รถไฟฟ้าสายสีม่วง Archives

อ่านต่อ

กินเหล้าคนเดียว

บ่น, เรื่องทั่วไป 12 September 201721 December 2017

รสชาติแห่งเหล้า ถึงจะเป็นที่ลุ่มหลงหรือถึงขั้นคลั่งไคล้ของใครหลายๆคน แต่รสชาติแห่งบรรยากาศในวงเหล้ากลับน่ารื่นรมย์กว่ามาก

หมู่บ้านที่ผมอาศัยอยู่คือ “พฤกษาทาวน์” อยู่ถนนราชพฤกษ์และเป็นโครงการของพฤกษา บริษัทที่สร้างบ้านเยอะที่สุดและมีเรื่องให้พูดถึงในแง่ลบเยอะที่สุดเช่นกัน บ้านผมเป็นทาวน์โฮมครับ ถ้านึกภาพไม่ออกว่าทาวน์โฮมเป็นยังไง ก็ให้นึกถึงทาวน์เฮาทส์ ต่างแต่ว่าทาวน์โฮมสร้างไว้สำหรับอยู่อาศัยเป็นหลัก แต่ทาวน์เฮ้าสท์สร้างไว้ขายของและนิยมปลูกริมถนนใหญ่ แน่นอนทาวน์โฮมก็มีบ้านติดๆกันใช้กำแพงและฝาบ้านร่วมกัน ข้างบ้านผมเป็นคุณลุงคุณป้าวัยเกษียณใจดีทั้งคู่เอ็นดูเราเป็นลูกเป็นหลาน บ้านเราเลี้ยงหมาไทย แต่ชื่อฝรั่งชื่อจิกกี๋ ตัวสีดำ ส่วนลุงกะป้าเลี้ยงหมาบางแก้ว ชื่อไทยๆว่า “ทองขาว” แน่นอนตัวขาวอวบ ทั้งสองไม่ใช่เพื่อนรักกัน แต่ก็ไม่ถึงขั้นเกลียดกันมีคำรามใส่กันบ้างบางครั้ง ทองขาวอายุมากกว่าจิ๊กกี๋ 2 ปี ทั้งสองตัวแม้จะมีสีต่างกันแต่สิ่งที่เหมือนกันมากนั่นคือ ความหวงบ้านและรักเจ้าของ ทุกครั้งที่มีใครมา ไม่ว่าจะเป็นหมาด้วยกันหรือคนแปลกหน้าผ่านมาหน้าบ้าน ทั้งสองจะกระโจนเห่าแสดงท่าทีดุร้ายใส่ทันที ด้วยเหตุนี้ทั้งสองจึงต้องถูกล่ามไว้ในยามเจ้าของไม่อยู่ ทองขาวกับจิ๊กกี๋พึ่งย้ายมาอยู่บ้านนี้ในเวลาไล่เลี่ยกันทั้งสองไม่ได้โตที่นี่ แต่ก็รักและหวงแหนที่นี่มาก ก่อนหน้านี้หน้าบ้านลุงกะป้าเป็นพื้นดิน ทองขาวจึงมาอาศัยอยู่หน้าบ้านได้ แต่เมื่อไม่นานมานี้หน้าบ้านได้ถูกปรับปรุงเป็นพื้นระแนง ทองขาวจึงถูกจำกัดพี้นที่ให้อยู่จำเพาะข้างบ้าน และนับตั้งแต่นั้นเราก็ไม่ค่อยได้เจอและไม่ค่อยได้ยินเสียงทองขาวอีกเลย ใครจะรู้เล่าว่าเราไม่มีโอกาสได้ยินเสียงมันอีกแล้วตลอดไป ทองขาวมีโรคแทรกซ้อนประกอบกับกำลังก้าวสู่วัยชรา เมื่อคืนนี้หลังจากลุงกับป้ากลับจากทำธุระนอกบ้าน พบว่าทองขาวได้นอนสิ้นใจแล้ว นับจากนี้หน้าที่ดูแลบ้านทั้งสองหลังคงมอบหมายภาระหน้าที่ให้แก่จิกกี๋แต่เพียงผู้เดียว ปล.ภาพประกอบจากFlickr

