วิ่ง

มาราธอนครั้งนี้นับเป็นครั้งที่ 5 กับการเตรียมตัวเพียง 2 เดือน แต่นั่นก็ไม่ใช่ข้ออ้าง ว่ากันตามจริง 2 เดือนนี่ก็ถือว่ามากพอสำหรับคนที่เคยผ่านมาราธอนมาแล้วตั้ง 4 ครั้ง!!! นาวิกมาราธอน เป็นสนามมาราธอนที่บรรดานักวิ่งยกให้เป็นสนามโหดอันดับที่ 2 รองจากเขาค้อ เนื่องจากเป็นทางวิ่งที่มีเนินเขาค่อนข้างเยอะ เป็นของแสลงสำหรับนักวิ่งอ่อนซ้อมอย่างผม ผมหมายหมั้นปั้นมือตั้งแต่ปีที่แล้วว่าอยากมาวิ่งงานนี้ให้จงได้ แต่เนื่องจากระบบการสมัครวิ่งที่อ่อนไหวต่อจำนวนคนมากมาย ทำให้ล่มแล้วล่มอีก จนไม่สามารถสมัครได้ ปีที่แล้วจึงพลาดการมาร่วมงาน ปีนี้จึงเอาใหม่ ทางทีมงานนาวิกมาราธอน เปลี่ยนการสมัครมาใช้ runlah.com จึงทำให้การสมัครวิ่งง่ายขึ้นเยอะ  การซ้อม อย่างที่บอก ผมมีเวลาซ้อม 2 เดือนหลังจากจบงานจอมบึงมาราธอนเมื่อต้นปี ก็หยุดวิ่งยาวจนเหลือเวลา 2 เดือนเพื่อไปนาวิกมาราธอน ดังนั้น 2 เดือนที่เหลือของผมจึงจำเป็นต้องซ้อมอย่างเข้มข้น!  แต่เอาเข้าจริง มันก็ไม่เป็นอย่างนั้น.. ตั้งใจว่าการไปมาราธอนต้องซ้อมระยะอย่างน้อย 30 กิโลเมตร แต่ที่สุดก็ทำได้แค่ 25 กิโลเมตร แถม 2 อาทิตย์สุดท้ายฝนตกแทบทุกวันจนไม่มีโอกาสได้ซ้อม มันก็แค่ข้ออ้างของคนขี้เกียจ! มาราธอนต้องมีวินัย โดยไม่มีข้ออ้าง  ผลจากการหยุดไปนาน เมื่อเริ่มต้นวิ่งใหม่ ทำให้เหมือนแทบเริ่มใหม่หมดเลย .. เหนื่อยง่าย วิ่งไม่ทน และวิ่งช้า ผมโทษรองเท้า!!  ซื้อรองเท้าใหม่ Altra kayenta เบา สบายเท้า เพราะหน้ากว้างและพื้นเป็น Zero drop  แต่เมื่อมาใส่ซ้อมวิ่งแล้ว พบว่าความเร็วเท่าเดิม วิ่งช้า และเหนื่อยง่าย อีกครั้งที่ผมโทษรองเท้า  ซื้อรองเท้าใหม่ คราวนี้เอาแบบมีพื้นหนา ดีด เด้ง ได้รองเท้า on cloudtec มา เหยียบเมฆเลยมั้ยละมึง! ซ้อมวิ่งไป 100 KM ไม่เห็นความเร็วจะดีขึ้นเลย ไม่เกี่ยวกับรองเท้าละ เกี่ยวกับตัวเองนี่แหละ คือ ตัวเองอ่อนซ้อม!! ตารางซ้อมคือ วันธรรมดาวิ่ง 5-6 km 2-3 วัน วันเสาร์วิ่ง 10-12 km วันอาทิตย์วิ่ง…

ตั้งแต่ไปร่วมงานจอมบึงมาราธอนเมื่อปีที่แล้ว เห็นบรรยากาศและสนามวิ่งแล้ว ก็ปฏิญาณกับตัวเองว่าครั้งหน้าจะต้องมาในนามของมาราธอนใ

การวิ่งถ้าเปรียบกับควารัก มันไม่ใช่รักแรกพบ แต่เป็นรักที่มีแต่ความปรารถนาดีต่อกัน รักที่มีแต่ให้ และรักที่จะอยู่ด้วยกันจนวันตาย

มาราธอนแรกมีแค่ครั้งเดียว และมาราธอนแรกของผม ผมเลือกที่บางแสน42 มาราธอนแห่งความสาหัส

