่องให้จบ นั่นคือไม้ม้วนทั้งหมดที่มีใช้ ถ้านอกเหนือจากนั้น ถือเป็นไม้มลาย” มันก็อุตส่าทบทวน แล้วมาคัดค้านกับผมใหม่ว่า คำว่าไว้น่าจะเป็นไม้ม้วนนะ เพราะมันมีในบทผู้ใหญ่หาผ้าใหม่ด้วย.. ผมก็ เฮ้ย..มันมีด้วยเหรอ ท่องมาแต่เด็ก ไม่ยักจะเคยได้ยิน ไหนลองว่าให้ฟังสิ มันก็เริ่มเลยครับ.. “ผู้ใหญ่หาผ้าใหม่ใว้ ให้สะใภ้ใช้คล้องคอ..นี่แหละๆๆ ตรงหาผ้าใหม่ใว้นี่แหละ เห็นมั้ยๆ มันมีจริงๆด้วย” มันหน้ามึนมาก ท่องมาได้ ผู้ใหญ่หาผ้าใหม่ไว้ ให้สะใภ้ใช้คล้องคอ..วันนี้ก็เลยหาหาบทดังกล่าวมาอ้างอิง เดี๋ยวนี้ใช้ผิดกันเยอะครับ ภาษาไทย เขียน/ใช้ให้ถูก จะได้ถึงรุ่นลูกรุ่นหลานอีกนานเท่านาน.. ผู้ใหญ่หาผ้าใหม่  ให้สะใภ้ใช้คล้องคอใฝ่ใจเอาใส่ห่อ  มิหลงใหลใครขอดูจะใคร่ลงเรือใบ  ดูน้ำใสและปลาปูสิ่งใดอยู่ในตู้  มิใช่อยู่ใต้ตั่งเตียงบ้าใบ้ถือใยบัว  หูตามัวมาใกล้เคียงเล่าท่องอย่าละเลี่ยง  ยี่สิบม้วนจำจงดี   วันเดียวกัน อีกคนถามผมเกี่ยวกับภาษาไทย (อย่างกับผมเป็นอาจารย์ภาษาไทยอย่างนั้นแหละ ไม่ใช่นะครับ แต่ตอบได้เท่าที่รู้) ถามมาว่า “คำว่าสังเกตเนี่ย สระอุ ไว้ใต้ ต.เต่า หรือ ก.ไก่ ดี” ใครรู้ช่วยตอบผมทีครับ ถ้าถามว่า คำว่าสังเกต มีสระอุ หรือไม่มี ยังจะพอแก้ไขได้ ถามมาแบบนี้ อาการหนักครับ

อ่านต่อ

ตามหาหัวใจ..ที่ชัยภูมิ (ตอนที่ 1)