พลังที่ยิ่งใหญ่ มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ใหญ่ยิ่ง

เรื่องทั่วไป 9 November 200827 September 2016

สำหรับนักฟังเพลงในอดีตแล้ว ถ้าแนวลูกทุ่ง ต้องชอบ สายัณห์ สัญญา ถ้าแนวเพื่อชีวิตต้องแนว คาราบาว แนวสตริงคลาสิคหน่อย หลายๆคนก็ชอบหลายๆนักร้อง แต่ที่หลายๆคนชอบอีกคนคือ อริสมันต์ พงษ์เรืองรอง สายัณห์ สัญญานี่ไม่ต้องพูดถึง เพลงเพราะ หวานซึ้งจับใจ โดยเฉพาะลูกอ้อนหน้าเวที พูดทีไรแฟนเพลงต้องวิ่งหาพวงมาลัย หัวแทบชนกันตาย ด้วยภาพลักษณ์ที่ออกทางเวที และเสียงเพลงนี่เอง หลายคนปลื้ม ศรัทธา หลงรัก สะสมอัลบั้มเพลงทุกชุด บางชุดซื้อมากกว่าหนึ่งแผ่น เพื่อแจกจ่ายคนอื่นๆ เพื่อหวังให้มาเสพรสเพลงอันไพเราะเช่นตน วงคาราบาว เป็นจิตวิญญาณ ไอดอล เป็นแบบอย่างของดนตรีเพื่อชีวิตอีกหลายๆวง เป็นผู้ปลุกเร้าสิ่งที่สังคมลืม เป็นผู้นำแห่งเพลงสามช่า เป็นนักแต่งเพลงเสียดสี กระแทก แดกดันได้อรรถรส ด้วยภาษาที่สวยสดงดงาม ไม่หยาบคาย หยาบคายบ้าง แต่ดูดี คาราบาวถือเป็นศิลปินที่ผ่านมากี่ยุคกี่สมัยก็ยังได้รับการต้อนรับที่ดีเสมอ ได้เสียงตอบรับอย่างเนืองแน่นทุกครั้งที่ออกคอนเสริต มีผลงานออกมาตลอดเวลามิได้ขาด เรียกได้ว่าทำงานอยู่ในวงการอย่างต่อเนื่อง ไม่มีเฉไฉออกนอกเส้นทาง หลายๆเพลงของคาราบาว มีบางคนนำเอาไปเป็นแนวทางการดำเนินชีวิต ตลอดจนเป็นข้อตัดสินใจในเรื่องสำคัญ ดังเช่นคุณสรยุทธ ที่ถือเพลงพระเจ้าตากเป็นเครื่องตัดสินใจ ในตอนที่จะออกจากเนชั่น ด้วยท่อนเพลงที่ว่า…เราจะทุบหม้อข้าว… อริสมันต์ พงษ์เรืองรอง ย้อนไปเมื่อสักสิบปีที่แล้ว เพลงของเขาหวาน ฟังสบาย หลายๆเพลงมีเนื้อหาเพื่อสังคม ถึงไม่ได้อยู่ในวงการเพลงยาวนานเหมือนสายัณห์ สัญญา หรือคาราบาว แต่เพลงของอริสมันต์นับว่าสร้างความนิยมชื่นชมแก่ผู้ที่ชื่นชอบมากมาย หลายๆเพลงกลายเป็นอมตะ มีการนำมาร้องใหม่ โดยนักร้องยุคปัจจุบัน ใส่ท่วงทำนองที่สามารถกระโดดโลดเต้นได้ ผิดวิสัยพี่กี้ อริสมันต์ ที่พูดถึงศิลปินนักร้องในวันนี้ เพื่อเข้าสู่ประเด็นนี้ครับ ณ ปัจจุบันศิลปินที่ผมกล่าวถึงทั้งสามนั้น สองในสามหลุดออกจากวงการเพลงเข้าสู่วงการการเมือง มีเพียงคาราบาวที่ยังคงอยู่ในวงการดนตรีเช่นเดิม ทั้งที่จริงๆแล้ว คาราบาวน่าจะเข้าสู่วงการการเมืองมากกว่า ด้วยเนื้อหาเพลงที่ประชดประชัน ดุ ด่า การเมืองอย่างเผ็ดร้อนกว่าใคร และออกตัวชัดเจนว่าเป็นศัตรูกับนักการเมืองที่คอรับชั่น คาราบาวก็ยังเป็นนักดนตรีเพื่อชีวิตที่มีคนชื่นชอบทั่วประเทศอย่างปัจจุบัน รักมั่นศรัทธาต่อประชาชนนักรักเพลงเพื่อชีวิต อีกสองศิลปินนั้น เข้าสู่วงการการเมืองอย่างเต็มตัว การเมืองมันน่ากลัว จากภาพที่คนชื่นชอบสองศิลปินนี้ในอดีต ภาพความจริงค่อยๆปรากฏชัดเมื่อเข้าสู่วงการการเมือง การเมืองทำให้ทั้งสองหมดความไพเราะ นิ่มนวล และน่าเชื่อถือ ผมคิดว่า ..หน้าที่ใครก็หน้าที่มัน พระเจ้าให้ความสามารถของแต่ละคนแตกต่างกัน เพื่อไม่ต้องมาแย่งชิงดีชิงเด่นกัน เมื่อได้พลังนั้นมาแล้ ก็ควรจะรักษาพลัง และทำหน้าที่ที่ตนได้รับให้ดียิ่งๆขึ้น อย่าไปแย่งหน้าที่คนอื่น…

