พ่อ

เขายืนสงบนิ่งในซอกตึก ปล่อยให้ตำรวจเดินผ่านไป หัวใจที่เต้นตูมตามค่อยๆสงบนิ่ง และเป็นปกติในที่สุด

แม้จะผ่านเหตุการณ์เช่นนี้มาหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่ความรู้สึกแบบนี้ก็ยังไม่เคยเปลี่ยน บางคนลงมือทำความชั่วเพราะโหยหาความรู้สึกแบบนี้ ความรู้สึกตื่นเต้น หวาดกลัว มันช่วยให้เลือดสูบฉีดซ่านไปทั่วตัว แต่สำหรับเขาไม่ใช่ เขาทำเพราะจำเป็นจริงๆ

ชายชราวัย 60 ต้น กับสิ่งที่แกทำทุกวันที่หลายคนไม่ค่อยจะเข้าใจ ลุงสนคนเก็บขยะ กับสิ่งที่แกทำมากว่า 10 ปีทุกๆเช้าหลังจากตระเวนเก็บขยะซึ่งแกต้องตื่นตั้งแต่ตี 4-5 เพื่อออกไปเก็บขยะ แกจะซื้อขนม ตุ๊กตา หรือของเล่นเล็กๆน้อยๆ มาฝากเด็กๆในละแวกบ้านเสมอ บางวันแกอดข้าว แต่ก็ไม่เคยอดที่จะมีของฝากสำหรับเด็กๆ ลุงสน เป็นใคร ทำไมถึงต้องอดเพื่อให้เด็กๆที่ไม่ใช่ลูก? ลุงสนประสบความล้มเหลวกับชีวิตครอบครัวภรรยาแกหนีไปกับชายคนใหม่ แต่เพียงเวลาไม่ถึงปี เธอคนนั้นก็กลับมา และเพียงเวลาไม่ถึงปีอีกเช่นกัน เธอคนนั้นก็จากไป พร้อมทิ้งของต่างหน้าไว้ให้ระลึกถึง นั่นคือ ลูก แกไม่เคยมีความคิดเลยว่า เด็กคนนี้เป็นเลือดเนื้อเชื้อสายแกหรือไม่ แกเลี้ยงดู ทะนุถนอม ให้ความรักอย่างที่พ่อแม่จะพึงให้ได้แก่ลูกคนหนึ่ง เด็กหญิงเติบโตมาด้วยความรักจากบิดาและบรรดาญาติๆในละแวกนั้น ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของชาวบ้านที่ว่าแกเลี้ยงลูกของชู้ แกไม่สนใจ ความรักที่มอบให้ลูกสาวคนนี้ยิ่งใหญ่เหลือเกิน พอเด็กหญิงเลยวัย 4 ขวบได้เพียงไม่กี่เดือน ผู้เป็นแม่ได้กลับมาอีกครั้ง เสียงทัดทานของลุงสนไร้น้ำหนักยิ่ง เธอกลับไปแล้ว..พร้อมกับเด็กหญิงผู้เป็นดวงใจ ลุงสนร่ำไห้..และตั้งแต่นั้นมา ความรักที่แกเคยมีให้กับเด็กคนนั้นเท่าไร แกก็เฝ้ามอบให้กับเด็กในละแวกบ้านทุกวัน หลายคนมองว่าแกเป็นผู้ให้อย่างเดียว ไม่เคยได้รับ แต่แท้จริงแล้ว แกรู้สึกอยู่เสมอว่าสิ่งที่แกได้รับนั้นมากกว่าของที่ได้ให้แก่เด็กๆ ..แกได้รับอะไร ??รอยยิ้มและความสุขของเด็กๆ นั่นคือสิ่งที่แกได้รับมาตลอดเวลากว่า 10 ปี … […]