ท่องเที่ยว, สุขกะภาพ 9 August 201620 October 2017

ภาพวิวธรรมชาติ ต้นไม้ ภูเขา น้ำตก ผ่านตาจากหน้าจอที่มีคนแชร์ผ่านเฟสบุคและทวิตเตอร์ แว่บหนึ่งผมหลับตาและจินตนาการถึงตัวเองอยู่ท่ามกลางที่เหล่านั้น แค่คิด ความสุขจากการเดินทางท่องเที่ยวก็ผุดขึ้นมา “วันเสาร์นี้เราไปเที่ยวกันเถอะ” ผมบอกแฟน “เอาสิ ไม่ติดอะไรอยู่แล้วนิ” พร้อมกับคำตอบจากแฟน ผมเสริชหาที่พักทันทีเป้าหมายคือ “ทุ่งดอกกระเจียว จังหวัดชัยภูมิ” แต่ไปชัยภูมิทั้งที จะไปแค่ที่เดียวก็ดูจะขาดทุนไปซักหน่อย หลังจากกางแผนที่ในกูเกิ้ลแล้ว พบว่า ทุ่งดอกกระเจียวอยู่ในอำเภอเทพสถิตย์ซึ่งห่างจากกรุงเทพประมาณ 280 กิโลเมตร ขณะที่สถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆในจังหวัดชัยภูมิเช่น มอหินขาว หรือน้ำตกตาดโตน ตั้งอยู่ไกลออกไปอีก 130 กิโลเมตร ผมจึงเลือกที่พักที่ทุ่งดอกกระเจียว เพื่อตื่นไปดูดอกกระเจียวได้แต่เช้า ส่วนวันแรกเลือกไปเที่ยวในสถานที่อื่นๆ ที่ไกลออกไปก่อน และที่พักที่จองได้อยู่ไม่ไกลจากทุ่งดอกกระเจียว ฝั่งอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม คือ  เส้นทาง@LOVE รีสอร์ท   การเลือกที่พักในการท่องเที่ยว ก็เหมือนการซื้อหวย ดีกว่านิดหน่อยก็ตรงที่ว่า เราสามารถหาข้อมูลจากอินเทอร์เนตได้บ้างว่า ที่พักไหนมีข้อดีข้อด้อยอย่างไรบ้าง เราจึงมีโอกาสถูกหวยมากกว่าการสุ่มๆ เลือกเอา แต่หลายๆครั้ง ผมพบว่า ถึงเราจะหาข้อมูลอย่างดีเพียงใด เราก็อาจพบกับความผิดหวังได้เช่นกัน .. ครั้งนี้ผมจึงไม่ได้คาดหวังไว้มากนัก เมื่อถึงเวลาออกเดินทาง เช้าวันศุกร์ที่รถรายังคงติดตามปกติในกรุงเทพ แต่เส้นทางออกต่างจังหวัดสวนทาง คือ โล่งมาก นี่คือสวรรค์สำหรับการเดินทางท่องเที่ยว ซึ่งเราจะหาได้เฉพาะในวันธรรมดาเท่านั้น เป้าหมายแรกของวันนี้คือน้ำตกตาดโตน ในใจอยากเดินทางต่อไปอีกหน่อยเพื่อไปมอหินขาวด้วย แต่ดูข้อมูลในอินเทอร์เนตบอกว่า ถนนยังเป็นลูกรังอาจไม่เหมาะสำหรับมารชมพู จึงคิดว่าจะไปหาข้อมูลจากคนแถวนั้นก่อนค่อยตัดสินใจอีกที ผมเลือกเส้นทางสี่คิ้ว – ชัยภูมิ วิ่งตรงจากปากช่องผ่านลำตะคองมุ่งหน้าสี่คิ้ว จะมีทางแยกออกไปทางสี่คิ้ว ด่านขุนทด ระหว่างทางช่วงนี้ถนนสาหัสมาก เพราะกำลังปรับปรุงถนน ต้องวิ่งบนถนนที่ปุปะประมาณ 1 ชั่วโมง วิ่งจนพ้นสี่คิ้ว ด่านขุนทดและเริ่มเข้าเขตชัยภูมิแล้วนั่นแหละถนนถึงเริ่มดี วิ่งสบาย ด้วยความที่วิ่งสบายนี่เอง ผมเผลอทำผิดกฏหมายจราจรจนต้องถูกให้หยุดรถ! ปกติถนน 2 เลน ต้องวิ่งซ้าย จะวิ่งขวาต่อเมื่อต้องแซงคันหน้าเท่านั้น และเมื่อแซงแล้วต้องกลับเข้าซ้ายเหมือนเดิม ผมวิ่งขวายาวๆ จนกระทั่งเจอด่านเรียกให้หยุด คุณตำรวจเดินมาหาผมหลังรถจอดนิ่ง “จะไปไหนกันครับ” ตำรวจเริ่มบทสนทนาก่อน “ไปชัยภูมิครับ” “บนทางหลวง วิ่งแบบนี้ไม่ได้นะ ผมไม่ปรับเงินหรอก แค่ตักเตือน จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ได้นะ แต่ถ้าโดนจับอีก ตำรวจท่านอื่นเขาเรียกเก็บเงินแน่นอน” “ขอบคุณครับ…

ชัยภูมิ น้ำตกตาดโตน มอหินขาว

แบ่งตามหมวด

  • say (8)
  • กลอน (1)
  • คุยกับคอม (9)
  • ช่วยชิม (11)
  • ท่องเที่ยว (61)
  • บ่น (35)
  • บ้านบ้าน (16)
  • พูดจาภาษาฝรั่ง (9)
  • วิ่ง (26)
  • สุขกะภาพ (74)
  • เพลงสั้น (11)
  • เรื่องทั่วไป (88)
  • เรื่องยาว (9)
  • เรื่องสั้นสั้น (52)
  • แมคบุค (4)
  • ไดอารี่ (63)

Copyright © 2020. All rights reserved.

Contact me : nevikup@gmail.com
Facebook.com/aroundmeTH