เมมโมรี่

เรื่องทั่วไป 26 August 2008

พึ่งเช่าวีซีดีเรื่อง เมมโมรี่ รัก-หลอน มาดู หนังแนวลึกลับ ซ่อนเงื่อน มีปมอดีต เมมโมรี่ ในหนังเรื่องนี้ หมายถึงความทรงจำที่แย่ๆในอดีต ซึ่งมีผลในปัจจุบัน ทำให้คนๆหนึ่งมองโลกแปลกไป มองโลกในแง่ร้าย เกลียด กลัว สำหรับตัวละครที่รับบทนี้คือ คุณใหม่ เจริญปุระ ใหม่เป็นอิงอร ที่ถูกพ่อข่มขื่นตั้งแต่เด็กจนเป็นสาว เธอจึงเกลียดพ่อ ลามไปถึงเกลียดผู้ชายทุกคน เกลียดแม่ตัวเองที่ไม่ห้ามพ่อ ปล่อยให้เรื่องเลวร้ายนี้เกิดขึ้นกับเธอ เธอโตมาด้วยความรู้สึกแบบนี้ จนเธอมีโอกาสแต่งงานกับเศรษฐีคนหนึ่ง ซึ่งแต่งไปด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ เธอก็เจอกับเหตุการณ์เลวร้ายแบบเดิมๆอีกครั้ง กล่าวคือ สามีของเธอชอบใช้ความรุนแรงกับเธอ ขืนใจเธอ จนเธอมีลูก เธอแบบวางยาพิษชนิดสะสมให้สามีกิน จนกระทั่งสามีตาย เธอจึงได้พาลูกไปอยู่ที่อื่น จนมาเจอกับอนันดา หมอโรคจิต (หมอรักษาคนโรคจิต) อิงอรมักทำร้ายลูก เมื่อลูกขัดใจเธอ แต่เมื่อทำร้ายแล้วก็รู้สึกผิด รู้สึกเสียใจต่อสิ่งที่ได้ทำ (อาการแบบนี้เกิดขึ้นกับหลายๆคน มากหรือน้อยเท่านั้น ผมก็คนหนึ่ง เคยเป็นแบบนี้บ่อยครั้ง) ขณะที่หมออนันดาพยายามจะช่วยเธอกับลูก แต่ถูกปฏิเสธ อนันดาเองก็มีเมมโมรี่เล็กๆอยู่ในอดีตเช่นกัน เมื่อมาเจอกับอิงอร เขาจึงรู้สึกสงสาร เห็นใจ และเกิดความรักในที่สุด แต่อิงอร เธอไม่รู้สึกเช่นนั้น เธอเกลียดผุ้ชาย สุดท้ายเธอก็ลงมือทำแบบเดิมอีกครั้ง นั่นคือวางยาหมอ แต่ครั้งนี้หมอยังไม่ถึงฆาต.. ปมประเด็นทั้งหมดจะถูกเปิดเผยออก ความลับ และเมมโมรี่ร้ายๆในอดีตของอิงอรน่ากลัวขนาดไหน และเมมโมรี่ของอนันดาคืออะไร …ลองแวะร้านเช่าวีซีดีมาชมดูกันครับ ผู้กำกับหนังเรื่องนี้ แน่นอนว่า ไม่เชื่อว่าโลกนี้มีผี สิ่งที่ทุกคนเรียกว่าผีนั้น เป็นโรคเมมโมรี่นี่เอง โรคของความทรงจำร้ายๆในอดีตคอยหลอกหลอน และเกิดภาพซ้อนในสมอง อยู่กับความจริงแท้ และความจริงเทียมจนแยกไม่ออกว่าอันไหนคือจริง อันไหนคือแท้ ท้ายที่สุดก็เป็นโรคประสาท โรคบ้า เห็นอะไรแปลกๆที่คนอื่นไม่เห็น คนที่กลัวผีน่าจะลองดูหนังเรื่องนี้นะครับ ถ้าทฤษฏีของหนังเรื่องนี้ถูก ผีไม่น่าจะมีในโลก ป.ล. เมื่อคืนนั่งดูรายการ จับเข่าคุย แขกรับเชิญคือคุณสมจิตร จงจอหอ ฮี่โร่โอลิมปิก ปักกิ่งเกมส์ เมื่อ 4 ปีที่แล้ว สมจิตรก็มารายการนี้ แต่อารมณ์ตรงกันข้ามกับครั้งนี้ ตอนนั้นเขากลับจากโอลิมปิกอย่างผู้แพ้ เขาท้อ…