ตารางซ้อมมาราธอน จะมีวันวิ่งยาวใน 1 สัปดาห์ หรือสัปดาห์ละครั้ง เป็นการซ้อมที่สำคัญและจำเป็นสำหรับผู้ที่จะวิ่งมาราธอน เพราะจะเป็นการอัพสกิลหรือเพิ่มความอึดในการวิ่งยาว ระหว่างสัปดาห์อาจมีซ้อมวิ่งเร็ว Interval บ้าง วิ่ง Rocovery บ้าง ห้าโลสิบโลก็ว่ากันไปตามความเหมาะสม แต่ในวันสุดท้ายของสัปดาห์ต้องมีวันวิ่งยาว และครั้งนี้น่าจะเป็นการวิ่งยาวครั้งสุดท้ายของผมก่อนถึงวันวิ่งจริงในมาราธอนแรกที่บางแสน สนามซ้อมที่ใกล้ที่สุดคือกระทรวงสาธารณสุข จริงๆมีใกล้กว่านั้นคือวิ่งในหมู่บ้าน แต่เคยพยายามแล้วรู้สึกสนามไม่อำนวยต่อความสุนทรีย์ในการวิ่งสักเท่าไร ทั้งรถราที่มีวิ่งเป็นระยะ(แม้จะเป็นเวลาตี 4 ก็ตาม) และที่สำคัญกว่านั้นเนื่องจากใกล้บ้านมาก ความขี้เกียจจะถามหาทุกทีที่วิ่งผ่านหน้าบ้านตัวเอง มันจะคอยบอกว่า พอเถอะ พอเถอะ เลี้ยวเข้าบ้านเลย ๆ ..จนสุดท้ายเราก็จะพ่ายแพ้ต่อมัน. กระทรวงสาธารณสุขจึงเป็นสนามซ้อมที่เหมาะสมที่สุด ด้วยเป็นสนามวิ่งที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมง มีปั้มปตท.ที่มีทั้งห้องน้ำสะอาดและเซเว่น และมีรอบวิ่งที่รอบละประมาณ 2.3 กิโลเมตร เช้าวันเสาร์ ผมตั้งนาฬิกาปลุกที่เวลา ตี 3.15 นาที ผมตื่นตามเวลาที่ตั้งไว้ ทำกิจธุระส่วนตัว พยายามถ่ายให้ได้ แต่เนื่องจากผิดเวลามันจะออกมาแค่นิดเดียว กินขนมปัง 1 ก้อน แล้วขับรถบึ่งไปกระทรวงสาธารณสุข ถึงกระทรวงฯในเวลา ตี 3.50 นาที จอดรถในปั้มปตท. ปั้มยังไม่เปิดบริการแต่เซเว่นเปิด ผมต้องไปเซเว่นเพื่อซื้อกล้วยตากกินระหว่างวิ่ง ประตูเซเว่นไม่เปิดอัตโนมัติ ต้องเคาะประตูถึงมีพนักงานมาเปิดให้ สอบถามได้ความว่า แถวนี้ตกดึกจะเปลี่ยวมาก เกรงจะมีโจร และพนักงานก็มีเพียงผู้หญิงคนเดียวด้วย จึงต้องล็อกประตู ผมใช้กล้วยตากขนาดเล็กราคา 10 บาทสำหรับการวิ่งในครั้งนี้ โดยวางแผนวิ่งว่า จะหยุดกินน้ำและกล้วยตากที่กิโลเมตรที่ 10, 15, 20, 25, 30, 32 และ 35 เริ่มวิ่งตอนเวลาตี 4 กระทรวงสาธารณสุข ณ เวลาตีสี่มีความวังเวง ลมหนาวพัดมาเป็นระยะ ใบไม้ที่เกลื่อนตามถนนเสียงดังกร็อกแกร็กตามแรงลมราวกับมีชีวิต หมาที่อาศัยอยู่ในกระทรวงตื่นตกใจที่มีคนวิ่งในยามวิกาลทั้งเห่าและหอนรับ แต่จะเห่าแค่รอบแรก พอวิ่งในรอบต่อๆไปก็เริ่มคุ้นเคย จึงหยุดเห่า กิโลเมตรแรก อาจจะเพราะความกลัวหรือยังกะความเร็วตัวเองไม่ได้ ความเร็วพุ่งไปที่ 6.36 นาที ผิดที่ตั้งใจไว้ว่าจะวิ่งที่ 6.45 – 6.50 พอจับจังหวะตัวเองได้ ก็เริ่มผ่อนความเร็วมาวิ่งในจังหวะที่ตัวเองถนัดจนครบ…