อุบัติเหตุอารมณ์

เรื่องทั่วไป 5 July 2008

หลายครั้งที่เห็นภาพข่าวในหนังสือพิมพ์ถึงอุบัติเหตุ รถชน รถคว่ำ คนนอนเจ็บ คนตายกลางถนน เห็นจนชาชิน เห็นทุกวันในหนังสือพิมพ์หรือในทีวี จนหลังๆ เกิดอาการเฉยๆเมื่อเห็นภาพดังกว่า ไม่หวาดเสียว หรือตกใจเท่าเมื่อก่อนเท่าไรนัก กระทั่งเย็นวานนี้ได้เจออุบัติเหตุสดๆ จริงๆ แม้ไม่หนักหนาเท่าภาพข่าวในหนังสือพิมพ์ แต่ก็น่าหวาดเสียวไม่น้อย เหตุการณ์มันเกิดขึ้นที่ตีนสะพานคลองตัน หลังจากเลิกงาน ผมก็เดินต๊อกแต๊กๆ มาเรื่อยจนถึงจุดเกิดเหตุ ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ขณะเกิดเหตุ แต่เห็นกลุ่มคนยืนมุงสองฝั่งถนน อุบัติเหตุเกิดตรงตีนสะพานกลางถนน เป็นสะพานที่ข้ามคลองแสนแสบ ดูจากรูปการณ์โดยที่ไม่ได้ถามใครเลย น่าจะเกิดจากรถแท็กซี่วิ่งจากเลนส์ซ้ายจะขึ้นสะพาน เจ้ามอไซต์ก็จะขึ้นเหมือนกัน แท็กซี่ถูกมอไซต์ปาดหน้าเพื่อขึ้นสะพาน หน้ารถเลยทิ่มตูดมอเตอร์ไซค์เข้าเต็มเปา มอเตอร์ไซค์เลยทิ่มไปที่ขอบสะพาน สภาพที่เห็นน่ากลัวมากครับ มอเตอร์ไซต์คว่ำล้อชี้ฟ้า ส่วนคนนอนคว่ำหัวแตกคอขยับไม่ได้ ส่วนแท็กซี่กันชนหน้าพัง มันก็แค่อุบัติเหตุธรรมดา แต่ไม่ธรรมดาตรงที่ว่า แท็กซี่ที่ขับรถไปชนตูดมอเตอร์ไซต์ที่เจ้าของรถมอเตอร์ไซค์นอนไม่ได้สติอยู่นั้น แกไม่รับว่าแกผิด ด่าเจ้าหน้าที่บรรเทาสาธารณภัยที่มาบอกให้แกขยับรถออกข้างทาง เพื่อไม่ให้รถติด ด้วยถ้อยคำหยาบคาย อุบัติเหตุมันก็แย่อยู่แล้ว แต่ส่วนใหญ่แล้วเหตุการณ์ที่แย่ยิ่งกว่าอุบัติเหตุคือ คนนี่แหละ ไม่ยอมรับว่าตัวเองผิดบ้าง ไม่พอใจบ้าง ถ้าไม่มีหลักฐานมัดตัวอย่างชัดเจน ไม่ค่อยยอมรับ และชอบมีอารมณ์ ที่จริงมันก็แย่ด้วยกันทั้งคู่อยู่แล้ว ไม่ว่าใครจะผิด แต่ทำยังไงให้มันดีที่สุด ผิดก็ว่าไปตามผิด ถูกก็ว่าไปตามถูก เรื่องก็จบง่าย รถก็จะไม่ติด คนจะไม่หงุดหงิด ชีวิตก็จะไม่บัดซบ! ตัวอย่างอุบัติเหตุมีเยอะแยะแล้ว เห็นตัวอย่างแล้วก็เอามาเป็นอุทาหรณ์ด้วยนะครับ อย่าประมาท ระมัดระวัง มีสติ ที่สำคัญ ขับรถ ไม่โทรศัพท์นะครับบบบ..ไม่อย่างนั้นแล้ว นอกจากจะเสี่ยงต่อการเสียชีวิต ยังถูกตำรวจจับด้วยนะครับ เจ้านายยยยย …ย

ความจริงของปัจจุบัน รอบอกชาติหน้าไม่ได้

เรื่องทั่วไป 17 November 200827 September 2016

อาทิตย์ที่ผ่านมาได้อ่านหนังสือเรื่อง “ความจริงของปัจจุบัน รอบอกชาติหน้าไม่ได้” เขียนโดยท่านผู้มีนามปกากว่า เขมกร คุณเขมกรท่านนี้ ท่าทางจะมีอายุสักหน่อย แต่เป็นคนธัมมะธัมโมตั้งแต่เด็ก ได้ปฏิบัติธรรม จนมีความสามารถพิเศษในระดับหนึ่ง ซึ่งเป็นระดับที่สูงกว่าคนทั่วๆไป เพราะในหนังสือท่านได้บอกว่า สามารถสื่อสารกับวิญญาณ ตลอดจนเจ้ากรรมนายเวรได้ ฯลฯ ผมอ่านวันเดียวจบ เพราะเนื้อหาหนังสือน่าอ่าน อ่านสนุก มีประสบการณ์เกี่ยวกับวิญญาณหลากหลาย แปลกๆ ทุกเรื่องมีคติท้ายเล่ม มีแง่คิดเกี่ยวกับการทำความดี และการทำความชั่ว ที่สำคัญเกือบทุกเรื่องจะมีข้อความจากพระไตรปิฏกมาปิดท้าย อ่านแล้วก็น่าสนใจ และพาให้กลัวในเรื่องเวรกรรม บาปกรรม และบุญกรรม หนังสือแนวๆนี้ในยุคปัจจุบันมีน้อยเต็มที เน้นหนักไปในเรื่องรักๆใคร่ๆ เสียมาก หนังสือเล่มนี้จึงเหมาะกับทุกวัย โดยเฉพาะวัยรุ่นที่กำลังห่างไกลจากคำว่า ทำดีหรือทำชั่ว บางคนทำชั่วจนชิน บางคนเคยรู้ตั้งแต่เด็กว่าตายแล้ว จะต้องไปชดใช้กรรม ตกนรกหรือขึ้นสวรรค์ แต่มักอ้างว่า ชาติหน้าเป็นเรื่องหลังความตาย ขอให้ชีวิตรอดได้ในชาตินี้ก่อน ชีวิตหลังความตายน่ากลัวว่าที่คิดเยอะ ผมพึ่งเสียเพื่อนสนิทไป เมื่อประมาณกลางๆปีนี้ ก็ยังมานั่งๆคิดเล่นๆ ว่าเพื่อนเราไปไหนแล้ว ณ ตอนนี้ เพื่อนจะรู้ตัวมั้ย จะตกใจมั้ย จะกลัวมั้ย จะไปไหน หรือจะยังไง ฯลฯ คิดดังนั้นก็ย้อนมาคิดถึงตัวเราเอง เมื่อถึงเวลานั้น เวลาที่เราต้องไปแบบนั้นบ้าง เราจะยังไง จะกลัวมั้ย จะเดินไปไหน ที่ๆนั่นมืดมากมั้ย ท่านยมบาลน่ากลัวมั้ย ระหว่างบาปกับบุญของเรา อันไหนจะมากกว่ากัน และเราจะถูกตัดสินให้ไปชดใช้ในนรกขุมไหน หรือให้ไปเสวยสุขที่สวรรค์ชั้นใด ฯลฯ ในหนังสือเล่มนี้บอกว่า ชีวิตหลังความตายเป็นอย่างนี้จริงๆ เป็นอย่างที่เราถูกสอนมาตั้งแต่เด็กโดยคนเฒาคนแก่จริงๆ และเมื่อถึงเวลานั้น “เราจะกลัวมั้ย?” ผมถามตัวเอง คำตอบก็คือ เหมือนเราสมัยประถม เวลาเข้าแถวหน้าเสาธง เมื่อครูออกไปพูดหน้าเสาธง ถ้าเราทำอะไรผิด เราก็กลัวแสนกลัว ไม่กลัวสบตาครู ตรงกันข้าม ถ้าเราไม่ได้ทำอะไรผิด หนำซ้ำทำแต่ความดี นอกจากไม่กลัวครูแล้ว ยังเสนอหน้าให้ครูเห็นชัดๆ เผื่อครูจะกล่าวชมถึงความดีของเราที่หน้าเสาธง คนทำดีไว้มากมายพอแล้ว ถึงตายไปก็ไม่กลัว ก็แค่ย้ายบ้านใหม่ ส่วนคนชั่ว เวลาละโลกนี้ไป นั่นหมายถึงเวลาตัดสินคดี ไม่ถูกประหารชีวิตก็ถูกจับทรมานอย่างสยอดสยอง อยู่ที่ความชั่วที่ตัวก่อไว้ ดังนั้นแล้ว..มาสะสมความดีกันเถอะครับ ถึงเวลาย้ายบ้านจะได้สบาย

อ่านต่อ

เทมวัลลีย์ เขาใหญ่

ท่องเที่ยว, สุขกะภาพ 25 March 202025 March 2020

เขาใหญ่ยังเป็นสถานที่ๆมีมนต์เสน่ห์ ใครคิดอะไรไม่ออกว่าจะไปไหนก็มักจะไปเริ่มต้นที่เขาใหญ่ก่อนเสมอ ใกล้กรุงเทพ เดินทางสะดวก มีธรรมชาติที่สัมผัสได้ และที่สำคัญมีรีสอร์ท โรงแรม ที่พักเยอะมากกก ทั้งราคาหลักร้อยไปจนถึงหลักหมื่น วันนี้ขอเสนอที่พักหลักพันของโรงแรมที่เรียกตัวเองว่า “เทมวัลลีย์” ผมพักในเรตราคาต่ำสุดนั่นคือ คืนละสี่พันสองร้อยบาท บรรยากาศโดยรอบโรงแรม ด้วยราคาที่พักและการบริการบวกอาหารอร่อยโรงแรมนี้คุ้มค่าการมาพักผ่อนมากครับ แต่สำหรับผมไปพักบ่อยๆไม่ได้ (เดี๋ยวไม่มีเงินกินข้าว) ทริปหน้าค่อยว่ากันใหม่ครับ

อ่านต่อ

ทริปนอนเต๊นท์ ณ ป้อมปี่ กาญจนบุรี

ท่องเที่ยว 27 October 201914 March 2020

หลังจากติดอกติดใจในการกางเต๊นท์เมื่อครั้งที่แล้ว ครั้งนี้จึงจัดทริปใหม่อีกครั้ง โดยจุดหมายคืออุทยานแห่งชาติเขาแหลม ป้อมปี่ เดินทางออกจากกรุงเทพในเวลาประมาณ 9.00 นาฬิกา เส้นทางไปกาญจนบุรีเดินทางสะดวกรถน้อยเหมาะแก่การเดินทางไปเที่ยว ป้อมปี่อันเป็นจุดหมายในการเดินทางในครั้งนี้นั้นใช้เส้นทางที่มุ่งหน้าไปสังขละบุรี เส้นทางบางจุดแคบ ขดเคี้ยวและลาดชัน อาจต้องใช้ความระมัดระวังนิดหนึ่ง แต่รถทุกชนิดสามารถวิ่งได้สบาย ก่อนถึงป้อมปี่ประมาณ 4 กิโลเมตรทางด้านขวามือจะจบน้ำตกเกริงกระเวีย ลองเที่ยวแบบเรียบง่ายใช้ชีวิตติดดิน ก็ได้บรรยากาศอีกแบบครับ ที่สำคัญประหยัดค่าใช้จ่ายไปได้โขเลย การทำอาหารในที่ๆเครื่องไม้เครื่องมือไม่พร้อมก็ได้อรรถรสสนุกสนานกันไป ทริปหน้าไปไหนต่อ..เดี๋ยวมาเล่าให้ฟัง

อ่านต่อ

แม่ฮ่องสอน..ตะลอนเที่ยว: ปางมะผ้า

ท่องเที่ยว, สุขกะภาพ 19 December 202024 September 2021

วันที่ 3 ของการมาเที่ยวแม่ฮ่องสอน หลังจากเก็บเต๊นท์และสัมภาระที่หยุนไหลใช้เวลาเกือบ 10 โมงกว่า เรามุ่งหน้าไปปางอุ๋งโดยปักหมุดพักกินข้าวเท่ียวที่ร้านก๋วยเตี๋ยวยอดนิยมอย่าง “ก๋วยเตี๋ยวห้อยขาจ่าโบ่” ระหว่างทางก็แวะเที่ยวแวะชิมกาแฟไปตลอดทาง ในที่สุดก็มาถึงจุดหมายนั่นคือ ชุมชนบ้านจ่าโบ่ เวลาเที่ยงกว่าๆ จึงทำให้ร้านก๋วยเตี๋ยวจ่าโบ่คึกคัก มีลูกค้าหนาตา ชุมชนบ้านจ่าโบ่ ชุมชนบ้านจ่าโบ่ ตั้งอยู่ไม่ไกลจากปายมากนัก ใช้เวลาเดินทางจากปายประมาณ 1 ชั่วโมงกว่า ขับรถจากปายตรงไปอีก 12 กิโลเมตร เจอแยกบ้านแม่ระนาเข้าไปยังหมู่บ้านขับรถตรงไปอีก 4 กิโลเมตร เส้นทางทำใหม่ราดยางตลอดทาง เมื่อมาถึงหมู่บ้านเราก็จะได้เจอกับร้านก๋วยเตี๋ยวห้อยขาซึ่งเป็นร้านขึ้นชื่อของที่นี่ เพราะนอกจากจะมีก๋วยเตี๋ยวแสนอร่อยในราคาหลักสิบให้ได้ทานแล้ว มองไปรอบๆ จะเห็นว่าตั้งอยู่ในมุมที่เหมาะเจาะมองเห็นภูเขาที่สวยงามสลับซับซ้อน หลังจากอิ่มหน่ำสำราญทั้งก๋วยเตี๋ยว ข้าวและกาแฟแล้ว ก็เตรียมตัวออกเดินทางต่อ หนทางต่อจากนี้ไปปางอุ๋ง รับรองว่าใครธาตุอ่อนมีอ๊วกออกมาแน่นอน.. มันช่างคดเคี้ยวเลี้ยวลดจนเคลื่นไส้..

อ่านต่อ

สำราญมากเว่อร์…เมื่อได้มาเที่ยวที่หาดเจ้าสำราญ

ท่องเที่ยว 5 August 201814 June 2019

มีเวลาพักแค่เพียงน้อยนิดแต่อยากเที่ยวทะเล เล่นน้ำให้ชื่นใจ สูดกลิ่นอายธรรมชาติ โอบล้อมด้วยหาดทราย สายลม น้ำทะเล ไม่ต้องเสียเวลาหาโปรแกรมเที่ยวให้เหนื่อย แนะนำให้มาที่หาดเจ้าสำราญ เพราะให้ความสำราญเหมาะแก่การพักผ่อนหย่อนใจใน 1 วันมากจริงๆ แต่ถ้าใครมาเที่ยวแล้วเกิดอาการอินบรรยากาศดีๆ และอาหารอร่อยๆ จนต้องค้างคืนเพื่อดื่มด่ำความสุขต่อไปก็สามารถ กดคลิก จองที่พักหาดเจ้าสำราญกับ Traveloka ก่อนเดินทางได้เลย รับรองว่าเที่ยวได้เพลินๆ เรื่องที่พักไม่ต้องกังวลอีกต่อไป “หาดเจ้าสำราญ” ห่างจากตัวเมืองเพชรบุรี ประมาณ 15 กิโลเมตร เป็นชายหาดสีนวลสะอาดตาความยาวประมาณ 4 กิโลเมตร โดยหาดเจ้าสำราญเคยเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ มาแต่สมัยโบราณ โดดเด่นชวนประทับใจด้วยบรรยากาศที่เงียบสงบ อากาศเย็นสบาย มีสัตว์ทะเลที่อุดมสมบูรณ์ ทั้ง ปูเสฉวน หอย แมงกะพรุน อีกด้านหนึ่งติดภูเขา มีบรรยากาศที่เงียบสงบ โดยรอบโอบล้อมด้วยธรรมชาติที่หลากหลาย อากาศช่วงค่ำเย็นสบาย ได้กลิ่นไอทะเลช่วยทำให้รู้สึกผ่อนคลายพร้อมที่พักหลากหลายสไตล์ให้เลือกมากมาย เริ่มด้วยการเดินทาง สำหรับการเดินทางจากกรุงเทพ บอกเลยว่าสะดวกมากๆ เพราะมีวิธีการเดินทางให้เลือกถึง 4 วิธี ไม่ว่าจะเป็นรถส่วนตัว โดยใช้ทางหลวงหมายเลข 35 (สายธนบุรี-ปากท่อ) ผ่านจังหวัดสมุทรสาคร สมุทรสงคราม เข้าสู่อำเภอปากท่อ จากนั้นแยกเข้าสู่จังหวัดเพชรบุรี และจากอำเภอเมืองเพชรบุรี ใช้ทางหลวงหมายเลข 3177 ผ่านสถาบันราชภัฎเพชรบุรี ไปอีกประมาณ 15 กิโลเมตร จะผ่านสถานีตำรวจภูธรหาดเจ้าสำราญ เมื่อถึงสี่แยกให้ตรงไปก็จะถึงหาดเจ้าสำราญ ส่วนรถโดยสารประจำทางแนะนำให้ไปใช้บริการจากสถานีขนส่งสายใต้ใหม่ ถนนบรมราชชนนี สำหรับใครที่ชอบควรรวดเร็วสามารถเลือกใช้บริการรถตู้ได้เช่นกัน โดยรถตู้ สายอนุสาวรีย์ชัย – เพชรบุรี วิ่งตั้งแต่เวลา 05.00-19.00 หรืออยากเดินทางแบบชิลล์ๆ ก็ขึ้นรถไฟได้จ้า มีรถไฟ จากสถานีรถไฟกรุงเทพฯ (หัวลำโพง) และสถานีรถไฟธนบุรี (บางกอกน้อย) ให้บริการหลายขบวน ทั้งรถธรรมดา รถด่วน รถเร็ว และรถด่วนพิเศษ นั่งรถกันมาอาจจะเมื่อยล้าบ้างอะไรบ้าง แต่ทันทีที่มาถึงหาดสำราญ ความเหน็ดเหนื่อยน่าจะลดน้อยถอยลงกว่าครึ่ง เพราะมีความสวยงามของหาดมาดึงดูดความประทับใจไปแทน ด้วยบรรยากาศสงบเงียบ ร่มรื่น ชวนเย็นตาและสบายอารมณ์ แถมชายหาดแห่งนี้ยังมีความพิเศษเนื่องจากทรายถูกพัดถมขึ้นมามากขึ้นเรื่อยๆ จึงมีทรายที่ละเอียดมากในส่วนของต้นหาด เหมาะแก่การถอดรองเท้าเดินทอดน่องย่ำทรายพร้อมเดินรับลมชมวิวเป็นที่สุด นอกจากนี้ด้วยธรรมชาติที่งดงามอันมีทิวสนน้อยใหญ่ตลอดแนวหาดจึงเหมาะแก่การมาปูเสื่อนั่งรับลมฟังเสียงคลื่นชิลล์ๆ หรือจะสั่งอาหารทะเลอร่อยๆ บริเวณหาดเจ้าสำราญก็มีร้านอาหารและเครื่องดื่ม รวมถึงของกินเล่น…

สติมา อย่าประมาท

เรื่องทั่วไป 27 June 2008

To love and to be loved is the greatest happiness of existence. การรักและมีคนรักคือความสุขทิ่ยิ่งใหญ่ของการมีชีวิตอยู่. พูดถึงความสุข แต่ละคนก็มีความสุขแตกต่างกัน สุขมากสุขน้อย แตกต่างกันไป เมื่อไรที่มีความสุข ความทุกข์ก็รอโอกาสจะเข้ามาแทนทีอยู่ร่ำไป เหมือนกับมีกลางวัน ก็มีกลางคืน มีมืดก็มีสว่าง มีร้อนก็มีเย็น ฯลฯ ไม่ค่อยจะมีความพอดีแบบ ไม่สุข ไม่ทุกข์ เลย มีแต่สุขนิดหน่อย ทุกข์นิดหนึ่ง แต่หลายคนบอกว่าความสุขนะไม่มีหรอก มีแต่ความทุกข์มาก กับความทุกข์น้อยเท่านั้นแหละ ตรงที่มีความทุกข์น้อยนี่เอง บางคนเรียกว่า “ความสุข” แต่จะสุขหรือทุกข์ ก็ไม่สำคัญเท่า ความอยู่อย่างรู้ตัว ที่พระท่านเรียกว่า สติ การมีชีวีตอยู่อย่างมีสติรู้เท่าทันความคิดทุกขณะ ทุกอิริยาบถ เป็นการมีชีวิตอยู่ที่ประเสริฐ ธรรมะอีกข้อหนึ่งที่สำคัญเช่นกัน นั่นคือ ความประมาท อยากให้ดูรูปด้านล่างนี้ คงไม่ต้องอธิบายอะไรมากนะครับ พระท่านว่า ความประมาท เป็นหนทางแห่งความตาย ภาพนี้อธิบายได้ชัดเจนทีเดียว ขอให้ใช้ชีวิตอย่างมีสติ ไม่ประมาทกันนะครับ. ป.ล. เดี๋ยวนี้จะเขียนอะไรสักที ทำไมมันฝืดนักนะ ~ ไม่เหมือนเมื่อก่อน เขียนได้เป็นคุ้งเป็นแคว 🙁